چرا عزداري امام حسين در ميان ايرانيان بيشتر وبا شكوهتر از عربهاست كه هم زبان معصومين اند؟ - چرا عزداري امام حسين در ميان ايرانيان بيشتر وبا شكوهتر از عربهاست كه هم زبان معصومين اند؟ نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

چرا عزداري امام حسين در ميان ايرانيان بيشتر وبا شكوهتر از عربهاست كه هم زبان معصومين اند؟ - نسخه متنی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

چرا عزداري امام حسين در ميان ايرانيان بيشتر وبا شكوهتر از عربهاست كه هم زبان معصومين اند؟

پاسخ

ديني كه پيامبر ما حضرت محمد(ص) ارائه نمود مخصوص يك قوم و قبيله يا يك ملت خاص نيست، بلكه صراط مستقيمي است كه جهانيان را به سمت رستگاري هدايت مي‌كند و فرزندان رسول خدا و امامان ما شيعيان هم كساني بودند كه پرچم هدايت يك امت جهاني را عهده‌دار بودند.

بنابراين احساسي كه يك عرب نسبت به پيامبر و اهل بيت او ممكن است داشته باشد، با احساس يك غير عرب بسيار مشابه است، پس در اين زمينه گرايش به نژاد و اين‌كه فكر كنيم اعراب به خاطر نژادشان بايد نسبت به اهل بيت حساس‌تر باشند، چندان درست نيست. يكي از علل آن‌كه مي‌بينيم عزاداري كشورهاي عربي براي اهل بيت و خصوصاً امام حسين(ع) كمتر نمود دارد، بي‌توجهي دولت‌هاي عربي است نسبت به آئين تشيع و نقشي كه زنده نگه داشتن ياد اهل بيت پيامبر در تزكية جامعه مي‌تواند داشته باشد؛ آنها به خاطر گرايش به غرب ماهيت اصلي اسلامي خود را از دست داده‌اند و در ميان كشورها، دولت ايران تنها دولت شيعي است كه به شكل كاملي نسبت به عزاداري حسيني و آرمانهاي اهل بيت اهتمام مي‌ورزد. مثلاً كشور عراق كه زماني پايگاه تشيع به حساب مي‌آمد، بعد از روي كار آمدن صدام حسين ماهيت خود را از دست داد و حكومت بعث در شهري مذهبي مثل كربلا مدارس علميه را از علماء و طلاب خالي نمود، در حالي كه قبل از آن هزاران روحاني داشت و با اين وجود همچنان مردم در ابراز ارادت نسبت به خاندان پيامبر كوشا هستند.

در كشور عربستان سعودي هم حكومت وهابي آنجا اجازة ساختن و زياد شدن مساجد شيعيان را نمي‌دهد و لذا شيعيان اماكني را با عنوان ملك شخصي مي‌سازند و در آن به اقامة عزا مي‌پردازند، ولي در اين بين كشورهاي اميرنشين، بحرين هم وجود دارد كه 80% مردم آن شيعه دوازده امامي هستند و حكومت آنجا روز تاسوعا و عاشورا راتعطيل رسمي اعلام مي‌كند.

در كشورهاي همساية ايران اهل سنت در اكثريت هستند و شيعيان جمع كوچكي را تشكيل مي‌دهند و اين امر هم مانع ظهور و بروز آنان مي‌گردد. كشور كويت تنها 40% شيعه دارد ولي يكصد حسينيه در آن ساخته شده است و بيشتر مجالس عزايي كه در آنجا برقرار مي‌شود، توسط كساني است كه تبعة كويت و عرب‌زبان هستند، در كشور عمان هم كه دو ميليون جمعيت دارد، تنها يكصد هزار شيعه وجود دارد و با اين وجود، در شهر تجاري مطرح 6 مسجد و 10 حسينيه وجود دارد در «مسقط» 3 مسجد و 3 حسينيه در شهر «لواء» 3 مسجد و 3 حسينيه و در شهر «بركه» 3 مسجد و 1 حسينيه و 4 حسينيه و 3 مسجد در شهر «مصفه» و 4 مسجد و 5 حسينيه در «خابوره» و 2 حسينيه و 2 مسجد در «صحم» وجود دارد علاوه بر اين نمونه‌هاي ديگري را نه تنها در كشورهاي عربي بلكه در اقصا نقاط جهان مي‌توان يافت كه شيعه در بدترين شرايط و به بهترين شكل به حراست از حريم اهل بيت پيامبر مي‌پردازد.[1]

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:

1. عاشورا در سرزمينهاي، عبدالكريم بي آزار شيرازي.

2. عزاداري سنتي شيعيان، سيد حسين معتمدي.


[1] معتمدي، سيد حسين، عزاداري سنتي شيعيان، اول، تابستان 79، ج2، ص821 تا انتهاي كتاب.




/ 1