امر پنجم: روايات فضائل - ادله حقانیت شیعه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ادله حقانیت شیعه - نسخه متنی

علي اصغر رضواني

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

امر پنجم: روايات فضائل

در ذيل به برخي از اين روايات اشاره مي كنيم:

1. حديث نور

پيابر اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ فرمود:

« كنت انا و علي بن ابي طالب ـ عليه السّلام ـ نوراً بين يدي الله قبل أن يخلق آدم باربعه آلاف عام، فلمّا خلق آدم قسّم ذلك النور جزئين. فجزء أنا و جزء عليّ » [50]

« من و علي بن ابي طالب نوري واحد نزد خداوند متعال بوديم، قبل از آ، كه خداوند حضرت آدم را به چهار هزار سال خلق كند، بعد از خلقت آدم آن نور را به دو جزء تقسيم نمود: جزئي من و جزء ديگر از عليّ است. »

اين حديث را هشت نفر از صحابه، هشت نفر از تابعين و بيش از چهل نفر از علماي اهل سنت نقل كرده اند.

2. حديث « أحبّ الخلق »

امام علي ـ عليه السّلام ـ كسي است كه طبق نصّ نبوي : « احبّ الخلق الي الله » است.

ترمذي به سند خود از انس بن مالك نقل مي كند: مرغ برياني نزد پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ بود.

عرض كرد: خدايا! محبوبترين خلق نزد خودت را نزد من بفرست تا با من در اين غذا شركت كند. در اين هنگام علي ـ عليه السلام ـ وارد شد و با او در غذا شركت كرد. [51]

اين حديث صحيح را نه نفر از صحابه، نود و يك نفر از تابعين و پنجاه نفر از علماي اهل سنت نقل كرده اند. هفت نفر از آنان نيز درباره اين حديث كتاب تأليف نموده اند و گروهي از آنان نيز حديث را از مسلّمات دانسته اند؛ مانند: مسعودي در مروج الذهب،[52] ابن عبد البرّ، محمد بن طلحه شافعي در مطالب السوول،[53] صفوري در نزهه المجالس و فضل بن روز بهان در ابطال الباطل.

اين حديث را مي توان از راه هايي تصحيح نمود:

الف ـ عدالت و وثاقت راويانش.

ب ـ تصحيح جماعتي از علماي اهل سنت؛ مانند: حاكم نيشابوري و قاضي عبد الجبار معتزلي.

ج ـ به شعر در آمدن حديث كه دلالت بر اشتهار آن دارد.

استاد احمد حسن باقوري مصري مي گويد: « اگر كسي از تو سوال كند كه به چه دليل مردم عليّ ـ عليه السّلام ـ را دوست دارند، تو بايد در جواب بگويي: اين دوستي از حديث نبوي شأن گرفته است، زيرا طبق نصّ پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ عليّ محبوب ترين فرد نزد خداست. »[54]

3. امام علي ـ عليه السّلام ـ ميزان ايمان و نفاق

اما علي ـ عليه السّلام ـ فرمد: « لا يحبّني الّا مومن و لايبغضني الا منافق »؛

دوست ندارد مرا مگر مومن و مبغوض ندارد مگر منافق. »

اين حديث را هشت نفر از صحابه و حدود چهل نفر از علماي اهل سنت نقل كرده اند، مانند مسلم در صحيح،[55] ترمذي در صحيح،[56] احمد در مسند [57] و ابن ماجه در سنن. [58]

4. اما علي ـ عليه السّلام ـ برادر معنوي پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ

جابر بن عبدالله و سعيد بن مسيّب مي گويند: رسول خدا ـ صلّي الله عليه و آله ـ بي اصحابش عقد اخوت بست و تنها رسول خدا، ابوبكر، عمر و عليّ باقي مادند، آن گاه بين ابوبكر و عمر عقد اخوت بست و سپس به علي ـ عليه السّلام ـ فرمود:

« تو برادر من و من برادر تو ام ».

اين حديث را چهارده نفر از صحابه و حدود چهل نفر از علماي اهل سنت نقل كرده اند؛ امثال:

ترمذي در صحيح [59] و حاكم در مستدرك.[60]

5. امام علي و باز بودن درب خانه او به مسجد

احمد بن حنبل از زيد بن ارقم نقل مي كند كه : گروهي از اصحاب، درهايي را از منزلشان به مسجد باز نموده بودند، پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ فرمود: « همه درها بسته شود، غير از درب خانه علي ».

آن گاه فرمود: « من دربها را از جانب خود نبستم و باز نگذاشتم، بلكه مأمور شدم و به مأموريتم عمل نمودم.» [61]

ترمذي نقل مي كند كه رسول خدا ـ صلّي الله عليه و آله ـ فرمود:

« دربها را به مسجد، ببنديد، جز درب خانه علي. » [62]

اين حديث را حدود دوازده نفر از صحابه و سي نفر از علماي عامه نقل كرده اند.

/ 9