بافقى يزدى - مفيد
محمدمفيد مستوفى فرزند نجمالدينمحمود فرزند حبيباللَّه بافقى يزدى. مشهور به مستؤفى. متخلص به مفيد. شاعر. قرن 11 ه. ق.وى در عهد شاهسليمان صفوى منصب استيفاى موقوفات يزد را در سال 1077 ه. ق به دست آورد و ثروتمند شد و پس از آن نيابت وزارت يزد را به دست آورد ولى در سال 1079 ه. ق آن شغل را از دست داد و ناظر اوقاف يزد شد و پس از آن به اصفهان رفت. سپس به دليل فوت پسرش، دست از كارهاى ديوانى كشيد و به سفر پرداخت و در سال 1081 ه. ق به اصفهان، حويزه، اهواز و بصره رفت و پس از زيارت عتبات عاليات به بصره بازگشت و در سال 1082 ه. ق در آن شهر مقيم شد. سپس در همان سال به هند بازگشت و به بندرسورت، دهلى، حيدرآباد و برهانپور رفت و در سال 1086 ه. ق به دهلى و در سال 1088 ه.ق به اوجين سفر نمود و ملازم شاهزادهاكبر گوركانى (با منصب دوصدى) شد و به همراه وى به مولتان رفت و در سال 1089 ه. ق منصب وزارت و ميرسامانى آنجا را به دست آورد. گويا وى پس از سال 1091 ه. ق درگذشته است. آثار وى عبارتند از :الف : جامع مفيدى
.ب : مختصر مفيد
.ج : مجالسالملوك.براى آگاهى بيشتر، مراجعه شود به رتاريخ ادبيات در ايران، ج 3 , 5، ص 1779 , جامع مفيدى، ج 3، ص 743 و 816.
برسوى - لامعى
محمود لامعى فرزند عثمان لامعى فرزند على نقاش برسوى. شاعر. قرن 9 و 10 ه. متوفّى 938 ه.ق.وى عارف بود و در آثارش از جامى پيروى مىنمود. ديوان وى بيشتر به تركى است و شامل 10000 بيت است.منظومههاى وى عبارتند از :الف : فرهادنامه.ب : وامق و عذرا
.ج : ويس و رامين
.د : ابسال و سلامان
.ه: گوى و چوگان
.و : شمع و پروانه
.ز : جابرانه
.ح : هفت پيكر
.ط : شهرانگيز بروسه
.ى : مقتل امام حسين (ع)ك : شرح معميات اسماء حسنى (99 بيت).براى آگاهى بيشتر، مراجعه شود به رتاريخ ادبيات در ايران، ج 1 , 5، ص 399 , كشفالظنون , تذكرهى نصرآبادى , الذريعه.