الهام بخشي كربلا در تحمل مصائب
حضرت امام خميني(قدسسره ) در فروردين 42 در سخنراني پر شور و بر انگيزاننده خود فرمود:ناراحت و نگران نشويد، مضطرب نگرديد، ترس و هراس را از خود دور كنيد، شما پيرو پيشواياني هستيد كه در برابر مصائب و فجايع صبر و استقامت كردند كه آنچه ما امروز مي بينيم نسبت به آن چيزي نيست. پيشوايان بزرگوار ما، حوادثي چون روز عاشورا و شب يازدهم محّرم را پشت سر گذاشتهاند و در راه دين خدا يك چنان مصائبي را تحمّل كردهاند. شما امروز چه مي گوييد؟ از چه مي ترسيد؟ براي چه مضطربيد؟ عيب است براي كساني كه ادعاي پيروي از حضرت امير(عليه السلام)و امام حسين(عليه السلام)را دارند، در برابر اين نوع اعمال رسوا و فضاحت آميز دستگاه حاكمه خود را ببازند.[1]و 21 سال بعد، در اوج جنگ تحميلي، باز از صبوري ابا عبدالله و پاكبازي او در راه رضاي پروردگار سخن مي گويد تا اين چراغ روشن و مصباح هدايت، فراراه رزمندگان و امت اسلامي، همچنان روشن و افروخته باقي بماند:رضاي خدا را در نظر داشته باشيد و خودتان را بنده خدا بدانيد كه هرطور پيش بياورد آن طور را راضي هستيد؛ همانطوري كه بندگان خالص خدا، اولياي معظم خدا اين طور بودند. هر چه سيّدالشهدا، به حسب روايت نزديك مي شد (به) ظهر عاشورا و جوانهايش يكي يكي از بين مي رفتند، صورتش افروختهتر ميشد؛ براي اينكه مي ديد روي مقصد دارد مي رود.[2]اين سخن امام اشاره به روايت ذيل دارد:كلما اشتد الامر يشرق لونه(عليه السلام) فقال بعضهم لبعض انظرو ا لايبالي بالموت[3]چون صحنه كار زار سخت مي شد، رنگ چهره امام (عليه السلام) برافروختهتر مي شد. بعضي از دشمنان به بعضي ديگر گفتند: بنگريد، از مرگ نمي هراسد.محمد رضا سنگري- پيوند دو فرهنگ[1] . ايثار و شهادت در مكتب امام خميني، ص226ـ 227[2] . صحيفه نور، ج19، ص13،[3] . ادب الحسين و حماسته، ص 171.