ج. سنابرقاكنون، صفوف دانشآموزان تشنهگلبوته هايى دركنار جويبارند.هردانشآموز، در اول مهر آهوى جويا در دل بهت كويراست.آموزگاران، چشمه ساران بهارند.هرمدرسه، آبشخور آب حيات است.بارى... شروع دوباره مهرماه و آغاز سالجديد درسى، فرصتى براى «آموختن»،«يافتن» و «رهپويى» است.فرصتى براى تجديد عهد با قلم و كتاب ودين و دانش است.دانش آموزى كه قدر گوهر خويش رابشناسد و ارزش عمر و زمان را بداند، مبارزىاست كه در سنگر دانش، به نبرد با جهل ولاقيدى و بىتعهدى مىپردازد.معلمى هم كه ارزش «امانتهاى مردم» ودلهاى پاك و معصوم نوباوگان اين سرزمين رابداند و در مزرعه مستعد دلها، بذر ايمان وتعهد و تقوا بيفشاند، جهادى عظيم كردهاست.جوانان و نوجوانان، موج پيوسته در تلاشاين جامعه پويايند.از نسل باورهاى به خون نشسته، از تبار ايمانهاى متبلور در عرصههاىجهاد و شهادت، يادگاران هزاران شهيد خونين كفن، بازمانده فجر انقلاباند و ميراثدار «خطامام».مهم، آميختن، «دانش» به «دين» و «تعهد»به «تخصص» است.داشتن هريك از اين دو، جداى از ديگرىپريدن با يك بال است و روشن است كهسرانجام چنين پروازى سقوط است.هرگزمباد كه از «علم»، بتى در مقابل «دين»بسازيم و به «علم پرستى» گرفتار شويم!دانش بىدين و تمدن بىاخلاق و رفاهبىمعنويت، يك «دجال» است، دجالى كهانسانها را از پيوستن به هدايتهاى «دولت مهدى»باز مىدارد و به بازيچه و بيهودگى مشغولمىسازد، چرا كه در آن دولت عدل، «دينداراندانشمند» مقرباند و ارجمند.محيط مدرسه، محل تلاقى «شوق دانشآموزانه» و «عشق معلمانه» است.از يك سو نياز به آموختن، از سويى تجربه ودانش براى انتقال دادن، محيطى فراهممىسازد كه نهالهاى نورس بوستان ايمان ومعرفت، به كمال برسند و از چشمهسار علم ويقين سيراب شوند.رسالت مشترك معلم و دانشآموز، زمينهساز اين تعالى و رشد است.هان... اى معلم!اين كودكان درباغ ايمان نونهالاند گلبوتههاى تازه فضل و كمالند.در گلشن علم، اين طائران، زيباپرند و تازه بالند.اى مشعل افروز شب و روشنگر روز، در قلبهاى پاكشان مشعل برافروز.اى دانشآموز، اى معلم، روزى شما همسنگر و همراه بوديد پيغام نهضت را به هرجا مىرسانديد امروز هم پيغام خونهاى شهيدان برعهدهتان است.امروز هم بايد كه در سنگر بمانيد باهم سرود علم و ايمان را بخوانيد.
لطفا منتظر باشید ...
