مناجات المتوسلين - مناجات المتوسلین نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

مناجات المتوسلین - نسخه متنی

گردآورنده: عباس قمی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

مناجات المتوسلين

اِلهى‏ لَيْسَ لى‏ وَسيلَهٌ اِلَيْكَ اِلاَّ عَواطِفُ رَاْفَتِكَ، وَلا لى‏ ذَريعَهٌ

خدايا وسيله‏اى به درگاهت ندارم جز عواطف مهرت و به سويت دست‏آويزى ندارم‏

اِلَيْكَ اِلاَّ عَوارِفُ رَحْمَتِكَ، وَشَفاعَهُ نَبِيِّكَ نَبِىِّ الرَّحْمَهِ، وَمُنْقِذِ الْأُمَّهِ

جز آنچه معروف است از رحمتت و شفاعت پيامبرت پيامبر رحمت و نجات ده امت‏

مِنَ الْغُمَّهِ، فَاجْعَلْهُما لى‏ سَبَباً اِلى‏ نَيْلِ غُفْرانِكَ وَصَيِّرْهُما لى‏ وُصْلَهً

از غم و اندوه پس اى خدا همان دو را وسيله رسيدنم به آمرزشت قرار ده و سببى براى رسيدنم‏

اِلىَ الْفَوْزِ بِرِضْوانِكَ، وَقَدْ حَلَّ رَجآئى‏ بِحَرَمِ كَرَمِكَ وَحَطَّ طَمَعى‏

به سعادت خوشنوديت گردان زيرا كه بار اميدم در حريم كرمت فرود آمده و مركب طمعم به‏

بِفِنآءِ جُودِكَ، فَحَقِّقْ فيكَ اَمَلى‏، وَاخْتِمْ بِالْخَيْرِ عَمَلى‏، وَاجْعَلْنى‏ مِنْ‏

آستانه جود تو زانو زده پس اى خدا به آرزوى من جامه عمل پوشان و پايان كارم را بخير گردان و

صَفْوَتِكَ الَّذينَ اَحْلَلْتَهُمْ بُحْبُوحَهَ جنَّتِكَ، وَبوَّأْتَهُمْ دارَ كَرامَتِكَ،

در زمره آن دسته از برگزيدگانت قرارم ده كه در وسط بهشتت فرودشان آوردى و در خانه بزرگوارى خويش جاشان دادى‏

وَاَقْرَرْتَ اَعْيُنَهُمْ بِالنَّظَرِ اِلَيْكَ يَوْمَ لِقآئِكَ، وَاَوْرَثْتَهُمْ مَنازِلَ الصِّدْقِ‏

و ديده آنها را در روز ديدار به همان نظر كردنشان بسويت روشن كردى و جايگاههاى راستى را در جوار خويش بديشان‏

فى‏ جِوارِكَ، يا مَنْ لا يَفِدُ الْوافِدُونَ عَلى‏ اَكْرَمَ مِنْهُ، وَلا يَجِدُ الْقاصِدُونَ‏

سپردى اى كه واردين بر كريمتر از او وارد نشوند و قاصدان مهربانتر

اَرْحَمَ مِنْهُ، يا خَيْرَ مَنْ خَلا بِهِ وَحيدٌ، وَيا اَعْطَفَ مَنْ اَوى‏ اِلَيْهِ طَريدٌ

از او نيابند اى بهترين كسى كه شخص در تنهايى با او خلوت كند و اى مهربانترين كسى كه شخص آواره به درگاهش‏

اِلى‏ سَعَهِ عَفْوِكَ مَدَدْتُ يَدى‏، وَبِذَيْلِ كَرَمِكَ اَعْلَقْتُ كَفّى‏، فَلا تُولِنِى الْحِرْمانَ

جا و مسكن گيرد به سوى عفو وسيعت دست (نياز) دراز كرده و به ذيل كرم تو چنگ (حاجت) انداخته‏ام پس مرا محروم‏

وَلا تُبْلِنى‏ بِالْخَيْبَهِ وَالْخُسْرانِ، يا سَميعَ الدٌّعآءِ، يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.

برمگردان و به زيان و خسران دچارم مساز اى شنواى دعا اى مهربانترين مهربانان‏

شيخ عباس قمي- مفاتيح الجنان

/ 1