معروف به دعاء شبّور كه مستحبّ است خواندن آن در ساعت آخر روز جمعه و مخفى نماند كه اين دعا از ادعيه مشهوره است و اكثر علماء سَلَفْ بر اين دعا مواظبت مىنمودهاند و در مصباح شيخ طوسى و جمال الأسبوع سيّد بن طاوس و كتب كفعمى بسندهاى معتبر از جناب محمّد بن عثمان عمروى رِضْوانُ اللَّهِ عَلَيْهِ كه از نوّاب حضرت صاحبالأمرعليه السلام است و از حضرت امام محمّد باقر و امام جعفر صادقعليهما السلام روايت شده و علّامه مجلسىرحمه الله آن را با شرح در بحار ذكر كرده و آن دعاء موافق مصباح شيخ اين است:اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الْعَظيمِ الْأَعْظَمِ الْأَعَزِّ الْأَجَلِّ الْأَكْرَمِ، الَّذى اِذاخدايا از تو مىخواهم به حق نام بزرگ و بزرگترت و آن عزيزتر و برجستهتر و گراميترت همان نامى كهدُعيتَ بِهِ عَلى مَغالِقِ اَبْوابِ السَّمآءِ لِلْفَتْحِبِالرَّحْمَهِ انْفَتَحَتْ، وَاِذا دُعيتَ بِهِهرگاه بخوانندت بدان نام براى گشودن درهاى بسته آسمان به رحمت گشوده شود و هرگاه بخوانندت بدانعَلى مَضآئِقِ اَبْوابِ الْأَرْضِ لِلْفَرَجِ انْفَرَجَتْ، وَاِذا دُعيتَ بِهِ عَلَى العُسْرِنام براى باز شدن تنگناهاى درهاى زمين باز شود و هرگاه بخوانندت بدان نام براى آسان شدنلِلْيُسْرِ تَيَسَّرَتْ، وَاِذا دُعيتَ بِهِ عَلَى الْأَمْواتِ لِلنُّشُورِ انْتَشَرَتْ، وَاِذاسختى آسان گردد و هرگاه بخوانندت بدان نام براى زنده شدن مردگان زنده شود و هرگاهدُعيتَ بِهِ عَلى كَشْفِ الْبَاْسآءِ وَالضَّرَّآءِ انْكَشَفَتْ، وَبِجَلالِ وَجْهِكَبخوانندت بدان نام براى برطرف شدن دشواريها برطرف گردد و سوگند به عظمت ذاتالْكَريمِ، اَكْرَمِ الْوُجُوهِ وَاَعَزِّ الْوُجُوهِ، الَّذى عَنَتْ لَهُ الْوُجُوهُ، وَخَضَعَتْ لَهُبزرگوارت كه بزرگوارترين و عزيزترين ذوات است و تمام روها دربرابرش خوار گشته والرِّقابُ، وَخَشَعَتْ لَهُ الْأَصْواتُ، وَوَجِلَتْ لَهُ الْقُلُوبُ مِنْ مَخافَتِكَ،گردنها در مقابلش خم شده و صداها از هيبتش خاموش گشته و دلها همه از ترسوَبِقُوَّتِكَ الَّتى بِها تُمْسِكُ السَّمآءَ اَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ اِلاَّ بِاِذْنِكَ،او هراسان گشته و سوگند به نيرو و قدرتت كه بدان آسمان را نگهداشتهاى از اينكه بر زمين افتد جز به اجازه خودت ووَتُمْسِكُ السَّمواتِ وَالْأَرْضَ اَنْ تَزُولا، وَبِمَشِيَّتِكَ الَّتى دانَ لَهَا الْعالَمُونَ،نگهداشتهاى آسمانها و زمين را از اينكه از جاى خود بروند و سوگند به مشيت و ارادهات كه جهانيانوَبِكَلِمَتِكَ الَّتى خَلَقْتَ بِهَا السَّمواتِ وَالْأَرْضَ، وَبِحِكْمَتِكَ الَّتى صَنَعْتَ بِهَادر برابرش خوار گشته و به حق آن كلمهات كه آسمانها و زمين را بدان آفريدى و به حق آن حكمتت كه بوسيله آن (موجودات)الْعَجآئِبَ، وَخَلَقْتَ بِهَا الظُّلْمَهَ وَجَعَلْتَها لَيْلاً، وَجَعَلْتَ اللَّيْلَ سَكَناً، وَخَلَقْتَشگفت ساختى و تاريكى را بدان خلق فرمودى و آنرا شب قرار دادى و شب را نيز (وقت) آرامش قرار دادىبِهَا النُّورَ وَجَعَلْتَهُ نَهاراً، وَجَعَلْتَ النَّهارَ نُشُوراً مُبْصِراً، وَخَلَقْتَ بِهَاو نور و روشنى را بدان آفريدى و روزش قرار دادى و روز را هم (هنگام كار و) جنبش و مايه بينش قرار دادى و بدانالشَّمْسَ وَجَعَلْتَ الشَّمْسَ ضِيآءً، وَخَلَقْتَ بِهَا الْقَمَرَ وَجَعَلْتَ الْقَمَرَ نُوراً،خورشيد را آفريدى و خورشيد را نيز فروزان كردى، و بدان ماه را خلق كردى و آنرا نور و روشنايىوَخَلَقْتَ بِهَا الْكَواكِبَ وَجَعَلْتَها نُجُوماً وَبُرُوجاً وَمَصابيحَ وَزينَهً وَرُجُوماً،قرارش دادى وبدانستارگانراآفريدىوقرارشان دادى اخترانىتابناكوبرجهاوچراغهايىوزيوربخشآسمانووسيله راندنوَجَعَلْتَ لَها مَشارِقَ وَمَغارِبَ، وَجَعَلْتَ لَها مَطالِعَ وَمَجارِىَ، وَجَعَلْتَ لَها(شياطين) و قرار دادى براى آنها خاورها و باخترها و نيز برايش طلوعگاهها و گردشگاهها مقرر ساختى و براى هريك از آنهافَلَكاً وَمَسابِحَ، وَقَدَّرْتَها فِى السَّمآءِ مَنازِلَ فَاَحْسَنْتَ تَقْديرَها، وَصَوَّرْتَهامدارحركتوشناگاهىقراردادىوروىاندازههاىمعيندرآسمانمنزلشاندادى و به خوبى اندازه گرفتى و صورتشان دادى وفَاَحْسَنْتَ تَصْويرَها، وَاَحْصَيْتَها بِاَسْمآئِكَ اِحْصآءً، وَدَبَّرْتَها بِحِكْمَتِكَنيكو صورتشان دادى و آنها را بنامهاى خويش دقيقاً برشمردى و با حكمت خويش با كمالتَدْبيراً، فَاَحْسَنْتَ تَدْبيرَها، وَسَخَّرْتَها بِسُلْطانِ اللَّيْلِ وَسُلْطانِ النَّهارِ،تدبير اداره نمودى و به نيكى تدبير كردى و بوسيله تسلط شب و روز براى تنظيموَالسَّاعاتِ وَعَدَدَ السِّنينَ وَالْحِسابَ، وَجَعَلْتَ رُؤْيَتَها لِجَميعِ النَّاسِساعتها و شماره سالها و برقرارى حساب تسخيرشان كردى و ديدنشان را بر همه مردممَرْئً واحِداً، وَاَسْئَلُكَ اللَّهُمَّ بِمَجْدِكَ الَّذى كَلَّمْتَ بِهِ عَبْدَكَ، وَرَسُولَكَيكنواخت كردى و از تو مىخواهم خدايا به حق آن بزرگوارى و مجدت كه سخن گفتى بدان با بنده و فرستادهاتمُوسَى بْنَ عِمْرانَ عَلَيْهِ السَّلامُ فِى الْمُقَدَّسينَ، فَوْقَ اِحْساسِ الْكَرُّوبينَموسى بن عمران عليه السلام در ميان قدسيان برتر از احساس كروبيانفَوْقَ غَمآئِمِ النُّورِ، فَوْقَ تابُوتِ الشَّهادَهِ فى عَمُودِ النَّارِ وَفى طُورِ سَيْنآءَ،بالاتر از ابرهاى نور و بالاتر از صندوق شهادت كه در ميان ستونى از آتش (بود) و هم در طور سيناءوَفى جَبَلِ حُوريثَ فِى الْوادِ الْمُقَدَّسِ، فِى الْبُقْعَهِ الْمُبارَكَهِ مِنْ جانِبِو در كوه حوريث در وادى مقدس در بقعه مبارك از جانبالطُّورِ الْأَيْمَنِ مِنَ الشَّجَرَهِ، وَفى اَرْضِ مِصْرَ بِتِسْعِ اياتٍ بَيِّناتٍ،راست كوه طور از درخت و در سرزمين مصر با نُه معجزه آشكار (بمجد و بزرگواريت در)وَيَوْمَ فَرَقْتَ لِبَنى اِسْرآئيلَ الْبَحْرَ، وَفِى الْمُنْبَجِساتِ الَّتى صَنَعْتَ بِهَاروزى كه دريا را براى بنىاسرائيل شكافتى و نيز در (روز) چشمههاى جوشيده و جارى (از سنگ)الْعَجآئِبَ فى بَحْرِ سُوفٍ، وَعَقَدْتَ مآءَ الْبَحْرِ فى قَلْبِ الْغَمْرِ كَالْحِجارَهِكه از آن عجايبى ساختى در درياى سوف و در دل آن درياى عظيم آب آن دريا را مانند سنگوَجاوَزْتَ بِبَنى اِسْرآئيلَ الْبَحْرَ، وَتَمَّتْ كَلِمَتُكَ الْحُسْنى عَلَيْهِمْ بِمامنجمد كرده و بستى و بنىاسرائيل را از دريا عبور دادى و وعده نيكت را به خاطرصَبَرُوا، وَاَوْرَثْتَهُمْ مَشارِقَ الْأَرْضِ وَمَغارِبَهَا الَّتى بارَكْتَ فيها لِلْعالَمينَ،صبرى كه كردند بر ايشان تمام كردى و آنانرا بر شرق و غرب سرزمينى كه براى جهانيان مبارك گردانده بودىوَاَغْرَقْتَ فِرْعَوْنَ وَجُنُودَهُ وَمَراكِبَهُ فِى الْيَمِّ، و بِاسْمِكَ الْعَظيمِ الْأَعْظَمِوارث و مالك كردى و فرعون و سپاهيانش را با مركبهاشان در دريا غرق كردى و به حق نام بزرگ و اعظم والْأَعَزِّ الْأَجَلِّ الْأَكْرَمِ، وَبِمَجْدِكَ الَّذى تَجَلَّيْتَ بِهِ لِمُوسى كَليمِكَعزيزتر و برتر و گرامىترت سوگند و به حق آن مجد و بزرگيت كه بدان بر موسى كليم خودعَلَيْهِالسَّلامُ فىطُورِ سَيْنآءَ، وَلِإِبْراهيمَ عَلَيْهِالسَّلامُ خَليلِكَ مِنْ قَبْلُ فى مَسْجِدِعليهالسلام در طور سيناء تجلى كردى و پيش از آن نيز براى ابراهيم عليهالسلام خليل خود در مسجدالْخَيْفِ، وَلِإِسْحقَ صَفِيِّكَ عَلَيْهِ السَّلامُ فى بِئْرِ شِيَعٍ، وَلِيَعْقُوبَ نَبِيِّكَ عَلَيْهِخيف (تجلى كردى) و براى اسحاق برگزيدهات عليهالسلام در بئر شيع (تجلى كردى) و براى يعقوب پيامبرت عليهالسَّلامُ فى بَيْتِ ايلٍ، وَاَوْفَيْتَ لِإِبْراهيمَ عَلَيْهِ السَّلامُ بِميثاقِكَ، وَلِإِسْحقَالسلام در بيتايل (خانه خدا) تجلى كردى، (و به مجد و بزرگواريت كه) براى ابراهيم عليه السلام به پيمان خود وفا كردى و براى اسحاقبِحَلْفِكَ وَلِيَعْقُوبَ بِشَهادَتِكَ، وَلِلْمُؤْمِنينَ بِوَعْدِكَ، وَلِلدَّاعينَ بِاَسْمآئِكَبه سوگندت و براى يعقوب به گواهيت و براى مؤمنان به وعدهات و براى خوانندگان به نامهايتفَاَجَبْتَ، وَبِمَجْدِكَ الَّذى ظَهَرَ لِمُوسَى بْنِعِمْرانَ عَلَيْهِالسَّلامُ عَلى قُبَّهِكه اجابتشان كردى، و به همان مجد و بزرگيت كه براى موسى بن عمران عليهالسلام در قبه الرمانالرُّمَّانِ، وَبِاياتِكَ الَّتى وَقَعَتْ عَلى اَرْضِ مِصْرَ بِمَجْدِ الْعِزَّهِ وَالْغَلَبَهِ،(عبادتگاهش) آشكار گرديد و به آن معجزات و نشانههايت كه واقع شد كه در سرزمين مصر با مجد و عزت و غلبهبِاياتٍ عَزيزَهٍ، وَ بِسُلْطانِ الْقُوَّهِ وَبِعِزَّهِ الْقُدْرَهِ، وَبِشَأْنِ الْكَلِمَهِ التَّآمَّهِ،و به آن معجزات باشكوه و به آن تسلط نيرومند و قدرت با عزت و به مقام آنوَبِكَلِماتِكَ الَّتى تَفَضَّلْتَ بِها عَلى اَهْلِ السَّمواتِ وَالْأَرْضِ، وَاَهْلِ الدُّنْياكلمه كاملت و به حق آن كلماتى كه تفضل كردى بدآنها بر اهل آسمانها و زمين و اهل دنياوَاَهْلِ الْاخِرَهِ، وَبِرَحْمَتِكَ الَّتى مَنَنْتَ بِها عَلى جَميعِ خَلْقِكَ، وَبِاسْتِطاعَتِكَو آخرت و به آن رحمتت كه بدان بر همه مخلوقاتت مِنّت نهادى و به آن توانائيت كهالَّتى اَقَمْتَ بِها عَلَى الْعالَمينَ، وَ بِنُورِكَ الَّذى قَدْ خَرَّمِنْ فَزَعِهِ طُورُ سَيْنآءَ،جهانيان را بدان برپاداشتى و بدان روشنى و نورت كه درافتاد از دهشت آن طور سيناء ووَبِعِلْمِكَ وَجَلالِكَ وَكِبْرِيآئِكَ وَ عِزَّتِكَ وَجَبَرُوتِكَ الَّتى لَمْ تَسْتَقِلَّهَابدان علم و جلال و بزرگوارى و عزت و جبروتت كهالْأَرْضُ، وَانْخَفَضَتْ لَهَا السَّمواتُ، وَانْزَجَرَ لَهَا الْعُمْقُ الْأَكْبَرُ، وَرَكَدَتْ لَهَازمين قدرت كشيدن آن را نداشت و آسمانها در برابرش به زانو درآمد و عمق اكبر زمين در مقابلش خود را واپس كشيد والْبِحارُ وَالْأَنْهارُ، وَ خَضَعَتْ لَهَا الْجِبالُ، وَسَكَنَتْ لَهَا الْأَرْضُ بِمَناكِبِها،درياها و نهرها از جنبش ايستاد و كوهها در برابرش فروتن گشت و زمين با همهوَاسْتَسْلَمَتْ لَهَا الْخَلائِقُ كُلُّها، وَ خَفَقَتْ لَهَا الرِّياحُ فى جَرَيانِها، وَخَمَدَتْپست و بلنديهايش براى او ساكن شد و تمام مخلوقات در برابرش تسليم گرديدند و بادها بخاطر آن در جريان خود مضطرب گرديدلَهَا النّيرانُ فى اَوْطانِها، وَبِسُلْطانِكَ الَّذى عُرِفَتْ لَكَ بِهِ الْغَلَبَهُ دَهْرَو آتشها بواسطه آن در جاهاى خود خاموش شد و به فرمانروايى مطلق (يا حجت و برهانت) كه به واسطه آن هميشه به پيروزى و غلبهالدُّهُورِ، وَحُمِدْتَ بِهِ فِى السَّمواتِ وَالْأَرَضينَ، وَبِكَلِمَتِكَ كَلِمَهِ الصِّدْقِمعروف گشتى و بواسطه آن در آسمانها و زمينها ستايش شدى و به حق آن كلمه صدق و راستتالَّتى سَبَقَتْ لِأَبينا ادَمَ عَلَيْهِ السَّلامُ وَذُرِّيَّتِهِ بِالرَّحْمَهِ، وَاَسْئَلُكَكه پيش از اين براى پدر ما آدم عليهالسلام و فرزندانش به لطف و رحمت سبقت جست و مىخوانمتبِكَلِمَتِكَ الَّتى غَلَبَتْ كُلَّ شَىْءٍ، وَبِنُورِ وَجْهِكَ الَّذى تَجَلَّيْتَ بِهِ لِلْجَبَلِبه حق آن گفتارت كه بر هر چيز غلبه كرده و به نور ذاتت كه بوسيله آن بر كوه تجلىفَجَعَلْتَهُ دَكّاً وَخَرَّ مُوسى صَعِقاً، وَبِمَجْدِكَ الَّذى ظَهَرَ عَلى طُورِ سَيْنآءَ،فرمودى و آنرا از هم متلاشى ساختى و موسى مدهوش درافتاد و به مجد و بزرگواريت كه آشكار شد بر طور سيناءفَكَلَّمْتَ بِهِ عَبْدَكَ وَرَسُولَكَ مُوسَى بْنَ عِمْرانَ، وَبِطَلْعَتِكَ فى ساعيرَو بوسيله آن با بنده و پيامبرت موسى بن عمران تكلم كردى و به طلوع پرتوت در ساعير (جاى مناجات عيسى) ووَظُهُورِكَ فى جَبَلِ فارانَ بِرَبَواتِ الْمُقَدَّسينَ، وَجُنُودِ الْمَلائِكَهِبه ظهورت در كوه فاران (جاى مناجات رسول خدا) در جايگاه مرتفع قدسيان و صفوف لشگر فرشتگانالصَّآفّينَ، وَخُشُوعِ الْمَلائِكَهِ الْمُسَبِّحينَ، وَبِبَرَكاتِكَ الَّتى بارَكْتَ فيها عَلىو در ميان خشوع ملائكه تسبيح كننده و به حق آن بركاتت كه بركت دادى در آنها براِبْراهيمَ خَليلِكَ عَلَيْهِالسَّلامُ فى اُمَّهِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، وَبارَكْتَابراهيم خليلت عليه السلامدر ميان امت محمد(ص) (بخاطر ارتباطى كه ميان رسول خدا(ص) و ابراهيم برقرار ساختى) و بركت دادى برلِإِسْحقَ صَفِيِّكَ فى اُمَّهِ عيسى عَلَيْهِمَا السَّلامُ، وَبارَكْتَ لِيَعْقُوبَاسحاق برگزيدهات در ميان امت عيسى عليهماالسلام و بركت دادى بر يعقوباِسْرآئيلِكَ فىاُمَّهِمُوسى عَلَيْهِمَاالسَّلامُ، وَبارَكْتَ لِحَبيبِكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُاسرائيل در امت موسى عليهماالسلام و بركت دادى بر حبيبت محمد صلى اللهعَلَيْهِوَآلِهِ فى عِتْرَتِهِ وَذُرِّيَّتِهِ وَاُمَّتِهِ، اَللّهُمَّ وَكَما غِبْنا عَنْ ذلِكَ وَلَمْ نَشْهَدْهُعليه و آله در عترت و فرزندان و امتش خدايا چنانچه ما در آن جريانات نبوديم و آنها را مشاهده نكرده و نديدهوَآمَنَّا بِهِ وَلَمْ نَرَهُ صِدْقاً وَعَدْلاً، اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاَنْاز روى راستى و درستى بدان ايمان آورديم همانطور مىخواهيم درود فرستى بر محمد و آل محمدتُبارِكَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَتَرَحَّمَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، كَاَفْضَلِو مبارك كنى بر محمد و آل محمد و رحمت فرست بر محمد و آل محمد مانند بهترينما صَلَّيْتَ وَبارَكْتَ وَتَرَحَّمْتَ عَلى اِبْراهيمَ وَآلِ اِبْراهيمَ، اِنَّكَ حَميدٌ مَجيدٌ،درود و بركت و رحمتى كه بر ابراهيم و آل ابراهيم فرستادى كه براستى تو ستوده و بزرگوارىفَعَّالٌ لِما تُريدُ، وَاَنْتَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ. [شَهيدٌ]پس حاجات خود را ذكر مىكنى وو هر چه بخواهى انجام دهى و تو بر هر چيز توانايى * مىگوئى: اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعآءِ، وَبِحَقِّ هذِهِ الْأَسْمآءِ الَّتى لا يَعْلَمُ تَفْسيرَها* خدايا به حق اين دعا و به حق اين نامهايى كه نداند تفسيرشوَلا يَعْلَمُ باطِنَها غَيْرُكَ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَافْعَلْ بى ما اَنْتَرا و نداند باطن آنها را كسى جز تو درود فرست بر محمد و آل محمد و بجاى آر درباره من آنچه را تواَهْلُهُ، وَلا تَفْعَلْ بى ما اَنَا اَهْلُهُ، وَاغْفِرْ لى مِنْ ذُنُوبى ما تَقَدَّمَ مِنْهاشايسته آنى و انجام مده درباره من آنچه من سزاوار آنم و بيامرز گناهانم را آنچه گذشته و آنچهوَما تَأَخَّرَ، وَوَسِّعْ عَلَىَّ مِنْ حَلالِ رِزْقِكَ، وَاكْفِنى مَؤُنَهَ اِنْسانِ سَوْءٍ، وَجارِپس از اين سر زند و وسعت ده بر من از روزى حلالت و مرا از زحمت و شر انسان بد و همسايهسَوْءٍ وَقَرينِ سَوْءٍ وَسُلْطانِ، سَوْءٍ اِنَّكَ عَلى ما تَشآءُ قَديرٌ، وَبِكُلِّشَىْءٍبد و رفيق بد و سلطان بد كفايت فرما كه تو بر هر چيز توانايى و به هر چيزعَليمٌ، آمينَ رَبَّ الْعالَمينَ. مؤلف گويد: كه در بعض نسخ است بعد از وَاَنْتَ عَلى كُلِدانايى اجابت فرما اى پروردگار جهانيان * و تو بر هرشَىْءٍ قَديرٌ، كه هر حاجت دارى ذكر كن و بگو: يا اَللَّهُ يا حَنَّانُ يا مَنَّانُ،چيز قادرى * اى خدا اى مهر پيشه و اى نعمت بخشيا بَديعَ السَّمواتِ وَالأَرضِ، يا ذَاالْجَلالِ وَالإِكْرامِ، يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ،اى پديد آورنده آسمانها و زمين اى صاحب جلال و بزرگوارى اى مهربانترين مهرباناناَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعآءِ تا آخر. و علامه مجلسى از مصباح سيّد بن باقى نقل كرده كه بعد از دعاىخدايا به حق اين دعا *سمات اين دعا را بخواند: اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعآءِ وَبِحَقِّ هذِهِ الْأَسْمآءِ الَّتى لايَعْلَمُ* خدايا بحق اين دعا و به حق اين نامهايى كه نداندتَفْسيرَها، وَلا تَأْويلَها وَلا باطِنَها وَلا ظاهِرَها غَيْرُكَ، اَنْ تُصَلِّىَ عَلىتفسيرش را و نه تأويلش را و نه باطنش را و نه ظاهرش را كسى جز تو (از تو مىخواهم) كه درود فرستى برمُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاَنْ تَرْزُقَنى خَيْرَالدُّنْيا وَالْأخِرَهِ. پس حاجت خود را بطلبد و بگويد:محمد و آل محمد و اينكه روزى من گردانى خير دنيا و آخرت را*وَافْعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ، وَلا تَفْعَلْ بى ما اَنَا اَهْلُهُ، وَاْنتَقِمْ لى مِنْ فُلانِو انجام ده درباره من آنچه را تو شايسته آنى و مكن با من آنچه را من سزاوار آنم و براى من از فلانبْنِ فُلانٍ. و نام دشمن را بگويد: وَاغْفِرْ لى مِنْ ذُنُوبى ما تَقَدَّمَ مِنْها وَما تَأَخَّرَ،پسر فلان انتقام بگير * و بيامرز گناهانم را آنچه گذشته و آنچه از اين پس سرزندوَلِوالِدَىَّ وَلِجَميعِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ، وَوَسِّعْ عَلَىَّ مِنْ حَلالِ رِزْقِكَ،و بيامرز پدر و مادرم را و همه مردان مؤمن و زنان مؤمنه را و وسعت ده بر من از روزى حلالتوَاكْفِنى مَؤُنَهَ اِنْسانِ سَوْءٍ وَجارِ سَوْءٍ، وَسُلْطانِ سَوْءٍ وَقَرينِ سَوْءٍ، وَيَوْمِو مرا از زحمت و شرّ انسان بد و همسايه بد و سلطان بد و رفيق بد و روزسَوْءٍ وَساعَهِ سَوْءٍ، وَانْتَقِمْ لى مِمَّنْ يَكيدُنى وَمِمَّنْ يَبْغى عَلَىَّ، وَيُريدُ بىبد و ساعت بد كفايت فرما و از كسى كه به من نيرنگ زند و بر من ستم كند و قصد ظلم به منوَبِاَهْلى وَاَوْلادى، وَاِخْوانى وَجيرانى وَقَراباتى مِنَ الْمُؤْمِنينَو به خاندان و فرزندان و همسايگان و نزديكان من از مردان مؤمن ووَالْمُؤْمِناتِ ظُلْماً، اِنَّكَ عَلى ما تَشآءُ قَديرٌ، وَبِكُلِّ شَىْءٍ عَليمٌ، آمينَ رَبَزنان مؤمنه را دارد انتقام مرا بگير كه تو بر هر چه بخواهى توانايى و به هر چيز دانايى اجابت فرما اى پروردگارالْعالَمينَ، پس بگويد: اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعآءِ تَفَضَّلْ عَلى فُقَرآءِ الْمُؤْمِنينَجهانيان * خدايا به حق اين دعاء بر (همه اهل ايمان) تفضل كن (امّا) بر فقراى مؤمنينوَالْمُؤْمِناتِ بِالْغِنى وَالثَّرْوَهِ، وَعَلى مَرْضَى الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِو مؤمنات به ثروت و توانگرى و بر بيماران از مؤمنين و مؤمناتبِالشِّفآءِ وَالصِّحَهِ، وَعَلى اَحْيآءِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ بِاللُّطْفِ وَالْكَرامَهِ،به شفاء و تندرستى و بر زندگان مؤمنين و مؤمنات به لطف و بزرگوارىوَعَلى اَمْواتِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ بِالْمَغْفِرَهِ وَالرَّحْمَهِ، وَعَلى مُسافِرِىو بر مردگان مؤمنين و مؤمنات به آمرزش و رحمت و بر مسافرينالْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ بِالرَّدِّ اِلى اَوْطانِهِمْ سالِمينَ غانِمينَ، بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَمؤمنين و مؤمنات به بازگشتن بسوى وطنهاى خويش به سلامتى و بهرهمندى به رحمتت اى مهربانترينالرَّاحِمينَ، وَصَلَّى اللَّهُ عَلى سَيِّدِنا مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِيّينَ، وَعِتْرَتِهِ الطَّاهِرينَ،مهربانان و درود فرستد خداوند بر آقاى ما محمد خاتم پيمبران و عترت پاكيزهاشوَسَلَّمَتَسْليماًكَثيراًوشيخبنفهدگفتهكهمستحبّاستبعدازدعاءسماتبگوئى:اَللّهُمَاِنّى اَسْئَلُكَو سلام فرستد بسيار * خدايابِحُرْمَهِ هذَا الدُّعآءِ، وَبِمافاتَ مِنْهُ مِنَ الْأَسْمآءِ، وَبِما يَشْتَمِلُ عَلَيْهِ مِنَ التَّفْسيرِاز تو مىخواهم به حرمت اين دعا و به آنچه از نامهايت كه در آن ذكر نشده و به آنچه دربردارد از تفسير و تدبيرىوَالتَّدْبيرِ،الَّذىلايُحيطُبِهِاِلاَّاَنْتَ،اَنْتَفْعَلَبىكَذاوَكَذا،وبجاىكذاوكذاحاجتخودرا بخواهدكه كسى جز تو بر آن احاطه ندارد كه درباره من چنين و چنان كنىشيخ عباس قمي- مفاتيح الجنان
لطفا منتظر باشید ...
