دعوت اسلامي
عامل دعوت يكي از موارد مهم در انديشه ي امام است كه براي فهم صدور انقلاب به ما كمك زيادي مي كند. امام چه قبل از انقلاب و چه بعد ازانقلاب اسلامي، همواره ملل دنيا به خصوص ملت هاي جهان اسلام را براي سرنگوني دولت هاي فاسد و طاغوتي فرا مي خواندند، ليكن هدف
اصلي چنين دعوت هايي بيدار كردن ملت هاي اسلامي بوده است. بايد اساس را مردم و فكر مردم قرار داد و بايد به فكر مردم بود نه دولت ها،
زيرا مردم و توده ها با حق موافقند؛ چون زير بار ستم بوده اند و نمي خواهند تحت سلطه ي قدرت هاي ستمگر باشند. با وجود اين، امام بر اين
مهم تأكيد مي ورزيدند كه براي جلب نظر موافق ملت هاي اسلامي بايد جمهوري اسلامي ايران نمونه باشد. نمونه در اعمال، رفتار و كردار تا
امكان صدور آن محقق شود. از ديدگاه امام خميني ذات اصلاح گري و اصلاح طلبي انقلاب اسلامي در جهت ايجاد الگويي نمونه در ميان جوامع
اسلامي در حقيقت موجب صدور انقلاب و بيداري بيش از پيش ملل تحت ستم در جهان، بويژه در كشور هاي اسلامي مي شود،
[9] ليكن از نظر حضرت امام براي به ثمر نشستن پايدار چنين تفكري بايد بر عامل وحدت بين ملل
اسلامي تأكيد هميشگي شود.
وحدت اسلامي
اگر چه حضرت امام تجربه ي انقلاب اسلامي در ايران را به عنوان الگويي براي تغيير سياسي امت جهاني اسلام پيشنهاد مي نمود، ليكنحضرت امام به اين مهم اعتقاد داشت كه لازمه ي چنين امري به وجود آمدن نوعي وحدت فكري و فرهنگي بين مسلمانان در راستاي فاصله
گيري از نقاط اختلاف و افتراق به منظور دست يابي به نقاط اشتراك و وفاق اسلامي مي باشد، چنان كه در شرايط كنوني، حفظ وحدت، شرط
صدور اسلام مي باشد.امروزه براي حفظ اسلام بايد ما از همه ي چيزهايي كه در ذهن هايمان هست و كدورت هايي كه فرض كنيد يك وقتي داريم، دست برداريم.
براي خدا باشيم، ليكن براي آن كه به وحدت ملل اسلامي جامه ي عمل پوشانيد، خود انقلاب اسلامي بايد الگوي موفقي از وحدت را در ايران بر
اساس ارزش هاي اسلامي انساني به نمايش بگذارد:«اين الآن يك تكليف بسيار بزرگي است كه از همه ي تكاليف بالاتر است حفظ اسلام در ايران وابسته به وحدت شما ها ست.
[1]. بيژن ايزدي، سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران، مركز انتشارات دفتر تبليغات
اسلامي قم، چاپ اول، تابستان 1371، صص 142 ـ 147.
[2]. انقلاب اسلامي و چرايي و چگونگي رخداد آن، جمعي از نويسندگان، ص 166.[3]. Gary Sick Iran Confronting Terrorism Washington Quarrterly Autumn 2003.
P. 85.[4]. مقصود، رنجبر، پيشين، ص 18.[5]. همان، ص17.[6]. روح الله رمضاني، چارچوبي تحليلي براي سياست خارجي جمهوري اسلامي
ايران، ترجمه ي علي رضا طيب، نشر ني، تهران صص 64 ـ 65.[7]. آيين انقلاب اسلامي، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني (س)، تهران، ص 44.[8]. صدور انقلاب از ديدگاه امام خميني، پيشين، ص 57.[9]. همان، ص 70.