لطفا منتظر باشید ...
در واقع كشور بايد از چنان اقتداري بهره مند باشد كه علاوه بر تأمين خواست هاي ملت ايران به ياري يك ميليارد مسلمان پراكنده در جهان
نيز بشتابد كه اين خود محتاج به امكاناتي وسيع مي باشد.
ـ ائتلاف و اتحاد ملل اسلامي و وحدت جهان اسلام
اين مهم كه در حقيقت دفاع از حقوق همه ي مسلمانان جهان را مد نظر قرار داده است،يكي ديگر از ابعاد بين المللي سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران مي باشد.[1]چنان كه هفته نامه ي اشپيگل در پانزدهمين سالگرد انقلاب اسلامي نوشت: انقلاب اسلامي ايران به رهبري امام خميني حيات تازه اي به
مسلمانان سراسر جهان بخشيده است. اسلام مبارز ترين مذهب دنيا با انرژي انقلابي خود 2/1 ميليارد مسلمان را برانگيخته و آنان را براي
تشكيل حكومت الله در كره ي زمين به حركت درآورده است. چنين امري، كه سعادت انسان در كل جامعه ي بشري را به دنبال خواهد داشت؛
تحت زعامت، امامت و رهبري آگاه و فقيه امكان پذير مي گردد. از طرف ديگر اتخاذ چنين سياست خارجي كه بر اساس معيار هاي اسلامي مي
باشد نيز باعث افزايش تمايلات اسلام گرايي در سراسر جهان خواهد شد.[2]در حقيقت قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران به وضوح بيان گر وجه اسلامي سياست خارجي پويا و آرمان گرايانه اي است كه هدفش
اتحاد دنياي اسلام و گسترش حاكميت خداوند بر روي زمين است، بنابر اين يكي از اهدافي كه در قانون اساسي بر آن تصريح شده است، تداوم
بخشيدن به انقلاب در داخل و خارج مي باشد، چنان كه اين امر بيش از ساير اهداف انقلابي توجه رسانه هاي غربي را به خود معطوف كرده و
در قلوب زمامداران مستبد كشور هاي اسلامي و دولت هاي غربي هراس افكنده است.
هر چند اين امر باعث افزايش تبليغات كشور هاي غربي و دشمنان انقلاب اسلامي در زمينه ي صدور انقلاب اسلامي شد، چنان كه اين كشور
ها با بهره برداري از ابزار هاي تبليغاتي خويش به ويژه در كشور هاي اسلامي منطقه از جمهوري اسلامي ايران به عنوان تهديدي بر ضد كشور
هاي منطقه ياد مي كردند،[3] ليكن حضرت امام خميني، با موضع گيري صحيح در اين
زمينه ـ كه مراد از صدور انقلاب، صدور انديشه ي انقلاب است كه اين امر محقق شده است و نداي اسلام خواهي در اقصي نقاط دنيا پيچيده
است ـ نقشه هاي بدخواهانه كشور هاي غربي و دشمنان انقلاب اسلامي را خنثي ساختند.
[4]حضرت امام در وهله ي اول صدور انقلاب را امري طبيعي مي دانستند و معتقد بودند از آن جا كه ماهيت انقلاب در ايران اسلامي است، كاملاً
طبيعي است كه ديگر مسلمانان هم تحت تأثير انديشه هاي آن قرار گيرند و براي تأسيس نظام اسلامي در كشور خود به حركت هاي سياسي
دست زنند، امام با اين كه معتقد بود براي صدور انقلاب به لحاط اجتناب ناپذير بودن جريان فكري انقلاب اسلامي نياز به فعاليت خاصي وجود
ندارد، در سال هاي اوليه به صراحت و روشني بر ضرورت صدور انقلاب تأكيد مي كردند و دولت مردان و مسؤولان را به برنامه ريزي در اين جهت
فرا مي خواندند.هدف امام از صدور انقلاب بر اساس يكي از اصول سياست مورد نظر ايشان؛ يعني حفظ دارالاسلام و نيز نفي سبيل، قابل توضيح است، چون
امام براي حفظ دارالاسلام و رفع سلطه ي بيگانگان بر امور داخلي كشور اسلامي، ضروري مي دانستند كه حكومت اسلامي در كشور هاي
مسلمان، از طريق انقلاب حاصل شود.البته تصور عمده ي امام از صدور انقلاب، جلب توجه مسلمانان به اسلام و قوانين اسلامي بود. از نظر ايشان در صورتي كه مسلمانان به
اهميت تأسيس نظام سياسي بر مبناي ايده هاي اسلامي آگاهي يابند، خود براي آن اقدام خواهند كرد.[5] با وجود اين، از نظر حضرت امام براي تحقق چنين شرايطي بايد از سه عامل معنويت، دعوت و وحدت پيروي نمود،
هر چند اين مهم را نيز نبايد فراموش نمود كه اصل جهان شمول بودن ذاتي اسلام در جهت تسهيل شرايط پيش گفته، حقيقتي انكار ناپذير
است، بنابر اين قبل از آن كه به سه عامل معنويت، دعوت و وحدت در صدور انقلاب اسلامي از ديدگاه امام بپردازيم، به بررسي افكار امام در
زمينه ي جهان شمول بودن اسلام مي پردازيم.
