لطفا منتظر باشید ...
آيا انسان پس از مردن با كفن وارد آن جهان مي شود؟
پاسخ
در اين باره بايد گفت بي ترديد شرايط عالم آخرت از جهات متعدد با شرايط اين عالم دنيا متفاوت است و به طور قطعي كسي نمي تواند بگويد كه جزئيات پيش آمدهاي آن عالم چيست اما در خصوص اين سؤال در برخي از منابع ديني آمده:(أبكي لخروجي من قبري عرياناً ذليلاً)[1]
يعني براي حالتي كه از قبر برهنه و ذليل بيرون مي آيم گريه مي كنم. از اين روايت معلوم مي شود كه كفني در كار نيست و انسان ها عريان و برهنه هستند. اما بايد اشاره شود كه به فرض اينكه انسان برهنه وارد محشر شود، در آنجا هر كس بگونه اي گرفتار خود است كه اصلاً از برهنه بودن يا نبودن ديگري خبري ندارد و گويا اموري را كه پوشش براي آنها لازم است نمي بيند.
اما در عين حال برهنه بودن انسان ها هنگام خروج از قبر مطرح است لذا مرحوم فيض كاشاني مي گويد:
(مردم در حالي كه زنده و برهنه اند از قبرهاشان بيرون مي آيند)[2]
در برخي روايات آمده كه همه مردم روز قيامت عريان محشور مي شوند مگر شيعيان علي ـ عليه السلام ـ . از پيامبر اكرم ـ صلي الله عَليهِ وَ آله و سَلَم ـ نقل شده كه فرمود: شب معراج جبرئيل به من گفت:
(يحشر الناس كلهم يوم القيامة حفاة عراة إلّا شيعة عليٍّ ـ عليه السلام ـ)[3]
يعني در روز قيامت همه مردم در حالي كه برهنه و عريان هستند محشور مي شوند مگر شيعيان علي ـ عليه السلام ـ .و در روايتي ديگر آمده كه فاطمه بنت اسد مادر امير مؤمنان ـ عليه السلام ـ وقتي از پيامبر اسلام شنيد كه فرمود:
(ان الناس يحشرون يوم القيامة عراةٌ كماو لدوا)
يعني مردم روز قيامت برهنه مادرزاد محشور مي شود.
فاطمه بنت اسد ناراحت شد و گفت: واي بر اين رسوايي.
بعد حضرت پيامبر به او فرمود: من از خدا مي خواهم كه ترا با لباس محشور نمايد.[4]
از اين احاديث معلوم مي شود كه مردم در روز قيامت برهنه محشور مي شوند مگر كساني كه بر اساس شفاعت معصومين پوششي خواهند داشت چنان كه در روايات اشاره شده است.براي مطالعه بيشتر :1. محمد سعيدي مهر، آموزش كلام اسلامي، ج2، نشر مؤسسه فرهنگي طه 1378ش.2. امام خميني، معاد از ديدگاه امام خميني (تبيان، دفتر 30)، نشر مؤسسه آثار امام سال 1378ش.3. سيد محمد حسيني طهراني معاد شناسي ج3-2، نشر انتشارات علامه طباطبائي مشهد 1418ق.4. ناصر مكارم شيرازي، پيام قرآن، ج6، نشر دارالكتب اسلامي تهران، 1377ش.قد أفلح من تزكّي.كسي كه خود را پاك گردانيد رستگار است.[5]
[1] . مفاتيج الجنان دعاي ابوحمزه شمالي ص 316، شركت چاپ قدسي نشر بلاغت قم، 1373ش.[2] . حكيم ملا محسن فيض كاشاني، علم اليقين، المقصد 4 باب 3 ص 1106، ج2 نشر بيدار قم 1377ش.[3] . بحار، ج 65، كتاب الايمان و الكفر، باب 15، باب فضائل الشيعه، حديث 136، ص 77، نشر مؤسسه تراث العربي بيروت، 1403 ق و ج 7، كتاب العدل و المعاد، باب محاسبة العباد، ص 270، نشر پيشين.[4] . اصول كافي، ج2 باب مولد اميرالمؤمنين، ص 347، با ترجمه جواد مصطفوي نشر فرهنگ اهل بيت، تهران، بي تا.[5] . سوره الاعلي آيه 14.
