عبّاس بن علي عليهِ السّلام
عبّاس بن علي عليهِ السّلام[1]
عبّاس اسوه فرماندهان و الگوي پرچمداران است، در وفا و اخلاص، در ايمان و جهاد، در استقامت و پايمردي، در فتوّت و جوانمردي، در اطاعت از امام خويش، ودر هر خصلت نيك و صفت ارزشمندي كه كرامت يك انسان به آن بسته است.آن سردار فداكار، با لبي تشنه، پا به فرات گذاشت، امّا جوانمردي و وفايش نگذاشت كه او، آب بنوشد و «امام» و اهل بيت و كودكان، تشنه باشند، خود از آب ننوشيد، و فرات را تشنه لبهاي خويش نهاد، و... دست عطش فرات، ديگر هرگز به دامن وفاي عبّاس نرسيد!اين ايثار را كجا مي توان يافت؟ اين همه فداكاري مگر در واژه مي گنجد؟دستان اباالفضل عليهِ السّلام قلم شد، و اين دستها، براي آزادگان جهان، عَلَم گشت.عبّاس، علمدار كربلاست، و سقّاي لب تشنگان و تشنه شهادت و كشته راه «وفا».آموزگار عشق و وفاست، والهام بخش صبوري و ايثارگري و بزرگواري.نمونه بارز روح بلند و خدايي يك جان بر كف عاشورايي است، كه نگاه علي بر نگاهش گِره خورده وروح علوي و شور حسيني در جان و سر و سينه اوست.[1] . ولادت 4 شعبان، روز جانبازـ شهادت روز عاشوراي سال 61 هـ. ق.جواد محدثي ـ قطعات