استفاده از گازهاي سمي و شيميائي در جنگ، توسط عراق از نظر تنوع و پيچيدگي عناصر شيميائي مورد استفاده، ركورد جديدي را در جنگها به ثبت رساند كه بعيد به نظر ميرسد تا سالهاي سال شكسته شود. بر اساس افشاگريهاي انجام شده، در طول جنگ هشت ساله ايران و عراق، حدود 50 شركت اروپائي و آمريكايي تجهيزات و امكانات ساخت و توليد عوامل شيميائي را در اختيار رژيم بغداد قرار دادند. بدين ترتيب عراق موفق شد به كمك اين فن آوري نوين مهلكترين عناصر شيميائي را عملا در جبهههاي جنگ و حتي شهرها و روستاها عليه مردم غير نظامي به كار گيرد.حمله شيميائي عراق به منطقهاي بين هلاله و ني خزر واقع در پنجاه كيلومتري غرب ايلام در تاريخ 23/10/1359 (ژانويه 1981) نخستين حمله شيميائي ثبت شده در سازمان ملل متحد است.ارتش عراق در مقطع تهاجم و اشتغال خاك ايران، با هدف درهم شكستن مقاومتهاي پراكنده مردمي به طور نامنظم از گازهاي شيميائي استفاده كرد.نظاميان عراقي از ضعف آفند و پدافندي نيروهاي ايراني در زمينه جنگ افزارهاي شيميائي و از طرف ديگر از تاكتيكهاي نظامي ايران كه بر نيروهاي پياده متكي بود، اطلاع كامل داشتند. در مقطع آزاد سازي، جمهوري اسلامي عراق وارد آورد و آن را به عقب نشيني به پشت مرزهاي بين المللي وادار كند.مسئولان سياسي و نظامي عراق با اطلاع از نقطه اتكاي ايران بر قدرت نيروي مردمي، كاربرد سلاحهاي شيميائي را، مخربترين سلاح براي مقابله با انبوه نيروهاي پياده ميدانستند لذا با به كار گيري گسترده آن، تلفات فراواني از نيروهاي خودي گرفتند كه فقط در جريان عمليات والفجر 8 بيش از 15 هزار نفر از رزمندگان اسلام مصدوم شيميائي شدند.هرچند در زمان جنگ، استعمال گسترده سلاحهاي شيميائي با سكوت مجامع بين المللي و قدرتهاي بزرگ رو به رو شد و شكايات جمهوري اسلامي ايران به جائي نرسيد، اما بعد از پايان جنگ، به ويژه پس از اشغال كويت از سوي ارتش عراق، اسناد و مدارك بسياري درباره تأمين كنندگان اصلي عناصر و تجهيزات شيميائي عراق افشا و بدين ترتيب راه براي پيش گيري قانوني دولت ايران هموار شد.
لطفا منتظر باشید ...
