در مدح حضرت معصومه
طور حضوربر كتيبه ضريح جديد حضرت معصومه عليهاالسلام كه در سال 1381 ش. در دوران توليت حضرت آيةالله مسعودى نصب گرديد؛ اشعارى دلنشين از حضرت آيةاللّه العظمى صافى گلپايگانى به كار رفته است. سروده حاضر، تضمين و تكميل شعر عميق و زيباى آن فقيه بزرگوار در مدح يادگار زهرا عليهاالسلام حضرت معصومه عليهاالسلام در ديار قم است.
قم مدفن حبيبه محبوب كبرياست
تائب بيا كه جايگه توبه و دعاست
«دارالشفاء و عقده گشا و فرح فزاست»
بنما نظر مَلَك كند از اين مكان عبور
مهدى زيارت آيد و يابد گهى حضور
«طور حضور و مطلع نور و مطاف حور»
كردم نظر به شهر قم و پاك نعمتش
از قم وزد نسيم خوش از كوى رحمتش
«قانون دين پناه كه برهان عزّتش»
ديدم كه هست دشمن معصومه، بت پرست
من بر ولاى حضرت معصومه پاى بست
«هركس درى و خانه و راهى گزيده است»
«چشم اميد «لطفى صافى» برين در است»
يا آشيان آل على مير اتقياست
بنما دعا ز صدق، يقين حاجتت رواست
«باب امان ز محنت فرداى محشراست»
برخوان نماز و توبه كن اينجا تو با شعور
هركس كه منكر است يقين دان كه هست كور
«آرامگاه دختر موسى بن جعفر است»
معصومه هست مبدأ آثار و علتش
بس بحر علم گشته روانه ز حكمتش
«هر صبح و شام صيحه اللّه اكبر است»
فاش است اين سخن بر هشيار و نزد مست
(باقر) گداى درگه معصومه از الست
«چشم اميد «لطفى صافى» برين در است»
«چشم اميد «لطفى صافى» برين در است»