تربيت با عمل - تربیت با عمل نسخه متنی

تربيت با عمل

لباس

اين بدن فرزند، لباسي براي روح فرزند است. شما اگر مثلاً مواظب باشيد لباس طفل پاك و تميز باشد امّا بدن طفل كيثف و آلوده باشد، اشتباه است. همينطور اگر بدن طفل تميز باشد امّا روحش كثيف باشد. بقول مرحوم سعدي:

بدن كه يك لباس زيباست، نشان آدميت نيست، جان، بايد درست شود. پس برنامه‎اي بايد مادر بكار ببرد تا به تدريج كه طفل تواناي بر هر كاري مي شود ديگر مادر آن كار را انجام ندهد چون اگر طفل توانا بود، و مادر انجام داد، بدن تواناست، امّا روح ناتوان مي‎شود. براي توانا شدن روح بايد به تدريج كه رشد مي‎كند به او مسؤوليت و مأموريت بدهد.

شما مي‎گوييد بچّه كار را خوب انجام نداده است چه كارش كنيد؟

بايد از او قهر كنيد تا انجام بدهد يعني محّبت مفتي به او ندهيد، محبتتان را قيمتي كنيد؟

لطف و عنايتي كه به او داريد در مقابل درستكاري او باشد و شما لطف خود را تنظيم كنيد. وقتي ديديد درست كار مي‎كند براي اين لطف بيافزاييد، وقتي ديديد درست كار نمي‎كند اين لطف را كم كنيد، با كم و زياد كردن لطف و محبتتان نسبت به طفل، طفل را به كمال نزديك مي‎كنيد، با زياد و كم كردن، مي فهمد كه كدام كار بد بود، تا نكند، چون احساس كرد كه با او سرد برخورد كرديد و كدام كار خوب بود، همان كار را انجام بدهد. آدمي كه حكيم نيست، از روي احساس وعواطف كار مي‎كند. گاهي ممكن است خيلي اشتباه بكند. بچّه گاهي خيانت و خطا كرده، مادر از او خنده‎اش مي‎گيرد واين ضعف است. تبسمي كه در اين حالت مي‎كند به آينده طفل لطمه مي‎زند. مثلاً بچه فحش داده است، مادر با يك خنده‎اي مي‎گويد: نگو اين با زبان مي‎گويد: نگو! اما در عمل كارش را تأييد مي كند يا مثلا دو دستي توي سر مادر مي زند مادر با خنده مي گويد: نزن! با خنده گفتي بزن ولي با زبان گفتي نزن!

آن چيزي كه روي بچه انسان اثر مي‎گذارد نحوه قيافه و صورت انسان و چين و شكن پيشاني انسان و نگاه چشم انسان است كه با بچه حرف مي‎زند. حرف اساسي از زبان چشم گفته مي‎شود و چشم گوياتر از زبان انسان است. آيا شما نديده‎ايد مثلاً گاهي كسي برايتان حرفي مي‎زند، نگاه به حركاتش مي كنيد به حرفش مشكوك مي شويد چون آن حركات به شما حرفي مي زند و يك جور سخن مي‎گويد كه از خود زبان آن طرف گويا‎تر است، آيا نديده‎ايد كسي كه مي‎خواهد زبان بازي كند يا دروغ بگويد، از لحن كلامش مي‎فهميد كه يك حرفي دارد، از دست پاچگي او مي‎فهميد كه اشكالي درونش هست! از ضد و نقيض حرف زدنش مي‎فهميد كه يك اشكالي در كار اوست، اين قسمت ها را انشاءالله مواظبت كنيد.

حائري شيرازي ـ تمثيلات ج 1