دروغ - دروغ نسخه متنی

دروغ

1. عَن الامام الباقر - عليه السّلام - قال: انَّ اللهَ عزوجل:

جَعَلَ للشرِ اقفالاً و جَعل مفاتيحَ تلک الاقفالِ الشرابَ والکذبُ شرٌ من الشرابِ.

«بحار الأنوار، ج 72، ص 236»

امام باقر - عليه السّلام - فرمود: خداوند متعال براي بديها قفل هايي قرار داده و کليد اصلي اين قفلها شراب است اما دروغ از شراب هم بدتر است.

2. عَن الامامِ الباقرِ - عليه السّلام - قال:

اتقوا الکذبَ الصغيرَ منهُ و الکبيرَ في کلِ جِدٍّ و هزلٍ فانَّ الرجلَ اذا کذبَ في الصغيرِ اجترأ علي الکبيرِ.

«وسائل الشيعه، ج 8، ص 77»

امام باقر - عليه السّلام - فرمود:

از دروغ کوچک و بزرگ برحذر باشيد، چه در حال شوخي و چه در حال جدي؛ زيرا شخصي که از دروغ کوچک باکي نداشته باشد، جرأت گفتن دروغ بزرگ را نيز پيدا مي کند.

3. عَن رسولِ الله - صلّي الله عليه و آله - قال: لا يَحلُ الکذبَ الا في ثلاثٍ:

يُحدثُ الرجلَ امرئتَهُ ليرضَيها و الکذبُ في الحربِ و الکذبُ في الاصلاح بينَ الناسِ.

«وسائل الشيعه، ج 8، ص 578»

پيامبر اکرم - صلّي الله عليه و آله - فرمود: دروغگوئي مجاز نيست جز در سه مورد: آنجا که شوهر در جهت جلب رضاي همسرش سخن مي گويد و دروغ در جنگ با دشمن و نيز دروغ در جهت اصلاح ميان مردم.

4. قال اميرالمومنين - عليه السّلام - : الکذبُ زوالُ المنطقِ عَن الوضعِ الالهي.

«غرر الحکم، ص 219»

اميرالمومنين - عليه السّلام - فرمود: دروغ، فرو افتادن و انحراف منطق آدمي از وضعيت اصلي و اساسي آفرينش الهي است.

5. عَن الامام السجاد - عليه السّلام - قال: انَّ لسانَ ابنِ آدمَ يُشرفُ کل يومٍ علي جوارحِهِ فيقولُ:

کيفَ اَصبحتُمْ فيقولونَ: بخيٍر اَنْ تَرَکتنا و يقولوَن اللهُ اللهُ فينا و يناشدونه ويَقولونَ: انمَّا نُثابُ بک و نُعاقَبُ بِک.

«الاختصاص، ص‌ 270»

امام سجاد - عليه السّلام - فرمود: در آغاز هر روز زبان انسان به ساير اعضا و جوارح مي گويد: در چه حالي بسر مي بريد؟

آنها پاسخ مي دهند: اگر تو ما را راحت بگذاري ما به سلامت هستيم و نيز مي گويند خدا را خدا را درباره رعايت حق ما و سوگند مي دهند او را و باز مي گويند ما به سبب تو پاداش و کيفر مي شويم.

6. قال اميرالمومنين - عليه السّلام - : الکذبُ شَيْنُ الاَخلاقِ.

«غرر الحکم، ص 443»

اميرالمؤمنين - عليه السّلام - فرمود: دروغ مايه سقوط و بي اعتباري اخلاق آدمي است.

7. عَنِ النبيِ - صلّي الله عليه و آله - قال: يا عليُ اياک و الکذبَ فان الکذبَ يُسوَّدُ الوجهَ ثُمَّ يکتبُ عندَاللهِ کذاباً و انَّ الصدقَ يُبيِضُ الوجَه و يُکتَبُ عندَاللهِ صادقاً واعلَمْ انَّ الصدقَ مُبارک و الکذَبَ مَشئومٌ.

«بحار الأنوار، ج 7، ص 286»

پيامبر اکرم - صلّي الله عليه و آله - فرمود: يا علي برحذر باش از کذب و دروغگوئي؛ زيرا دروغگوئي باعث روسياهي مي شود سپس (نام دروغگو) در پيشگاه خدا كذاب نوشته مي شود چنانکه صداقت و راستي نيز مايه روسپيدي مي شود و (نام راستگو) در پيشگاه خدا صادق نوشته مي شود و بدان که صدق و راستي، مبارک است و کذب و دروغگوئي شوم است.

8. قال الامام الصادق - عليه السّلام - : و الصادقُ حقاً هو الذي يُصدِقُ کلَ کاذبٍ بحقيقةِ صدقِ مالديهِ، وَ هو المعني الذي لا يسعُ مَعه سواه او ضدُهُ، مثلُ آدمَ - عليه السّلام - صدقَ ابليسَ في کذبهِ ... .

«نور الثقلين، ج 3، ص 420»

امام صادق - عليه السّلام - فرمود: راستگوي حقيقي کسي است که: حتي دروغ ديگران (در صورت عدم توجه بدان) را بر اساس صداقت دروني خود، راست پندارد و اين حالت همان است که با غير خود و يا با ضد خود جمع نشود بر اين اساس است که ابليس وقتي که به دروغ، قسم ياد کرد که خيرخواه آدم است آدم از وي پذيرفت و ابليس اولين کسي است که دروغ گفت زيرا چنين عملي در آسمانها و زمين سابقه نداشت و اهل آسمان و زمين، ظاهر و باطن آنرا نمي شناختند.

9. عَن الامامِ الرضا - عليه السّلام - قال: کفي بالمرءِ من الکذبِ انْ يُحدثَ بکلِ ما سَمَعِ.

«ميزان الحکمه، ج 8، ص 346»

امام رضا - عليه السّلام - فرمود: براي آدمي از جهت دروغ پردازي همين بس که هر چه را که مي شنود براي ديگران نقل کند.

10. عَن الامام الصادق - عليه السّلام - قال: لا تَکذبْ فيذَهَب بهاؤُک.

«وسائل الشيعه، ج 8، ص 572»

امام صادق - عليه السّلام - فرمود: دروغ نگو، زيرا اعتبار و آبرويت مي ريزد.

11. عَن الامام الصادق - عليه السّلام - قال: مَن کثُرَ کذبُهُ ذَهَبَ بهاؤه.

«وسائل الشيعه، ج 8، ص 572»

امام صادق - عليه السّلام - فرمود: کسي که زياد دروغ بگويد، اعتبار و آبروي وي از بين مي رود.

12. عَن الامامِ الرضا - عليه السّلام - قال: الکذبُ ينقِصُ الرزق.

«ميزان الحکمه، ج 8، ص 350»

امام رضا - عليه السّلام - فرمود: دروغگوئي، از رزق و روزي انسان مي کاهد.

13. عَن اميرالمؤمنينِ - عليه السّلام - قال: اعتياد الکذبِ يورثُ الفقرَ.

«بحار الأنوار، ج 72، ص 216»

اميرالمؤمنين - عليه السّلام - فرمود: معتاد شدن به دروغگوئي، مايه فقر و تنگدستي است.

14. عَن الامام الصادق - عليه السّلام - : انَّ مما اعانَ اللهُ به علي الکذابينَ النّسيانَ.

«الكافي، ج 2، ص 341»

امام صادق - عليه السّلام - فرمود: از چيزهايي كه خداوند دروغگويان را بدان دچار مي كند، فراموشي است.

15. عَن الامام الرضا - عليه السّلام - قال: الکذبُ بابٌ مِن ابوابِ النفاقِ.

«ميزان الحکمه، ج 8، ص 340»

امام رضا - عليه السّلام - فرمود: دروغ، دري از درهاي نفاق است.

16. عَن الامام الرضا - عليه السّلام - قال: اياکم و الکذبَ فانه يَهدي الي الفجورِ.

«ميزان الحکمه، ج 8، ص 343»

امام رضا - عليه السّلام - فرمود: بپرهيزيد از دروغ، زيرا دروغ آدمي را به فسق و فجور مي کشاند.

17. عَن الامامِ الباقرِ - عليه السّلام - قال: انَّ الکذبَ هو خرابُ الايمانِ.

«الكافي، ج 2، ص 339»

امام باقر - عليه السّلام - فرمود: همانا دروغ، مايه تباهي ايمان است.

18. عَنِ النبيِ - صلّي الله عليه و آله - قال: اذا کذَبَ العبدُ کذبةً تباعَدَ الملک منهُ مسيرةَ ميلٍ من نَتنِ ما جاء بهِ.

«شرح نهج البلاغه ابن ابي الحديد، ج 6، ص 357»

پيامبر اکرم - صلّي الله عليه و آله - فرمود: وقتي کسي مرتکب دروغ گفتن شود، فرشته (حافظ او) به خاطر بوي بددهن او يک ميل (يک فرسخ) از او فاصله مي گيرد.

19. عَن الامام الصادق - عليه السّلام - قال: و لا لکذابٍ مُروةٌ.

«الخصال، ج 1، ص 271»

امام صادق - عليه السّلام - فرمود: آدم کذاب، مروت و جوانمردي ندارد.

20. سَئَلَ رجلٌ عَن النبي - صلّي الله عليه و آله - : يا رسولَ اللهِ ما عملُ الجنةِ؟

قال: الصدقُ، اذا صدقَ العبدُ برّ و اذا برّ آمنَ و اذا آمن دخلَ الجنةَ. قال يا رسول الله و ما عَملُ النارِ ... .

«ميزان الحکمه، ج 8، ص 343»

مردي از پيامبر اکرم - صلّي الله عليه و آله - پرسيد: اي رسول خدا عملي که موجب داخل شدن به بهشت مي شود چيست؟ پيامبر - صلّي الله عليه و آله - پاسخ داد: صدق و راستي، زيرا هنگامي که آدمي به صدق و راستي بپردازد، در دائره نيکان قرار گرفته است و در اين هنگام ايمان به خدا آورده است و وقتي که انسان به خدا ايمان آورد، داخل بهشت خواهد شد؛ سپس آن مرد سئوال کرد؟ اي رسول خدا عملي که موجب عذاب و آتش جهنم مي شود کدام است؟ پيامبر - صلّي الله عليه و آله - فرمود: دروغ، زيرا هنگامي که بنده دروغ گفت، پردة صدق و راستي را پاره کرده و به کفر روي آورده و کسي که به کفر روي آورد داخل آتش مي شود.

21. عَن الامام علي - عليه السّلام - قال: عاقبةُ الکذبِ ملامةٌ و ندامةٌ.

«غرر الحکم، ص 502»

امام علي - عليه السّلام - فرمود: سرانجام دروغگوئي، پشيماني و ملامت است.

22. عَن الامام الرضا - عليه السّلام - قال: اذا کذبَ الولاةُ حُبسَ المطر و اذا جارَ السلطانُ هانتِ الدولةُ و اذا حُبستالزکاةُ ماتت المواشيِ.

«مسند امام الرضا- عليه السّلام -، ج 1، ص 280»

امام رضا - عليه السّلام - فرمود: هنگامي که فرمانروايان به مردم دروغ بگويند، قطرات باران محبوس مي شوند (از نزول باران کاسته مي گردد) و وقتي که سلطان، ستمگري کند، دولت به سستي گرايد و آنگاه که زکات پرداخت نشود، مرگ و مير چهارپايان فزوني يابد.

23. قال رسول الله - صلّي الله عليه و آله - : اذا کذبَ الرجلُ من غيرِ عذرٍ لعنُه سَبعونَ الفَ ملک و خرجَ من قلبهِ نتنٌحتي يبلغَ العرش فيلعنهُ حملة العرش ... .

«جامع الأخبار، ص 148»

پيامبر اکرم - صلّي الله عليه و آله - فرمود: کسي که بدون عذر دروغ گويد هفتاد هزار ملک وي را لعنت کنند و از دل وي بوي بدي بر ميخيزد که حتي به حاملان عرش نيز مي رسد پس آنها نيز او را لعنت مي کنند.

24. عن الامام ابي جعفر - عليه السّلام - قال: يحشر المکذبون بقدرة الله من قبورهم قد مسخوا قردة و خنازير.

«جامع الأخبار، ص 161»

امام باقر - عليه السّلام - فرمود: دروغگويان (در قيامت)، به قدرت خدا به صورت ميمون و خوک، از قبور خود محشور مي شوند.

25. عَن الامام الصادق - عليه السّلام - : الکذب مذموم الا في امرين دفع شر الظلمة و اصلاح ذات البين.

«جامع الأخبار، ص 148»

امام صادق - عليه السّلام - فرمود: دروغ مورد نکوهش است جز در دو مورد: دفع شر ظالمان و اصلاح ميان مردم.

26. قُلتُ لابي عبدِالله - عليه السّلام - : الرجلُ يستاذُن عليه فيقولُ للجاريةِ قُولي ليسَ هو ههنا، قالَ: لا بأسَ ليَس بِکذبٍ.

«بحار الأنوار، ج 12، ص 254»

(راوي مي گويد) به امام صادق - عليه السّلام - عرض کردم: اگر کسي در خانه ديگري را به صدا درآورد و صاحب خانه به کنيزش بگويد:

بگو که در اينجا نيست و اشاره کند به جائي که خود در آنجا قرار ندارد، آيا اين دروغ است؟

امام فرمود: خير، اين دروغ محسوب نمي شود.

27. عَن الامامِ الرضا - عليه السّلام - قال:

انَّ الرجلَ لَيصدقُ علي اخيهِ فَينالُهُ عنتٌ من صدقٍ فيکوُن کذاباً عندَاللهِ و انَّ الرجلَ لَيکذبُ علي اخيهِ يريدُ به نفعه فيکونُ عندَاللهِ صادقاً.

«وسائل الشيعه، ج 12، ص 255»

امام رضا - عليه السّلام - فرمود: شخصي با سخن راست خود ضربه اي به برادر مؤمن وارد مي آورد پس در پيشگاه خدا کذاب محسوب مي شود و شخصي به منظور دستيابي برادر مؤمن خود به خير و منفعت، دروغ مي گويد پس در پيشگاه خدا صادق قلمداد مي گردد.

28. عَن النبيِ - صلّي الله عليه و آله - قال:
اَنا زعيمٌ ببيتٍ في ربضِ الجنةِ و بيتٍ في وسطِ الجنةِ و بيتٍ في اعلي الجنةِ لِمَنْ ترک المراءَ و ان کان مُحقاً و تَرک الکذَب و ان کان هازلاً و لمن حسن خُلقُهُ.

«بحار الأنوار، ج 2، ص 128»

پيامبر اکرم - صلّي الله عليه و آله - فرمود: من خانه اي را در آغاز و وسط و بالاي بهشت در اختيار دارم از براي کسي که از مراء و جدال پرهيز کند اگر چه حق با او باشد و از دروغ گويي نيز بر حذر باشد ولو براي شوخي و براي کسي که خوش اخلاق باشد.

29. عَن رسولِ اللهِ - صلّي الله عليه و آله - قال: لا يَکذبُ الکاذبُ الآ مِن مهانَةِ نفسِهِ عليهِ.

«ميزان الحکمه، ج 8، ص 342»

پيامبر اکرم - صلّي الله عليه و آله - فرمود: شخص دروغگو دروغ نمي گويد مگر بخاطر حقارتي که در خود احساس مي کند.

30. عَن الامام الصادق - عليه السّلام - قال: انَّ العاقَل لا يکذِبُ و انْ کان فيه هواُه.

«الكافي، ج 1، ص 17»

امام صادق - عليه السّلام - فرمود: انسان عاقل دروغ نمي گويد، گر چه از اين راه خواسته هاي نفساني او تأمين شود.

31. عَن الامام علي - عليه السّلام - قال: اياک و مُصادقةُ الکذّابِ فانَّه کالسرابِ يُقربُ عَليک البعيدَ و يُبعدُ عليک القريبَ.

«نهج البلاغه، حکمت 38»

امام علي - عليه السّلام - فرمود: از دوستي با کذاب بپرهيز، زيرا او همچون سراب است؛ او به تو چيزهاي نزديک را دور و دورها را نزديک، نشان مي دهد

.

(هميشه برخلاف واقعيت ها نظر مي دهد).

32. عَن الامام علي - عليه السّلام - الکذبُ في العاجلةِ عار و في الأجلةِ عذابُ النارِ.

«نهج البلاغه، حکمت 38»

امام علي - عليه السّلام - فرمود: دروغ گفتن امروز مايه بي آبروئي و فردا باعث عذاب آتش است.

33. سُئِلَ اَميرُالمؤمنينِ - عليه السّلام - : ايُّ شيءٍ مما خَلَقَ اللهُ احسنُ؟

فقال: الکلامُ فقيلَ ايُّ شيءٍ مما خلق اللهُاقبحُ؟

قال: الکلام اَبيضّت الوجوهُ و بالکلام اَسودت الوجوهُ.

«بحار الأنوار، ج 78، ص 55»

از اميرالمؤمنين - عليه السّلام - سؤال شد: نيکوترين مخلوق خدا کدام است؟

امام - عليه السّلام - پاسخ داد: کلام و پس سؤال شد که قبيح ترين مخلوق خدا چيست؟

امام - عليه السّلام - (دوباره) پاسخ داد: کلام، زيرا بوسيله کلاماست که آدمي روسپيد مي شود و نيز به وسيله کلام، انسان روسياه مي گردد.

34. عَن الامام الصادق - عليه السّلام - قال: الرجلُ لَيکذبُ الکذبةَ فَيحرمُ بها صلاةَ الَّيلِ ... .

«وسائل الشيعه، ج 8، ص 160»

امام صادق - عليه السّلام - فرمود: شخصي که دروغ مي گويد از نماز شب محروم مي شود.

35. عَن الامام الصادق - عليه السّلام - قال: فاذا صُمتُم فاحفظوا السنتکم عَن الکذبِ.

«وسائل الشيعه، ج 10، ص 166»

امام صادق - عليه السّلام - فرمود: هنگامي که روزه دار مي باشيد، زبان خود را از دروغ حفظ کنيد.

36. قال اَميرُالمؤمنينِ - عليه السّلام - : اذا حَدثتُمْ بحديثٍ فاسندوهُ الي الذي حدثَکم فانْ کان حقاً فلکم و ان کان کذباً فعليهِ.

«وسائل الشيعه، ج 27، ص 81»

اميرالمؤمنين - عليه السّلام - فرمود: وقتي که چيزي را نقل مي کنيد مدرک و مأخذ آن را نيز ذکر کنيد، در اين صورتاگر آن خبر درست بود به نفع شما است و اگر دروغ بود ضررش متوجه گوينده است.

37. قال اَميرُالمؤمنينِ - عليه السّلام - : علامةُ الايمانِ انْ تؤثرَ الصدَق حيثُ يضرک عليَ الکذبِ.

«وسائل الشيعه، ج 12، ص 255»

اميرالمؤمنين - عليه السّلام - فرمود: از نشانه هاي ايمان، راستگوئي است گر چه به زيان آدمي تمام شود.