دنيا چون نردباني است كه در زير پاي انسانها قرار گرفته است و انسانها بعضي بر روي پلّه اوّل آن قرار دارند و بعضي بر روي پلّه دوم آن و بعضي بر روي پلّههاي ديگر، آنچه مسلم است اين است كه «عاقبت زين نردبان افتادن است»و، عاقبت مرگ.اين نردبان را بي خبر و بدون اطلاع ازقبل از زير پاي انسان خواهد كشيد. طبيعتاً انسانها هركدام به تناسب طي كردن و پشت سر نهادن پلّهها آسيب خواهند ديد. آنكه بر روي پلّه اول است يك مقدار آسيب مي بيند و آنكه بر بروي پلّه دوم مقدار بيشتري و آنكه...پس اين نكته را بايد باور نمود كه هر گامي كه انسان به سوي دنيا برميدارد پلّهاي از پلّههاي آن را پشت سر نهاده است.حائري شيرازي ـ تمثيلات ج 1