آيا در واقعه عاشورا امام باقر ـ عليه السّلام ـ هم حضور داشت يا خير؟ - آيا در واقعه عاشورا امام باقر ـ عليه السّلام ـ هم حضور داشت يا خير؟ نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

آيا در واقعه عاشورا امام باقر ـ عليه السّلام ـ هم حضور داشت يا خير؟ - نسخه متنی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

آيا در واقعه عاشورا امام باقر ـ عليه السّلام ـ هم حضور داشت يا خير؟

پاسخ

در حادثه عاشورا و مهمترين واقعه سال 61 هجري اكثر خاندان و اهل بيت امام(ع) حضور داشتند چنانكه در منابع تاريخي آمده است كه امام از مدينه همراه با خانواده خود خارج شد و امام باقر ـ عليه السّلام ـ هم جزء نزديكترين افراد خاندان امام حسين ـ عليه السّلام ـ بود و با توجه به اينكه حضور پدر بزرگوارش، امام زين العابدين علي بن الحسين قطعي است چون در اكثر مقاطع دوران اسارت امام ـ عليه السّلام ـ نقش مؤثري داشته و تاريخ تمام جزئيات را گزارش نموده است، لذا مي‎توان گفت اگر سال تولد امام باقر ـ عليه السّلام ـ 57 ق بوده باشد و حادثه عاشورا در سال 61 اتفاق افتاده بنابراين حضور امام باقر ـ عليه السّلام ـ قطعي است و اگر سال 58 و 56 هم باشد[1] در اين صورت نيز حضور ايشان هيچ مانعي ندارد و علي القاعده همراه با كاروان امام حسين ـ عليه السّلام ـ از مدينه در سال 60 خارج شده است و به همراهي كارواني تمام صحنه‎هاي عاشورا و قبل و بعد از آن را شاهد بوده است.[2]

يعقوبي از امام باقر(ع) نقل مي كند كه حضرت فرمود: هنگامي كه جدم حسين-عليه السلام- به شهادت رسيد. من چهار ساله بودم و جريان شهادت آن حضرت و آنچه در آن روز بر ما گذشت هم را به ياد دارم.[3]

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:

1. حيات فكري و سياسي امامان شيعه، رسول جعفريان.

2. سيره پيشوايان، مهدي پيشوائي.

3. منتهي الامال، شيخ عباس قمي.


[1] . مجلسي، محمدباقر، بحارالانوار، تهران، اسلاميه، 1371، ج 46، ص 219 و مفيد، محمد، الارشاد، تهران، انتشارات علميه اسلاميه، ج 2، ص 158.

[2] . معاني السبطين، دارالكتب، ج 2، ص 23.

[3]. ابن واضح يعقوبي، تاريخ يعقوبي، بيروت، دارصادر، بيتا، ج2، ص320.



/ 1