بيا تا برآريم دستي ز دل - بیا تا برآریم دستی ز دل نسخه متنی

بيا تا برآريم دستي ز دل
همه طاعت آرند و مسكين نياز
چو شاخ برهنه برآريم دست
خداوندگارا نظر كن به جود
گناه آيد از بندهأ‌خاكسار
كريما به رزق تو پرورده‌ايم
چو ما را به دنيا تو كردي عزيز
عزيزي و خواري تو بخشي و بس
خدايا به عزّت كه خوارم مكن
مسلّط مكن چون مني بر سرم
مرا شرمساري ز روي تو بس
گرم بر سر افتد ز تو سايه‌اي
تو داني كه مسكين و بيچاره‌ايم
به مردان راهت كه راهي بده
خدايا به ذات خداوندي‌ات
به لبيك حجّاج بيت الحرام
به تكبير مردان شمشير زن
به طاعات پيران آراسته
كه ما را در آن ورطه يك نفس
اميد است از آنان كه طاعت كنند
به پاكان كز آلايشم دور دار
به پيرانِ پشت از عبادت دوتا
كه چشمم ز روي سعادت مبند
چراغ يقينم فرا راه دار
بگردان زنا ديدني ديده‌ام
من آن ذرّه‌ام در هواي تو نيست
ز خورشيد لطفت شعاعي بسم
خدايا به ذلت مران از درم
چه عذر آرم از ننگ‌تر دامني؟
فقيرم به جُرم و گناهم مگير
غني را ترحم بود بر فقير