دعاى روز چهارشنبه - دعاى روز چهارشنبه نسخه متنی

دعاى روز چهارشنبه

اَلْحَمْدُ للَّهِ‏ِ الَّذى‏ جَعَلَ اللَّيْلَ لِباساً، وَ النَّوْمَ سُباتاً، وَ جَعَلَ النَّهارَ نُشُوراً، لَكَ‏

ستايش خدايى‏را كه شب را پوشش (خلق) قرار داد و خواب را مايه آسايش و روز را (وسيله) تكاپو و جنبش ستايش خاص‏

الْحَمْدُ اَنْ بَعَثْتَنى‏ مِنْ مَرْقَدى‏، وَ لَوْ شِئْتَ جَعَلْتَهُ سَرْمَداً، حَمْداً دائِماً لا يَنْقَطِعُ‏

تو است كه مرا از خوابگاهم برانگيختى و اگر اراده مى‏كردى خوابم را هميشگى مى‏كردى آن ستايشى كه دائمى است و قطع نگردد

اَبَداً، وَ لا يُحْصى‏ لَهُ الْخَلائِقُ عَدَداً، اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ اَنْ خَلَقْتَ فَسَوَّيْتَ،

و خلائق شماره‏اش نتوانند خدايا ستايش خاص تو است كه آفريدى و پرداختى و اندازه كردى و گذراندى‏

وَقَدَّرْتَ وَ قَضَيْتَ، وَ اَمَتَّ وَ اَحْيَيْتَ، وَ اَمْرَضْتَ وَشَفَيْتَ، وَ عافَيْتَ وَ

و ميراندى و زنده كردى، بيمار كردى و شفا دادى، تندرست كردى و

اَبْلَيْتَ، وَعَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَيْتَ، وَ عَلَى الْمُلْكِ احْتَوَيْتَ اَدْعُوكَ دُعآءَ مَنْ‏

گرفتار ساختى و بر عرش استيلا يافتى و بر ملك وجود احاطه دارى مى‏خوانمت خواندن آنكس كه‏

ضَعُفَتْ وَسيلَتُهُ، وَ انْقَطَعَتْ حيلَتُهُ وَ اقْتَرَبَ اَجَلُهُ، وَ تَدانى‏ فِى الدُّنْيا اَمَلُهُ،

وسيله‏اش ضعيف و راه چاره‏اش قطع شده و مرگش نزديك گشته و آرزويش در دنيا اندك شده‏

وَ اشْتَدَّتْ اِلى‏ رَحْمَتِكَ فاقَتُهُ، وَعَظُمَتْ لِتَفْريطِهِ حَسْرَتُهُ، وَ كَثُرَتْ زَلَّتُهُ‏

و سخت نيازمند رحمتت گرديده و افسوسش در كوتاهى و تقصير خود بزرگ گشته و لغزش و خطايش بسيار شده‏

وَ عَثْرَتُهُ وَخَلُصَتْ لِوَجْهِكَ تَوْبَتُهُ، فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِيّينَ وَ عَلى‏ اَهْلِ‏

و توبه‏اش بدرگاه تو خالص گرديده پس درود فرست بر محمد خاتم پيمبران و بر خاندان‏

بَيْتِهِ‏الطَّيِّبينَ الطَّاهِرينَ، وَ ارْزُقْنى‏ شَفاعَهَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، وَ

پاك پاكيزه‏اش و شفاعت محمد صلى‏الله عليه و آله و سلم را روزى من گردان‏

لاتَحْرِمْنى‏ صُحْبَتَهُ، اِنَّكَ اَنْتَ اَرْحَمُ الرَّاحِمينَ، اَللّهُمَّ اقْضِ لى‏ فِى الْأَرْبَعآءِ

و از همنشينى او محرومم مكن كه تو ارحم الراحمين هستى خدايا در روز چهارشنبه چهار حاجت مرا برآور:

اَرْبَعاً، اِجْعَلْ قُوَّتى‏ فى‏ طاعَتِكَ وَ نَشاطى‏ فى‏ عِبادَتِكَ، وَرَغْبَتى‏ فى‏

نيرويم را در طاعت خويش قرار ده و نشاط و شادمانيم را در عبادتت و رغبت و ميلم را در

ثَوابِكَ، وَزُهْدى‏ فيما يُوجِبُ لى‏ اَليمَ عِقابِكَ، اِنَّكَ لَطيفٌ لِما تَشآءُ.

پاداش نيكت و پارساييم را در آنچه موجب عذاب دردناك براى من گردد كه همانا تو نسبت به هرچه بخواهى مدارا كنى.

شيخ عباس قمي - مفاتيح الجنان