هستي در فرمان الهي - هستی در فرمان الهی نسخه متنی

آب و دريا جمله در فرمان توست
گر تو خواهي آتش آب خوش شود
بي‌طلب، تو اين طلبمان داده‌اي
با طلب چون ندهي اي حيّ ودود
در عدم كي بود ما را خود طلب
جان و نان داديّ و عمر جاودان
اين طلب در ما هم از ايجاد توست
چون خدا خواهد كه مان ياري كند
اي خدا زاري زتو مرهم زتو
هر كه را خواهي زغم خسته كني
وان كه خواهي كز بلايش واخري
آن يكي الله مي‌گفتي شبي
گفت شيطانش خُمش اي سخت رو
اين همه الله گفتي از عتو
مي نيايد يك جواب از پيش تخت
او پريشان دل شد و بنهاد سر
گفت هين از ذكر چون وامانده‌اي
گفت لبيكم نمي‌آيد جواب
گفت خضرش كه خدا گفت اين به من
ني كه آن الله تو لبيك ماست
ني تو را در كار من آورده‌ام
حيله‌ها و چاره‌جويي‌هاي تو
ترس و عشق تو كمند لطف ماست
جان جاهل زين دعا جز دور نيست
بر دهان و بر دلش قفل است و بند
تا ننالد با خدا وقت گزند