آداب و شرايط نماز
صبح و شام ياد خدا
و اذكر ربّك في نفسك تضرّعاً و خيفهً و دون الجهر من القول بالغدوّ و الآصال و لا تكن من الغافلين.پروردگارت را در دل خود از روي تضرع و خوف و آهسته و آرام، صبحگاهان و شامگاهان ياد كن و از غافلان مباش.«اعراف ، 205»در اين آيه به پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ دستور ميدهد.(و البته يك حكم عمومي است اگر چه روي سخن در آن به پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ شده همانند بسياري ديگر از تعبيرات قرآن).و اذكر ربك في نفسك تضرعاً و خيفه.پروردگارت را در دل خود از روي تضرع و خوف ياد كن.سپس اضافه ميكند:و دون الجهر من القول. و آهسته و آرام نام او را بر زبان بياور.و اين كار را همواره صبحگاهان و شامگاهان تكرار كن، بالغدو و الاصال.(آصال) جمع (اصيل) به معني نزديك غروب و شامگاه است. و هرگز از غافلان و بيخبران از ياد خدا مباش. و لا تكن من الغافلينياد خدا در همه حال و در هر روز و در صبحگاهان و شامگاهان مايه بيداري دلها و كنار رفتن ابرهاي تاريك غفلت از دل آدمي است، ياد خدا همچون باران بهاري است كه چون بر دل ببارد گلهاي بيداري، توجه، احساس مسؤوليت، روشن بيني و هر گونه عمل مثبت و سازندهاي را ميروياند.[1]
[1] . تفسير نمونه، ج 7، ص 69 ـ 73.