علي اصغر (ع)
جواد محدثيعلي اصغر يكي از فرزندان امام حسين (ع) است كه شير خوار بود و از تشنگي، روز عاشورا بي تاب شده بود. امام (ع)، خطاب به دشمن فرمود: از ياران و فرزندانم، كسي جز اين كودك نمانده است. نميبينيد كه چگونه از تشنگي بي تاب است؟در «نفس المهموم»آمده است كه فرمود: «ان لم ترحموني فارحموا هذا الطفل» در حال گفتگو بود كه تيري از كمان حرمله آمد و گوش تا گوش حلقوم علي اصغر را دريد. امام حسين (ع) خون گلوي او را گرفت و به آسمان پاشيد.[1] در كتابهاي مقتل، هم از «علي اصغر» ياد شده،هم از طفل رضيع (كودك شيرخوار) و در اينكه دو كودك بوده يا هر دو يكي است، اختلاف است.در زيارت ناحيه مقدسه، درباره اين كودك شهيد آمده است:
«السلام علي عبد الله بن الحسين، الطفل الرضيع، المرمي الصريع، المشحط دما، المصعد دمه في السماء،المذبوح بالسهم في حجر ابيه،لعن الله راميه حرمله بن كاهل الأسدي».[2]
و در يكي از زيارتنامههاي عاشورا آمده است: «و علي ولدك علي الأصغر الذي فجعت به» از اين كودك، با عنوانهاي شيرخواره، ششماهه، باب الحوايج،طفل رضيع و... ياد ميشود و قنداقه و گهواره از مفاهيمي است كه در ارتباط با او آورده ميشود.
طفل شش ماهه تبسم نكند، پس چه كند
آنكه بر مرگ زند خنده،علي اصغر توست
آنكه بر مرگ زند خنده،علي اصغر توست
آنكه بر مرگ زند خنده،علي اصغر توست
علي اصغر را «باب الحوائج» ميدانند، گرچه طفل رضيع و كودك كوچك است، اما مقامش نزد خدا والاست.
[1] . معالي السبطين، ج 1، ص 423.[2] . بحار الأنوار، ج 45، ص 66.[3] . اولين دانشگاه و آخرين پيامبر، شهيد پاك نژاد، ج 2، ص 42.