قسم خوردن - قسم خوردن نسخه متنی

قسم خوردن

سؤال 1: قسم از نظر شرعي چگونه است و مخالفت با آن چه حكمي دارد؟

جواب: اينكه انسان قسم بخورد كه كاري را انجام دهد يا ترك كند مثلاً قسم بخورد كه روزه بگيرد، يا دود استعمال نكند، چنانچه عمداً مخالفت كند، بايد كفاره بدهد، يعني يك بنده آزاد كند، يا ده فقير را سير كند، يا آنان را بپو شاند، و اگر اينها را نتواند بايد سه روز روزه بگيرد. (ر.ک: توضيح المسائل امام (ره)، ص 2670)

سؤال 2: قسم خوردن چند شرط دارد تا از نظر شرعي صحيح واقع گردد؟

جواب: قسم چند شرط دارد:

1ـ كسي كه قسم مي‌خورد بايد بالغ و عاقل باشد و همچنين ممنوع از تصرف در مال خود نباشد و قسم را از روي قصد و اختيار بخورد.

2 ـ كاري را كه قسم مي‌خورد انجام دهد، بايد حرام و مكروه نباشد و كاري را كه قسم مي‌خورد ترك كند، بايد واجب و مستحب نباشد و اگر قسم بخورد كه كار مباحي را بجا آورد بايد ترك آن در نظر مردم بهتر از انجامش نباشد.

3 ـ به يكي از اسامي خداوند عالم قسم بخورد كه به غير ذات مقدس او گفته نمي‌شود مانند: خدا، الله و....

4 ـ قسم را به زبان بياورد و اگر بنويسد يا در قلبش آن را قصد كند صحيح نيست.

5 ـ عمل كردن به قسم براي او ممكن باشد. (ر.ک: توضيح المسائل حضرت امام (ره)، ص 2671)

سؤال 3: اگر انسان از روي فراموشي يا ناچاري به قسم عمل نكند آيا كفاره بر ذمه او مي‌آيد؟

جواب: خير كفاره براو واجب نمي‌شود. (ر.ک: توضيح المسائل امام (ره)، ص 2674)

سؤال 4: اگر كسي بدون اجازه‌ پدرش قسم بخورد كه كار حرامي را انجام ندهد و بعد انجام دهد كفاره بر او واجب مي‌شود؟

و آيا بار اول كفاره واجب است يا دفعات بعد هم بايد كفاره بدهد؟

جواب: اجازه شرط نيست و اگر قسم شرعي بوده كفاره دارد و بعد از مخالفت قسم براي مرتبه بعد كفاره واجب نيست.

(ر.ک: استفتاثات امام (ره)، ج 2، ص 456)

سؤال 5: در فيلم‌هاي ايراني بازيگران قسمهاي زيادي مي‌خورند اين نوع قسمها چه حكمي دارد؟

جواب: قسم بدون قصد جد، اثر شرعي ندارد. البته قسم خوردن بدون ضرورت شرعي مكروه است.

(ر.ک: توضيح المسائل 12 مرجع، م 2671)