جابربن عبدالله انصاري گويد: پيامبر (صلي الله عليه وآله) در عرفات بود، علي (عليه السلام) و من نيز در كنارش بوديم به ما اشاره كرد، نزديك رفتيم ، به علي (عليه السلام) فرمود: انگشتهايت را در ميان انگشتهايم بگذار و علي (عليه السلام) انگشتها و كف دستش را بركف و انگشتهاي پيامبر (صلي الله عليه وآله) نهاد، فرمود: اي علي من و تو از يك درخت آفريده شده ايم ، من ريشه درختم و توتنه آن درخت هستي ، و حسن و حسين (عليهماالسلام) شاخه هاي آن درختند، كسي كه به شاخه اي از اين شاخه ها دست يابد خداوند او را داخل بهشت مي كند، اي علي اگر امت من روزه بگيرند به گونه اي كه بر اثر روزه مثل كمان گردند و نماز بخوانند به گونه اي كه بر اثر نماز مثل تير كمان شوند ولي با تو دشمن باشند خداوند آنها را بر صورت به جهنم مي افكند.داستان صاحبدلان / محمد محمدي اشتهاردي
لطفا منتظر باشید ...
