نقدي بر سخن آقاي احمد بورقاني - نقدي بر سخن آقاي احمد بورقاني نسخه متنی

نقدي بر سخن آقاي احمد بورقاني

الف) آقاي بورقاني مي‏گويد: در سه سال عمر اين دولت، به رغم همه‏ي فراز و فرودهايي كه جامعه‏ي ايران با آن روبه‏رو بوده، يك چيز همواره ثابت مانده و آن اعتقاد به رأي مردم در مشروعيت يافتن حاكميت است.

ب) اگر اعتقاد به رأي مردم در مشروعيت يافتن حاكميت، مخصوص سه سال مذكور است، بنا بر اين آقاي بورقاني بايستي حكومت اسلامي از آغاز 1357 تا خرداد 1376 را نامشروع پندارند! آيا ايشان چنين اعتقادي دارند؟!

ج) مراد از «مردم« كدام مردم است؟

سه فرض در اين‏جا مطرح است:

1- مردم متشرع

2- مردم غير متشرع

3- مردم متشرع و غير متشرع.

فرض اول صحيح است و دو فرض دوّم و سوم باطل؛ زيرا طبق فرض دوّم بايد رأي مردم غير متشرع را ملاك شرعيتِ حكومت اسلامي بدانيم و اين خلاف عقل و بداهت است. و طبق فرض سوم، باز هم بايستي ملتزم شويم كه به صورت موجبه‏ي جزئيه، رأي مردم غير متشرع در شرعيتِ حكومتِ اسلامي سهم دارد و اين نيز چيزي جز تناقض نيست. تنها فرض معقول، فرض اول است. مراد از سخن حضرت امام راحل‏قدس سره نيز كه فرموده‏اند: «ميزان رأي ملّت است» همين است كه «ميزان رأي ملتِ متشرع است».

د) اگر از مردم متشرع سؤال كنيد كه شما شرعيّت رأي خود از كجا مي‏گيريد و از چه طريقي مشروعيت ايده و نظر خودتان را به دست مي‏آوريد؟ خواهند گفت: مشروعيتِ رأي ما، بر اساس رأي فقيه و اسلام شناس است و ما خود، تخصصي در احراز مشروعيت رأي و عمل خودمان نداريم؛ بنا بر اين اگر مشروعيت حاكميت، به رأي مردم متشرع باشد - كه هست - و مشروعيت رأي مردم متشرع هم به رأي فقها و اسلام شناسان و در رأس همه، ولي فقيه باشد - كه هست - پس مشروعيت حاكميت اسلامي - نهايتاً - به رأي ولي فقيه است.

آيا آقاي بورقاني، نظري غير از اين دارند؟

محسن غرويان