اول همسايه بعد خانه
امام مجتبي(ع) ميگويند:در دوران كودكي، شبي بيدار ماندم و به نظاره مادرم زهرا(س) در حالي كه مشغول نماز شب بود، گذراندم.پس از آنكه نمازش به پايان رسيد متوجه شدم كه در دعاهايش يكيك مسلمين را نام ميبرد و آنها را دعا ميكند، خواستم بدانم كه دربارهي خودش چگونه دعا ميكند.اما با كمال تعجب ديدم كه براي خود دعا نكرد.فردا از او سؤال كردم: چرا براي همه دعا كردي، اما براي خودت دعا نكردي؟فرمود: يا بُنَي! الجار ثم الدار.پسرم! اول همسايه بعد خانه! [1]
[1] شهيد مرتضي مطهري،پيرامون انقلاب اسلامي، ص 62