آيا مؤسس فرقه قادياني ادعاي پيامبري نموده است و آيا كتاب مقدس دارد يا خير؟ - پرسش: آيا مؤسس فرقه قادياني ادعاي پيامبري نموده است و آيا كتاب مقدس دارد يا خير؟ نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

پرسش: آيا مؤسس فرقه قادياني ادعاي پيامبري نموده است و آيا كتاب مقدس دارد يا خير؟ - نسخه متنی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

آيا مؤسس فرقه قادياني ادعاي پيامبري نموده است و آيا كتاب مقدس دارد يا خير؟

پاسخ

دولت انگليس بخاطر چپاول ثروت ملّتها و بر هم زدن اتّحاد آنها از سياست «تفرقه بيانداز و حكومت بكن» استفاده مي كرد و براي ايجاد اختلاف در بين مسلمين پيوسته دست بر فرقه تراشي زده و در برخي نواحي بوسيله مزدوران خود فرقه هايي را به وجود آورد و از عقايد مردم سوءِ استفاده مي كرد، مخصوصاً از عقيدة مهدويت نهايت استفاده را كرده و در ايران فرقه بابيت و بهائيت را راه انداختند و در هند و پاكستان فرقة قاديانه را و در نواحي مختلف فرقه هايي به همين هدف، تراشيد.

فرقه قاديانيه منسوب به ميرزا غلام احمد قادياني اهل روستاي قاديان از شهر گرداس پور پنجاب است. وي مردي عالم و تحصيل كرده بود و در پنجاه سالگي با استفاده از توجيه و تفسير برخي از احاديث شيعه ـ كه زمان ظهور مهدي ـ عليه السّلام ـ را در قرن چهاردهم هجري پيش بيني كرده است ـ مدعي شد كه وي مهدي موعود و مظهر رجعت مسيح است، سپس در روز چهارم مارس 1889 م ادعا نمود كه وحي بر او نازل شده[1] و پيامبر است، چون مردي عالم و زباندار بود، جمعي از مردم قاديان بدو گرويدند و با او بيعت كردند، و پيروان وي را بنام قادياني يا ميرزائي و يا «احمدي» ناميدند.

غلام احمد در اثبات دعوي خويش كتابهائي چند تأليف كرد كه اهم آنها قصيدة احمديه (المسيح الموعود و المهدي الموعود) مواهب الرحمن، حمامه البشري الي اهل مكه و صلحاء ام القري، است.[2] بعلاوه يك مجلة ماهيانه بزبان انگليسي از سال 1902 در قاديان منتشر نمود كه ارگان رسمي قاديانيها است و هنوز هم برقرار است.

بنابراين ميرزا غلام احمد قادياني در اوايل بنام مجدد اسلام، دعوت خويش را آ‌غاز كرد و بعداً ادعاي نبوت كرد.[3] براي اثبات ادعاي نبوت خود از آية 6 سوره صف «وَ مُبَشِّراً بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ» استفاده كرد كه خدا به حضرت محمد ـ صلّي الله عليه و آله ـ در كتاب مقدس قرآن بشارت آمدن غلام احمد را داده است:

در حاليكه قسمت اول آيه حذف شده است و آيه دربارة بشارت حضرت عيسي به آمدن پيامبر بعد از او است و او را به پيروان خود چنين معرفي مي كند:

«وَ إِذْ قالَ عِيسَي ابْنُ مَرْيَمَ يا بَنِي إِسْرائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْراةِ وَ مُبَشِّراً بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ فَلَمَّا جاءَهُمْ بِالْبَيِّناتِ قالُوا هذا سِحْرٌ مُبِينٌ»[4]

و ياد آوريد هنگامي را كه عيسي پسر مريم گفت: اي بني اسرائيل! من فرستاده خدا به سوي شما هستم در حالي كه تصديق كننده كتابي كه قبل از من فرستاده شده يعني تورات مي باشم، و بشارت دهنده به رسولي هستم كه بعد از من مي آيد، و نام او احمد است، هنگامي كه او(احمد) با معجزات و دلايل روشن به سراغ آنها آمد گفتند اين سحري است آشكار.

بعد از ادعاي نبوت، مدعي شد كه يا چهار زبان«عربي، فارسي، اردو، و انگليسي» بر او وحي مي شود و اكثر تأليفات خود را بر اين چهار زبان نوشته است، و در مقابل قرآن كتاب مقدسي را مدعي شد بنام «الكتاب المبين»[5]

نمونه اي از آنچه به عنوان وحي در كتاب مقدس خود آورده است چنين است:

«انّ الله خاطبني و قال يا احمدي انت معي و أنا معك، اذا غضبت غضبت، و كل ما أحببت أحببته، أنا مهين من اراد اهانتك، و اني معين من اراد اعانتك»[6]

به درستي كه خداوند مرا مخاطب ساخت و گفت اي احمد من، تو با من هستي و من با تو، آنگاه كه خشم كني من هم خشمگين مي شوم و هر آنچه را كه تو دوست داشته باشي من هم آن را دوست دارم، من كسي را كه مي خواهد به تو اهانت كند، سبك مي شمارم و كسي كه مي خواهد به تو ياري رساند، ياري مي رسانم.

بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه فرقة قاديانيه اعتقاد به نبوت شخص ميرزا احمد قادياني دارند. و او را داراي كتاب مقدس بنام «الكتاب المبين» مي دانند.

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:

1. القاديانيه و الاستعمار الانجليزي دكتر عبدالله سلوم الساحرائي

2. القاديانيه با تحقيق سيد محمد حسن طالقاني.


[1] . مشكور، محمد جواد، فرهنگ اسلامي، انتشارات آستان قدس، چاپ دوم، 1372، ص 39.

[2] . دايرة المعارف الاسلامية، ج1، ص 504 و به نقل از حسيني دشتي، سيد مصطفي، معارف و معاريف، قم، انتشارات اسماعليان، چاپ اول، 1369، ج1، ص1739.

[3] . طالقاني، سيد محمد حسن. القاديانيه، بيروت، انتشارات الغدير، چاپ اول، 1420ه‍ ، ص 21.

[4] . صف/6.

[5] . القاديانيه (همان)، ص 22.

[6] . القاديانيه (همان)، ص 23، به نقل از امواهب الرحمن، 14 و 49 و 50.



/ 1