صحيفه سجّاديه، زبور آل‏محمّد (ع) - صحیفه سجادیه، زبور آل محمد (ص) (2) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

صحیفه سجادیه، زبور آل محمد (ص) (2) - نسخه متنی

جواد محدثى

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

صحيفه سجّاديه، زبور آل‏محمّد (ع)

قسمت دوم

جواد محدّثى،

در بخش نخست اين مقاله كه در شماره «57» فصلنامه چاپ شد، ضمن معرّفى «دعا» به عنوان منبعى براى آشنايى با معارف والاى مكتب اهل‏بيت عليهم‏السلام و بيان اهميّت «صحيفه سجّاديه» در ميان متون دعايى و از ديدگاه امامان شيعه و عالمان فرزانه، نگاهى گذرا به محتواى اين «زبور آل‏محمّد» داشتيم و با مهم‏ترين محورهاى اعتقادى، اخلاقى، اجتماعى و عبادى دعاهاى صحيفه آشنا شديم.

در ادامه بحث، با شرح‏ها و معجم‏نگارى‏هاى مربوط به اين كتاب، به ويژه شرح مبسوط و نفيسِ «رياض السّالكين» آشنا مى‏شويم.

4. شرح‏ها و معجم‏هاى صحيفه

در طول سده‏هاى پيشين، عالمان بسيارى در راستاى خدمت به مكتب تشيّع و نشر معارف اهل‏بيت عليهم‏السلام شرح‏هاى متعدّدى بر صحيفه سجّاديه نوشته‏اند كه برخى مفصّل است و برخى فشرده و كمى بيش از ترجمه.1 گاهى هم شرح‏هايى بر بعضى از دعاهاى صحيفه سجّاديه نگاشته و منتشر شده است؛ همچون «شرح دعاى مكارم‏الاخلاق»، به قلم مرحوم آقاى فلسفى واعظ، يا نوشته آية‏اللّه مهدوى كنى.

مهم‏ترين و مبسوط‏ترين شرح به زبان عربى، كتاب «رياض السّالكين» در 7 جلد است، تأليف مرحوم سيّد على خان، كه به ابعاد ادبى، لغوى، روايى و معارفى ادعيه پرداخته است.

شرحى نيز به فارسى در 3 جلد ـ كه در آستانه نشر مى‏باشد ـ اثر حجّة‏الاسلام آقاى حسن ممدوحى است.2

از ترجمه‏ها و شرح‏هاى ديگر عبارت است از:

1. شرح صحيفه سجّاديه، مدرّسى چهاردهى.

2. ديار عاشقان (شرح صحيفه)، حسين انصاريان.

برخى از فرهيختگان اهل ذوق و ادب، در ترجمه و برگردان ادعيه اسلامى به زبان ماندگار شعر، گام‏هايى برداشته‏اند. صحيفه سجّاديه نيز از اين توجّه دور نبوده است. يكى از تازه‏ترين آثار در اين زمينه، «ترجمه منظوم صحيفه سجّاديه»3 اثر طبع «محمّدمهدى جلالى شاهرودى» است كه در 254 صفحه دعاهاى صحيفه را به صورتى روان و دقيق ترجمه كرده است.

5. معجم‏نگارى بر صحيفه

كار معجم‏نگارى در سالهاى اخير رونق به سزايى يافته و بهره‏بردارى از منابع قرآنى، تفسيرى، حديثى، تاريخى و روايى را آسان ساخته است. براى صحيفه سجّاديه نيز چندين معجم (چه به صورت فهرست‏هاى لفظى، چه فهرست موضوعى و محتوايى) نگاشته شده است كه به كمك آنها مى‏توان هم جمله و واژه مورد نظر را در صحيفه يافت، هم در كار پژوهش محتوايى به موضوع مورد نظر دست يافت و با كمترين زمان به بيشترين اطلاعات مطلوب رسيد و مفاهيم پربارتر و گسترده‏ترى را به دست آورد.

از سوى ديگر، تهيه نرم‏افزارهاى مربوط به ادعيه را هم نبايد از ياد برد. برنامه «روح‏الجنان» يكى از اين‏گونه نرم‏افزارها درباره صحيفه سجّاديه است.

از فهرست‏هاى راهنما و معجم‏هاى موضوعى مى‏توان به چند نمونه اشاره كرد:

1. المعجم المفهرس لألفاظ الصّحيفة الكاملة، سيّد على‏اكبر قرشى.

2. الدّليل الى موضوعات الصّحيفة، محمّدحسين مظفّر.

3. العناوين الابجدية للصّحيفة السّجّادية، سيّد جواد مصطفوى.

4. فهارس رياض السّالكين، (مربوط به شرح 7 جلدى صحيفه).

براى مطالعه و پژوهش در معارف اسلامى و سخنان اهل‏بيت عليهم‏السلام ، به كمك معجم‏هاى لفظى و موضوعى كه بر صحيفه سجّاديه نگاشته شده است (و اخيراً در «سى ـ دى»هاى رايانه‏اى نيز گنجانده شده) مى‏توان از اين منبع اسلامى بهره گرفت و «دعا» را نيز وارد قلمرو منابع تحقيقى نمود، همچنان كه در عرصه راز و نياز و آداب و سنن اسلامى، جايگاه خاصّ خود را دارد.

6. «رياض السّالكين»

از آنجا كه از ميان شرح‏هاى صحيفه، اين شرح جامع‏ترين و غنى‏ترين شرح مطبوع است، به معرّفى بيشتر آن مى‏پردازيم.

شارح بزرگوار

مرحوم سيّد على خان مدنى شيرازى، در سال 1052 ق. در مدينه به دنيا آمد. در طول زندگى، سفرهاى علمى فراوانى داشت و سرانجام در سال 1120 ق. (در 68 سالگى) در شيراز درگذشت و در حرم حضرت احمد بن موسى (شاهچراغ) مدفون شد. وى تأليفات گوناگونى دارد؛ از جمله: «رياض‏السّالكين»4

آشنايى با «رياض السّالكين»

مرحوم سيّد على خان در اين شرح، با تكيه بر آيات قرآن و منابع حديثى و كتب ادبى و لغوى، شرحى مبسوط، غنى و دقيق از صحيفه سجّاديه ارائه كرده است. به تعبير علاّ مه امينى:

«رياض السّالكين» كتابى است گرانسنگ و استوار كه علم و فضيلت از اطراف آن مى‏جوشد و مى‏تراود.»5

شيوه شرح بدان‏گونه است كه هم جنبه‏هاى ادبى، بلاغى و قواعد عربى در آن تشريح و تبيين شده (گاهى نوعى تجزيه و تركيب هم به شمار مى‏رود) و درباره مباحث اعراب و عبارات، بحث عالمانه دارد، هم تلميحات و اشاراتِ تعابير دعا را كه ناظر به آيات قرآن و احاديث نبوى است، توضيح مى‏دهد و پرده ابهام و ايهام از چهره آن برمى‏دارد. مضامين هر فقره و جمله را به وضوح، توضيح مى‏دهد و به تناسب محتوايى كه در جملات دعاهاست، آيات و روايات بسيارى را به عنوان شاهد و تكميل مى‏آورد.

بحث‏هاى اعتقادى، كلامى و معارفى و حتى فلسفى در خلال اين شرح، فراوان ديده مى‏شود، به خصوص در دعاهايى كه بار كلامى بيشتر و نكات عقلى دقيقى دارد. گاهى تحت عنوان‏هايى همچون: «تنبيه»، «تبصره» «تتمّه»، «تذنيب» و «اكمال» مباحث سودمند اخلاقى معارفى دارد

نيز مباحث مفيد و دقيق‏تر ادبى، تاريخى، معارفى، تفسيرى و... در اين شرح، بر غناى آن افزوده است.

ابتدا متن كامل هر دعا آمده و سپس جمله به جمله در بالاى صفحه، متن تكرار شده و شرح در ذيل آن آمده است.

از آنجا كه مؤلّف، هر دعا را بوستانى آباد و دل‏انگيز و باطراوت مى‏بيند كه رايحه حكمت‏ها و معارف از آن به مشام مى‏رسد، نام هر دعا را با عنوانِ «روضه» (بوستان) آورده و مجموعه كتاب را نيز به همين مناسبت، «رياض‏السّالكين» نام نهاده است؛ يعنى بوستان‏هاى اهل سلوك.

از زبان صاحب رياض

درباره عظمت صحيفه، شيوه شرح و بيان، تاريخ نگارش و... مطالبى در مقدّمه رياض‏السّالكين به قلم خود سيّد على خان آمده كه خواندنى است.

وى، اين تأليف را شرحى مفيد بر صحيفه كامله، انجيل اهل‏بيت و زبور آل‏محمّد، مى‏داند. كتابى كه به حضرت سيّدالسّاجدين عليه‏السلام منسوب است، و آن را گشاينده ناگشوده‏هاى اين صحيفه ارزشمند مى‏داند كه موارد مجمل را توضيح مى‏دهد، گنجينه‏هايش را آشكار مى‏سازد و رموز آن را كشف و حل مى‏كند. وى مى‏گويد:

«هر چند معترفم كه سرمايه‏ام اندك و توان علمى من ناچيز است و از پر گشودن در فضاى اين آفاق بلند بيمناك و هراسانم، امّا با استمداد از پديدآورده آن و مددخواهى از بركات اهل‏بيت عليهم‏السلام وارد اين آبشخور زلال مى‏شوم.»

سپس به تعدادى از شرح‏هاى پيشينيان بر اين كتاب و ناتمام ماندن برخى و كاستى‏هاى بعضى ديگر، اشاره نموده و تصميم خويش را بر ارائه كارى عظيم و درخور اين مجموعه بزرگ بيان مى‏كند.6

وى در بخش ديگرى از مقدّمه خود مى‏نويسد:

«بدان كه نفخه‏اى از علم الهى و عطرى از كلام نبوى در اين صحيفه شريفه ديده مى‏شود. چرا نه؟ كه از فروغ مشكات رسالت و نفخه بوى خوش بوستان امامت، فروغ و عطر گرفته است. و به گفته برخى عارفان، همسان تنزيل‏هاى آسمانى است، و در مسير صُحف عرشى و آسمانى سير مى‏كند، چون كه انوارى از حقايق معرفت و ثمرات بوستان حكمت را در بردارد. بلاغت و زيبايى بيان آن، چنان است كه سخنوران در پيشگاه جادوى كلامش و سحر بيانش، عاجزانه سر تسليم و خضوع فرود مى‏آورند.»7

و در عظمت اين كلام والا، از مناقب ابن شهر آشوب (ج 4، ص 137) نقل مى‏كند:

«يكى از ادبا و سخنوران بليغ بصره، وقتى كه پيش او از صحيفه سجّاديه سخن گفته شد، مغرورانه گفت: بياييد تا من هم كلامى همچون صحيفه بگويم و بنويسيد. قلم به دست گرفت تا انشا كند. براى تأمّل، سرش را پايين انداخت و در دنياى انديشه فرو رفت و سر بلند نكرد تا آن كه جان باخت و درگذشت!حكمت و دانايى مى‏دانم...»

وى، آغاز نگارش اين شرح را در سال 1094 ق. و پايان آن را در 1106 ق. و مدّت تأليف آن را دوازده سال بيان مى‏كند.

مشخّصات چاپ جديد

علاوه بر چاپ سنگى قديم در قطع رحلى كه از اين كتاب موجود است، چاپ جديد و منقّح و تحقيق شده آن در 7 جلد، هر جلد حدود 600 صفحه در قطع وزيرى از سوى انتشارات اسلامى (جامعه مدرّسين قم) در سال 1409 ق. منتشر شد.

ده سال بعد، در سال 1419 ق. نيز دو جلد فهرست سودمند و غنى به نام «فهارس رياض السّالكين» از سوى همان ناشر عرضه گشت؛ هر جلد حدود 700 صفحه ـ كار شيخ محمّدحسين مظفّر ـ كه فهرست آيات، روايات، احاديث قدسى، واژه‏هاى شرح شده، اعلام، تراجم، اديان و مذاهب، علوم و فنون، فهرستِ لفظى و فهرستِ موضوعى صحيفه است و بهره‏گيرى از اين شرح عظيم را ثمربخش‏تر مى‏سازد.

7. خلاصه رياض

حركت شايسته «خلاصه‏نويسى» بر كتابهاى مفصّل، زمينه بهره‏ورى وسيع‏تر و سريع‏ترى را فراهم مى‏سازد و از ديرباز مورد توجّه علما بوده است؛ گاهى هم خود مؤلّفان، كتابهاى قطور يا چند جلدى را با ايجاز و تلخيص، در دسترس علاقه‏مندان مى‏گذاشته‏اند. درباره رياض‏السّالكين نيز اين كار مثبت انجام يافته است. اين كتاب نفيس توسّط مرحوم حجّة‏الاسلام سيّد ابوالفضل حسينى تبريزى در 3 جلد خلاصه شده و نام «تلخيص‏الرّياض» يا «تحفة‏الطّالبين» بر آن نهاده شده است. اين اثر در سال 1381ق. در مطبعه حيدرى تهران چاپ شده است.

اميد است تشنگان كوثر زلال عرفان اهل‏بيت عليهم‏السلام از زبور آل‏محمّد و صحيفه جاودانى حضرت سجّاد عليه‏السلام ، چه با خواندن دعاهاى اين كتاب و انس با روح امام زين‏العابدين عليه‏السلام و چه با مطالعه ترجمه‏ها و شرح‏هاى آن، پيوسته بهره‏گيرند و حكمت و عرفان را از سرچشمه اصلى و ناب آن برگيرند.

1. شيخ آقا بزرگ تهرانى در كتاب «الذّريعه» حدود 50 شرح را بر صحيفه نام برده كه تا زمان وى تأليف شده است. البته از آن پس نيز شرح‏ها و ترجمه‏هاى متعدّد پديد آمد كه در اين مقاله به برخى از آنها اشاره كرده‏ايم.

2. از سوى «بوستان كتاب قم» در دست انتشار است.

3. ناشر: احياگران، قم، 1382ش.

4. درباره زندگى وى ر. ك: مقدّمه ج اوّل «رياض السّالكين»، و «سيّد عليخان كبير» از سرى «ديدار با ابرار»، به قلم مرحوم عبّاس عبيرى.

5. مقدّمه رياض السّالكين، ج 1.

6. همان، ص 44 و 45.

7. همان، ص 51.


/ 1