آئينه ايام - آیینه ایام نسخه متنی

آئينه ايام

محمد عابدى ميانجى

1 اسفند 1358 انتخاب اولين گروه فقهاى شوراى نگهبان قانون‏اساسى از سوى امام خمينى(ره)

1 اسفند 1364 ه ش شهادت شيخ فضل الله محلاتى شهيد فضل الله‏محلاتى، فرزند غلامحسين در 18 تيرماه‏1309 در محلات به دنيا آمد.

با تلاش آيت الله سيد محمد تقى خوانسارى در سال 1324 ه ش واردحوزه علميه قم شد. و از محضر شيخ على پناه اشتهاردى، محمدصدوقى، مرتضى مطهرى، مرتضى حائرى، محمد حسين طباطبايى، حسين‏طباطبايى بروجردى، امام خمينى، باقر سلطانى، عبدالجواداصفهانى، شيخ على مشكينى، سيد احمد خوانسارى، محمد تقى آملى، سيدابوالحسن رفيعى قزوينى و آشتيانى سود برد. مبارزه سياسى وى‏از تظاهرات كه بر عليه دفن جنازه رضاخان در قم صورت گرفت وسرانجام در اولين روز از اسفندماه 1364 هواپيماى حامل وى ويارانش مورد حمله جنگنده‏هاى عراق قرار گرفت و تمام سرنشينان‏آن به شهادت رسيدند.

29 اسفند1369 ه ش در گذشت عالم و نويسنده اسلامى مصطفى زمانى‏استاد مصطفى زمانى در 20 شعبان‏1353 ه ق در نجف آباد متولدشد. در17 سالگى به تشويق آيت الله ابراهيم رياضى و شهيد نواب‏صفوى تحصيل علوم دينى را آغاز كرد. و دو سال بعد راهى قم شد.

او از محضر بزرگانى چون حسين نورى، ستوده، مصطفى اعتمادى،مشكينى، محقق داماد، پسنديده، علامه طباطبايى، آيت الله‏بروجردى و امام خمينى(ره) استفاده كرد. استاد زمانى با سلاح‏قلم به ميدان مبارزه وارد شد و انتشارات پيام اسلام و الزهرارا بنيان نهاد. وى به همراه ياران شهيد امام «ربانى قدوسى‏وربانى املشى‏» به مبارزه با طاغوت پرداخت و سر انجام در سال‏1352 به بهانه چاپ كتاب (نماز گفتگو با خدا) دستگير و درزندان قزل قلعه زندانى شد. بعد از آن نيز بارها زندانى شد.

كتاب كشف الاسرار امام خمينى(ره) را اولين بار او به چاپ‏رساند. تواضع و كار براى قشر جوان از خصوصيات عمده‏اش بود و درعرصه داستانهاى اسلامى، جهان اسلام و... بيش از47 اثر از خودبه چاپ رساند. استاد سرانجام در29 بهمن‏1369 در 58 سالگى‏وفات يافت و در صحن مطهر حضرت معصومه(س) حجره سوم به خاك‏سپرده شد.

3 ذوالقعده‏1316 ه ق در گذشت‏سيد محمد فشاركى (استاد كبير)محمدبن قاسم طباطبايى فشاركى اصفهانى، عالم امامى، فقيه، محقق‏و مدرس در فشارك اصفهان متولد شده و نزد فاضل اردكانى و ميرزامحمد شيرازى تحصيل كرد. حاج ميرزاحسين نايينى و شيخ عبدالكريم‏حائرى از جمله شاگردان ايشان هستند. آثارش عبارتند از: كتاب‏فى البراءه، الاغسال، شرح اوائل البراءه انصارى، الفروع‏المحمديه و... سيد محمد فشاركى در سوم ذى قعده‏1316 يا(1318)ه ق در نجف وفات يافت.

21 فوريه 1965 م (دوم اسفند) شهادت مالكوم ايكس (رهبرمسلمانان سپاه پوست آمريكايى) دهه 60 را مى‏توان در ايالات‏متحده آمريكا نقطه عطفى در مبارزات سياهپوستان به شمار آورد.

در اين دهه آنان با اجتماعات و راهپيماييها، فرياد مظلوميت‏خود را به گوش جهانيان رساندند. نهضت رو به رشد مسلمانان‏سياهپوست آمريكا و حركت رهايى بخش اين ستمديدگان در آن سالهابه تلاش مردانى چون مالكوم ايكس توانست نقش خود را در اين‏مبارزات ايفا كند. او مسلمان خستگى ناپذيرى بود كه توانست‏اسلام را به اعماق جان محروم‏ترين اقشار جامعه آمريكا ببرد. وسرانجام در 21 فوريه 1965 سينه او نيز مانند بسيارى ازآزادى‏خواهان اماج گلوله‏هاى آمريكايى قرار گرفت و به شهادت‏رسيد.

4 ذى قعده 681 ه ق وفات خواجه عطاءالملك جوينى عطاء الله بن‏بهاء الدين محمد، ملقب به علاء الدين و معروف به عطاء ملك،مولف تاريخ جهانگشاى فارسى است. اين كتاب شامل حالات چنگيز وهلاكو و مغول است. خواجه عطاء الملك متولى حكومت‏بر ممالك‏ايران بود و نسبتش به «ابوالمعانى جوينى‏» امام شافعيه منتهى‏مى‏شود. اما خودش از شيعيان و دوست داران خاندان عترت(ع) بود.

و شهر بغداد را آباد كرد و نهرى در نجف احداث نمود تا آب فرات‏را به شهر برساند. شيخ كمال الدين ابن ميثم بحرانى، كتاب‏«شرح نهج البلاغه‏» را به نام او نوشت. وى در سال 680 يا 681يا983 ه ق در گذشت و نهرى در نجف كه بيش از صد هزار دينارزر سرخ هزينه آن شد از آثار او است.

5 ذوالقعده 664 ه ق وفات سيد بن طاووس على بن موسى بن جعفركه كنيه‏اش ابوالقاسم وابو الحسن و ابوموسى و لقبش ابن طاووس‏است و نسبتش به امام حسن(ع) منتهى مى‏شود، در سال‏589 متولدشد. وى از بزرگان علماى شيعه، فقيه، اديب و شاعر و صاحب‏كرامات بود. با حضرت ولى عصر(عج) ارتباط داشت و از كثرت ورع وتقوى از فتوى دادن امتناع مى‏ورزيد. چهل و چهار اثر از اوبرجاى ماند كه برخى عبارتند از: الاجازات لكشف طرق المغازات،الاختيارات من كتاب ابن عمر و الزاهد فى الحديث، ادعيه‏الساعات، اسرار الدعوات لقضاء الحجات و ما لايستغنى عنه، كشف‏المحجه، اغاثه الداعى، الانوار الباهره فى انتصار العتره‏الطاهره، الاقبال لصالح الاعمال و. .. سيد بن طاووس در روزدوشنبه پنجم ذيقعده سال 664 ه ق در بغداد وفات يافت و در نجف‏اشرف به خاك سپرده شد.

13 اسفند1229 ه ق كودتاى انگليسى رضاخان

13 اسفند 1295 ه ق در گذشت اديب الممالك فراهانى

6 ذى قعده 1315 ه ق وفات ميرزاحسن نايينى

6 ذى قعده 1351 ه ق در گذشت ميرزا صادق آقا مجتهد تبريزى

6 اسفند 1372 ه ش كشتار مسلمانان در مسجد الخليل

8 ذى قعده‏1353 ه ق در گذشت ملا حسين فشاركى ملاحسين فشاركى‏فرزند محمد جعفر، در 30 ذى قعده سال‏1266 ه ق در اصفهان‏متولد شد. در محضر برادرش محمد باقر فشاركى، محمد باقر مسجدشاهى و محمد هاشم چهار سوقى به تحصيل پرداخت. در نجف نيز ازمحضر ميرزا حبيب الله رشتى و شيخ زين العابدين مازندرانى‏استفاده كرد. و پس از اجتهاد به اصفهان آمد و به بحث، و تدريس‏و اقامه جماعت مشغول شد و در اواخر واجد مقام مرجعيت تامه نيزگرديد. جمع زيادى از علما اصفهان از شاگردانش هستند. وى بربسيارى از كتب علميه و رسائل علميه حاشيه نوشت از جمله آثارش‏حاشيه رسايل و حاشيه طهارت شيخ انصارى است. اين عالم بزرگ،فقيه، اديب، اصولى و متكلم و رجالى اماميه در شب سه شنبه هشتم‏ذى قعده‏1353 ه ق در اصفهان وفات يافت و در بقعه شيخ مرتضى‏ريزى به خاك سپرده شد.

8 ذى قعده‏1316 ه ق وفات آيت الله سيد محمد رضا گلپايگانى

7 اسفند 1371 ه ق وفات ميرزا هاشم آملى.

7 اسفند 1334 ه ق وفات على اكبر دهخدا.

على اكبر فرزند آقاخان از بزرگان عصر بود. در اواخر سال 1298ه ق در تهران به دنيا آمد. بعد از تحصيل مقدمات و مقدارى ازفقه، اصول، منطق، حكمت و كلام در سال‏1317 در مدرسه سياسى به‏تحصيل پرداخت. با ظهور مشروطيت و تبديل حكومت استبدادى به‏نويسندگى در روزنامه صور اسرافيل پرداخت. در هر شماره‏سرمقاله‏اى جدى و مقاله‏اى هكاهى نيز در آخر روزنامه چاپ مى‏كرد.

پس از بسته شدن مجلس به اروپا تبعيد شد. و بعد از سوئيس، به‏اسلامبول رفت و روزنامه سروش را منتشر كرد. وى چهار روز بعد ازتبعيد رضاخان معزول شد. امثال الحكم، ترجمه روح القوانين‏مونتيسكيو، ترجمه علل انحطاط و ترقى و لغت نامه معروف دهخدارا به رشته تحرير در آورد.

8 اسفند 1030 ه ش در گذشت‏شيخ حسن (نويسنده معالم الاصول)جمال الدين شيخ حسن بن زين الدين (شهيد ثانى) زاهد، عالم،عامل، فقيه، اديب، رجالى و محدث بزرگ شيعى در قرن يازدهم هجرى‏است.

10 ذى قعده 1030 ه ق وفات فخرالدين محمد بن شيخ حسن بن‏شهيدثانى شيخ فخرالدين محمد بن حسن بن شهيد ثانى از شاگردان‏صاحب مدارك و محمد استرآبادى بود و شرح تهذيب و استبصار وحواشى و اشعار بسيار از آثار اوست. بعد از وفات در مكه معظمه‏موفون شد. شيخ حر عاملى در كتاب امل الامل از وى ياد مى‏كند ومرثيه‏اى از وى در باره سيد الشهداء(ع) نقل مى‏كند.

11 ذى القعده 148 ه ق ولادت امام رضا(ع)

11 ذى القعده‏206يا207 ه ق‏در گذشت محمد بن عمر واقدى از مشاهير بزرگ محمدبن عمر واقد قاضى اسلمى در شهر مدينه متولد شد. او از مورخين‏اسلامى است كه در فتوحات، غزوات، طبقات و سير، باخبر و به حديث‏و اختلافاتى كه در فقيه و حديث و احكام و اخبار وقوع يافته،آگاه بود او مى‏گفت: كتاب هركس از حفظش بيشتر است‏بر عكس من كه‏محفوظاتم از كتابم فزون تر است. مدتى نيز به قضاوت پرداخت. وبه اعتقاد ابن نديم شيعه بود. در يازدهم ذى قعده‏206 يا207،208 يا209 در هشتاد و هشت‏سالگى وفات يافت و در مقابر خيزران‏دفن شد. اخبار الحبشه و الفيل، اخبار مكه، ذكر القرآن، غلط‏الرجال، فتوح افريقيه، فتوح امصار، فتوح الجزيره و العراق والعجم، الترغيب فى علم القرآن، ضرب الدنانير و الدراهم،الطبقات، المغازى و مقتل الحسين از تاليفات او است.

10 اسفند1357 ه ش ورود امام خمينى(ره) به قم پس از 15 سال.

12 ذى القعده‏766 ه ق در گذشت آيت الله ابو جعفر محمد بن‏محمد بويهى (قطب الدين رازى) قطب الدين رازى در وارمين متولدشد. وى از شاگردان آيت الله علامه حلى است و قواعد را به خطخود نوشت و علامه در پشت آن اجازه براى او نوشته است. رازى‏صاحب شرح شمسيه، شرح مطامع، شرح قواعد و محاكمات است. محدث‏نورى و بزرگان شيعه تصريح كرده اند كه قطب الدين از بزرگان‏اماميه است.

13 ذى القعده‏1356 ه ق شهادت ميرزا محمد آقا زاده فرزندآخوند خراسانى.

13 ذى القعده 1208 ه ق رحلت ميرزا محمد استرآبادى (صاحب‏الرجال) محمد بن على بن ابراهيم استرآبادى فاضل، فقيه، اصولى،محدث، رجالى و متكلم اماميه بود كه در تفسير و حديث و رجال‏تحقيقات زيادى داشت. او سه دوره رجال (صغير، كبير، وسيط) نوشت‏و به همين جهت‏به صاحب الرجال شهرت يافت. ميرزا محمد در نجف‏اقامت داشت. كتاب منهج المقال را در ارض اقدس نوشت و خود درمكه اقامت گزيد. علامه مجلسى آنگاه كه نام ديدار كنندگان حضرت‏ولى عصر(عج) را مى‏نويسد، از صاحب الرجال نيز ياد مى‏كند. آيات‏الاحكام و حاشيه تهذيب الاحكام شيخ طوسى، از ديگر آثار او است.

ميرزا محمد در سيزدهم ذى قعده 10271 يا1209 در مكه معظمه درگذشت و نزديك قبر حضرت خديجه(س) دفن شد.

12 اسفند 1348 ه ش در گذشت آيت الله محمد رضا بهبهانى

12 اسفند1373 ه ق وفات آيت الله محقق تهرانى.

وى از فقهاى مشهور تهران بود و در سال 1332 ق در تهران به‏دنيا آمد. در قم، مشهد و تهران نزد شيخ هاشم قزوينى، كاظم‏دامغانى، حسن فاضل برسى، ميرزا محمد آقا زاده، حاج آقا حسين‏طباطبايى قمى، ميرزا مهدى اصفهانى، شيخ محمد على شاه‏آبادى،صدر، خوانسارى، حجت و برو جردى به تحصيل پرداخت و آنگاه درمشهد و تهران به تدريس فقيه و اصول پرداخت. در تهران به مدرسه‏مروى رفت و در مسجد خندق آباد به اقامه نماز پرداخت. توضيح‏المسائل و حقايق الفقيه فى شرح شرايع الاسلام (70 جلد) از آثاراو است. آيت الله تهرانى سر انجام در دوم شوال 1415 ه ق (12اسفند1373ه ش) وفات يافت.

12 اسفند 1348 ه ش (13 ذى الحجه‏1389 ه ق) وفات آقا بزرگ‏تهرانى محمد محسن رازى مشهور به آقا بزرگ تهرانى، فرزند على‏در يازدهم ربيع الاول سال 1292 ه ق به دنيا آمد. بعد از دروس‏مقدماتى در سال 1315 ه ق در نجف اشرف مقيم شد او از شاگردان‏ملا كاظم خراسانى، شريعت اصفهانى، سيدكاظم يزدى و ميرزا محمدتقى شيرازى بود. آقا بزرگ براى احياى آثار علماى شيعه زحمات‏فراوانى متحمل شد و كتاب «الذريعه الى تصانيف الشيعه‏» رانگاشت. او به همين منظور چاپخانه مطبعه السعاده را بنيادنهاد. اين كتاب شامل‏26 جلد (طبقات اعلام الشيعه، مصفى المقال،هديه‏الرازى، النقد اللطيف، توضيح الرشاد و...) است. آقا بزرگ‏در نجف اشرف وفات يافت و بر اساس وصيت‏خود در كتابخانه‏اش دفن‏شد.

12 ذو القعده 1344 ه ق وفات اديب عبدالجواد نيشابورى.

شيخ عبدالجواد (اديب) فرزند ملا عباس در سال 1281 ه ق درنيشابور به دنيا آمد. وى در چهار سالگى به خاطر آن كه از يك‏چشم نابينا شد و به قول خودش از چشم ديگرش بيش از ربعى باقى‏نماند. از فضلاى عصر خود بود و صاحب تاليغى (در قسمتى از شرح‏معلقات سبعه) است. ديوان شعرش نزديك به شش هزار بيت دارد. ومسكنش مدرسه نواب در بالا خيابان مشهد بود.

16 ذى القعده‏1309 ه ق‏در گذشت‏شيخ زين العابدين مازندرانى وى از شاگردان‏صاحب جواهر، صاحب ضوابط و سعيد العلماى مازندرانى بود. قلمى‏زيبا داشت. فقيهى توانا به شمار مى‏رفت و گروه كثيرى از شيعيان‏هند، عراق و ايران از وى تقليد مى‏كردند. ذخيره‏المعاد،زينه‏العباد، مناسك حج و... از آثار او است. زين العابدين در16 ذى القعده سال‏1309 ه ق وفات يافت.

16 ذى القعده 1415 ه ق در گذشت آيت الله على جواهرى آيت الله‏على جواهرى، از علماى بزرگ بروجرد در حجه‏الحرام 1322 ه ق درنجف اشرف متولد شد. پدرش علامه مير احمد، از شاگردان آخوندخراسانى و سيد محمد كاظم يزدى بود. آيت الله جواهرى نزد پدر،شيخ عبدالحسين حلى، ميرزاى نايينى، ضياءالدين عراقى وابوالحسن اصفهانى به تحصيل پرداخت. وى علاوه بر تدريس درخوزستان (خرمشهر) به ترويج‏شعائر دينى پرداخت. در سال‏1313بعد از مسافرت به مشهد، به توصيه آيت الله بروجردى در بروجردماند و از محضر وى استفاده كرد. و بعد از سال 1364 و مهاجرت‏آيت الله بروجردى به قم، اداره مدرسه نور بخش بروجرد را عهده‏دار شد. از او آثارى برجاى ماند كه جواهرالعلوم فى الفقه‏المنظوم، منظومه در اصول دين، رشحات الفيوض فى علم العروض،منظومه در نحو، صك‏الامات فى اعمال شهر رمضان از جمله آنها است.

وى پس از يك عمر تلاش در16 ذى القعده 1415 ه ق (27 فروردين‏سال 1374 ه ش) در سن‏93 سالگى در بروجرد وفات يافت و در كنارمرقد آيت الله محمد على بروجردى به خاك سپرده شد.

16 ذى الحجه سال 1360 ه ق در گذشت ميرزا طاهر تنكابنى.

17 ذى القعده 1355 ه ق وفات آيت الله شيخ عبدالكريم حائرى
.

15 اسفند 1364 ه ش (23 جمادى الثانى 14.6 ه ق) در گذشت آيت‏الله مرتضى حائرى يزدى.

15 اسفند 1358 ه ش درگذشت‏سيد حسين بادكوبه‏اى لاهيجانى در سال‏1293 ه ق در روستاى «خوردلان‏» بادكو متولد شد. پس از وفات‏پدر، به تهران آمد و در مدرسه صدر، هفت‏سال به تحصيل فلسفه وحكمت پرداخت و آنگاه عازم نجف اشرف شد. او به اتفاق مرحوم‏كمپانى ناشر علوم معقول در حوزه شد. عزت نفس، علو طبع، ادب،تواضع و دورى از شهرت از صفات پسنديده‏اش بود. وى در 25 شوال‏1358 ه ق در نجف اشرف وفات يافت.

17 ذو القعده‏1307 ه ق در گذشت‏حكيم بزرگ آقا على مدرس.

17 ذوالقعده‏1313 ه ق قتل ناصرالدين شاه توسط ميرزارضاكرمانى.

16 اسفند1329 ه ق ترور رزم آرا توسط فدائيان اسلام.

18 ذى القعده‏1357 ه ق در گذشت ميرزا ابوالحسن انگجى.

(شرح زندگانى وى در جلد اول ستارگان حرم آماده است.)

18 ذى القعده‏1373 ه ق در گذشت‏شيخ محمد حسين كاشف الغطاءنجفى.

18 ذى القعده 1395 ه ق رحلت آيت الله سيد على موسوى بهبهانى.

سيد على موسوى بهبهانى در سال 1302 يا1303 در بهبهان به دنياآمد. پدرش سيد محمد از علماى بهبهان بود. سيدعلى براى تحصيل‏سطوح عالى در سال‏1327 ه ق به نجف اشرف رفت و در مدت‏6 سال‏از محضر آخوند ملا كاظم خراسانى، سيد محمد كاظم يزدى و سيدمحسن كوه كمرى استفاده كرد. در 24 سالگى به مقام اجتهاد رسيدو به شهر خود باز گشت. او چندين بار به شهرهاى نجف، كربلا،بهبهان، رامهرمزو اصفهان سفر كرد و چهره‏اى مبارزه عليه رژيم‏پهلوى بود. در نهضت 15 خرداد همراه با ديگر علما از رهبرانقلاب حمايت كرد. از جمله آثارش مى‏توان به تاسيس كتابخانه،درمانگاه، مساجد، مدارس و خانه‏هايى براى مستمندان اشاره كرد.

17 اسفند 1360 ه ش در گذشت آيت الله عبدالرحيم ربانى شيرازى.

آيت الله عبدالرحيم ربانى شيرازى در سال 1301 در شيراز متولدشد و در سال 1318 به تحصيل علوم دينى و از سال 1320 به‏مبارزات سخت‏با صوفيه، بابيه و بهاييه روى آورد و توانست‏تعدادى از آنان را به اسلام دعوت كند. در سال‏1327 در محضر آيت‏الله بروجردى حاضر شد و پس از وفات وى، مبارزاتش را علنى‏ساخت. او اولين فردى بود كه مرجعيت امام خمينى(ره) را مطرح‏كرد. آيت الله ربانى كتب زيادى تاليف كرد كه تذبيل وسايل‏الشيعه (16 جلد)، حواشى بحارالانوار (40 جلد) از جمله آنهااست. در طول 1342 تا 1375 بيش از 15 بار به زندان افتاد وشكنجه‏هاى فراوانى را تحمل كرد. آيت الله ربانى تنها پيشنهاددهنده لغو حكومت نظامى بختيار به امام بود. بعد از انقلاب به‏نمايندگى مردم استان فارس در مجلس خبرگان برگزيده شد و آنگاه‏به عضويت فقهاى شوراى نگهبان در آمد و سر انجام در فروردين‏سال 1360 توسط گروه فرقان ترور و در17 اسفند 1360 در حالى كه‏براى شركت در جلسه شوراى نگهبان عازم تهران بود، در حادثه‏اى‏مشكوك به لقاءالله پيوست و در كنار حرم مطهر حضرت معصومه (س)به خاك سپرده شد.

18 اسفند 1275 ه ش شهادت سيد جمال الدين اسد آبادى
.

21 ذى القعده‏1377 ه ق در گذشت آيت الله سيد يونس اردبيلى.

آيت الله سيد يونس فرزند سيد تقى موسوى اردبيلى در سال‏1293در اردبيل متولد شد. مدت دو سال از محضر آخوند ملا قربانعلى‏زنجانى استفاده كرد و دروس عقلى را نزد حكيم ملا سبزعلى فراگرفت. در سن‏17 سالگى راهى نجف اشرف شد و در مدت‏36 سال اقامت‏از محضر آيت الله ملا محمد كاظم خراسانى و علامه طباطبايى و سيدمحمد كاظم يزدى استفاده كرد. آنگاه به تدريس پرداخت. در سال‏1346 به اردبيل باز گشت و از آنجا به قصد اقامت راهى مشهد شد.

در غائله مسجد گوهرشاد به اردبيل تبعيد گرديد. و هشت‏سال درآنجا ماند. آنگاه به مشهد باز گشت و تا سال‏1377 ه ق به‏تدريس فقه و اصول و اقامه جماعت در مسجد بالا سر حضرت ثامن‏الائمه(ع) پرداخت. در آن سال به مريضى قلبى دچار شد و در تهران‏وفات يافت. پيكر پاكش را به مشهد آوردند و بعد از تشييع باشكوه در جوار امام هشتم(ع) به خاك سپردند.

20 اسفند1363 ه ش (18 جمادى الثانى 405 ه ق) در گذشت‏سيدحسين خادمى. حاج حسين خادمى از مراجع بزرگ اصفهان، در روزجمعه سوم شعبان‏1319 ه ق به دنيا آمد. در سيزده سالگى به‏تحصيل علوم دينى روى آورد و نزد شيخ على يزدى، ميرزااردستانى، احمد اصفهانى، ملا عبدالكريم خبرى، سيد على نجف‏آبادى، سيد محمد نجف آبادى، ميرزا محمد صادق يزد آبادى و درنجف اشرف نزد ميرزا حسين نايينى، آيت الله اصفهانى، آقا ضياءالدين عراقى، شيخ جواد بلاغى و ابوتراب خوانسارى به تحصيل‏پرداخت. او در26 سالگى به درجه اجتهاد رسيد و آنگاه به‏اصفهان باز گشت و به تدريس خارج فقه و اصول و اقامه جماعت‏مشغول شد. وى عقيده داشت: «طلبه تا به درس مشغول نشده، تحصيل‏علم برايش واجب كفايى است ولى چون شروع كرد، واجب عينى‏مى‏شود.» فعاليتهاى سياسى سيد از زمان كشف حجاب آغاز شد و باسخنرانى‏هاى آتشين به مبارزه با رژيم رضاخان پرداخت. در نهضت‏ملى شدن نفت نيز همراه آيت الله كاشانى بود و با شهيد نواب‏صفوى ارتباط تنگاتنگ داشت. وى از آغاز نهضت امام خمينى(ره) باانقلاب همگام شد و تا آخر در مسير دفاع از انقلاب ايستاد. بحث‏خاتمه برائت و استصحاب و تعادل و تراجح، لباس مشكوك تا قواطع‏صلاه، رساله در عدم ارث زوجه مطلقه از غير منقول، حواشى متفرقه‏در فقه و كتاب طهارت، صلات و زكات مرحوم همدانى و حواشى بر كتب‏اصول و رهبر سعادت (2 جلد) از آثار علمى او است.

23 ذى القعده 5 ه ق غزوه بنى قريظه.

24 ذى القعده‏1246 ه ق رحلت ملا محمد شريف مازندرانى (شريف‏العلما).

ملا محمد شريف فرزند حسنعلى آملى (شريف الدين و شريف‏العلما) از بزرگان فقها و اصولى اواسط قرن سيزده هجرى، جامع‏علوم معقول و منقول بود. وى درس منظمى، در اصول، در كربلا داشت‏به حدى كه بيش از هزار نفر از بزرگان حوزه در آن درس حاضرمى‏شدند. سيدالعلماء بار فروشى مازندرانى، شيخ مرتضى انصارى،ملا آقا دربندى، صاحب ضوابط، سيد محمد شفيع جابلقى، اسماعيل‏يزدى و... از شاگردان او بودند. شريف العلما خود از شاگردان‏سيد مجاهد و صاحب رياض بود و رساله جواز الامر مع العلم‏بانتفاء الشرط از آثار او است. وى سر انجام در سال 1245 ه ق‏در كربلاى معلى وفات يافت و در خانه‏اى نزديك سمت جنوبى صحن‏مقدس امام حسين(ع) دفن شد.

23 اسفند 1340 ه ش در گذشت آيت الله كاشانى.

23 اسفند1373 ه ش شهادت عبدالعلى مزارى از رهبران شيعه‏افغانستان.

25 ذى القعده 200 ه ق حركت امام رضا(ع) از مدينه به سوى‏خراسان.

25 ذى القعده روز دحوالارض.

14 اسفند1363 ه ش انفجار بمب در مراسم نماز جمعه تهران.

28 ذى القعده 1361 ه ق در گذشت آيت الله آقا ضياء الدين‏عراقى. آقا ضياءالدين عراقى از بزرگان علماى قرن چهارده هجرى‏است. وى فقيهى والامقام، اصولى، محدث رجالى و از مراجع ترازاول عصر خويش و از شاگردان سيد محمد كاظم يزدى، شيخ الشريعه‏اصفهانى و ميرزا حسين خليلى و آخوند ملا كاظم خراسانى بود.

حوزه درس فقه و اصول او محل استفاده بزرگان بود. و بيشتربزرگان (آيت الله خويى، سيد محمد تقى خوانسارى، سيد عبدالهادى‏شيرازى، سيد على كاشانى يثربى، سيد محسن حكيم، شيخ عبدالبنى‏عراقى و شيخ محمد تقى آملى) از محضر ايشان استفاده كرده‏اند.

وى در لطافت‏بيان و حسن تحرير بر ديگران امتياز داشت. مقالات‏الاصول و شرح تبصره علامه از آثار او است. آقا ضياء در فقه نيزتاليفاتى داشت. در ذى القعده 1361 ه ق در نجف اشرف وفات‏يافت و در صحن شريف دفن شد.

26 اسفند1373 ه ش رحلت‏سيد احمد خمينى (زندگانى ايشان درشماره 12 ماهنامه كوثر مفصل آمده است.

حجه‏الاسلام والمسلمين سيد احمد خمينى، بازوى تواناى نظام اسلامى‏و ياور صديق امام و رهبرى در 24 اسفند 1324 در شهر قم ديده به‏جهان گشود. پدرش امام خمينى و مادرش فرزند حاج محمد ثقفى‏تهرانى صاحب تفسر روان جاويد بود. پس از دوران دبيرستان به‏تحصيل علوم دينى روى آرود و نزد شيخ مرتضى حائرى يزدى، سيدمحمد باقر سلطانى طباطبايى، سيد موسى شبيرى زنجانى به تحصيل‏پرداخت. در سال‏1356 ه ش مخفيانه به نجف رفت و بعد از شهادت‏حاج آقا مصطفى خمينى در كنار پدر ماند. در انقلاب ياور امام شدو پس از انقلاب به عنوان ريئس دفتر امام به فعاليت پرداخت و پس‏از ارتحال امام عضويت در خبرگان رهبرى، نمايندگى مقام رهبرى‏وتوليت موسسه نشر آثار امام را عهده دار شد و همزمان به تحصيل‏فلسفه پرداخت. سر انجام پس از يك دوره بيمارى در سن‏49 سالگى‏روز جمعه‏26 اسفند1373 (15 شوال 1415 ه ق) به درود حيات گفت‏و پس از تشييع باشكوه در پايين پاى پدر بزرگوارش به خاك سپرده‏شد.

29 ذى القعده 220 ه ق شهادت امام محمد تقى(ع).

1 ذى الحجه 2 ه ق ازدواج حضرت على و فاطمه زهرا(س).

29 اسفند 1312 ه ق در گذشت‏سيد اشرف الدين حسينى (مدير مسوول‏روزنامه نسيم شمال).

2 ذى الحجه 1388 ه ق وفات سيد محمد محقق داماد.

(زندگانى وى در جلد اول ستارگان حرم آمده است.)

2 ذى الحجه 1405 ه ق در گذشت آيت الله شيخ على نمازى.

آيت الله نمازى فرزند آيت الله محمود در 1294 ه ق در شهرستان‏شاهرود متولد شد. مقدمات و سطوح را در زادگاه خود نزد والدش‏كه آيات عظام وى را سلمان رمانش مى‏ناميدند و ديگر اساتيد فراگرفت. آنگاه به مشهد مقدس رفت و در كمترين مدت مدارج عالى فقه‏و اصول را طى كرد و به درجه اجتهاد رسيد. به گونه‏اى كه فقه‏استدلالى خود را در سن 22 سالگى شروع به نوشتن كرد. سپس جهت‏بهره‏گيرى از اساتيد بزرگ به نجف اشرف مهاجرت كرد. لكن علاقه بى‏حدش به انجام رسالت تبليغى، تدريس و هدايت مردم موجب شد به‏مشهد بر گردد. وى در علم رياضى، هندسه، تاريخ و خطاطى نيز به‏درجات عالى رسيد و به زبان فرانسه، طب سنتى و مناظره، حديث‏شناسى، رجال و حديث نيز آشنا و به تعبير آيت الله مرعشى نجفى‏علامه نمازى، مجلسى زمان بود. از اين شخصيت آثار گرانبهايى(مستدرك سفنيه‏البحار (10 جلد) الاحتجاج بالتاج على اصحاب‏اللجاج، الاعلام الهاديه فى اعتبار الكتب الاربعه، ابواب رحمت‏و...) از خود بر جاى گذاشت.

29 اسفند1329 ه ش روز ملى شدن صنعت نفت.