آيا سوره‌اي در قرآن هست كه از طرف معصومي سفارش شده باشد كه نزد خدا محبوب‌تر است در ضمن خواص سورة هود را بنويسيد؟ - آيا سوره‌اي در قرآن هست كه از طرف معصومي سفارش شده باشد كه نزد خدا محبوب‌تر است؟ در ضمن خواص سوره هود را بنويسيد؟ نسخه متنی

آيا سوره‌اي در قرآن هست كه از طرف معصومي سفارش شده باشد كه نزد خدا محبوب‌تر است در ضمن خواص سورة هود را بنويسيد؟

پاسخ

قرآن كتاب هدايت و راهنماي انسان‌ها براي رسيدن به آرامش، خوش بختي و سعادت دنيا و آخرت است و همه آيات و كلماتش نوري است براي رهانيدن بشريت از تاريكي، لذا رسول گرامي اسلام ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود:

محبوب‌ترين و بهترين چيز نزد خداوند متعال، خواندن قرآن كريم از اول تا آخر است.[1]

اگر هم براي برخي سوره‌ها تاكيد بيشتري شده، نظر به اهميّت والاي معارف آن سوره است و تشويقي براي مؤمنان وارسته بر پيوستن به جامعه قرآني و درك پيام‌هاي آن كه در اين مورد روايات فراوان است و ما به يكي از روايات نوراني اشاره مي‌كنيم كه پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود:

هيچ چيزي در نزد خداوند از سوره فلق و ناس محبوب‌تر نيست.[2]

البته همه اين فضايل براي سوره‌هاي قرآني در اين است كه خواننده، پيام‌هاي آن را درك كرده و عمل كند نه اين كه خيال شود هر كاري كه دلش خواست انجام دهد بعد بنشنيد قرآن بخواند و بدون فهم پيام الهي و عمل به آن، گناهانش پاك شود. چنان چه امام باقر ـ عليه السّلام ـ فرمود: قرآن خوان‌ها سه گروهند:

1. قرآن را براي ريا و موقعيت پيدا كردن پيش حكام و مردم مي‌خوانند.

2. حروف قرآن را حفظ مي‌كنند ولي حدودش را ضايع مي‌كنند.

بعد فرمود: خداوند چنين قرآن خوان‌ها را زياد نكند.

3. قرآن را مي‌خوانند و درد قلبشان را با قرآن درمان مي‌كنند و به خاطر قرآن به مساجد مي‌آيند و برنامه‌هاي روز و شب‌شان را با پيام‌هاي قرآني تنظيم مي‌كنند و به خاطر تلاوت قرآن شب از رخت خواب بلند مي‌شوند. سپس خداوند با اين اشخاص بلا و گرفتاري را از جامعه دور ساخته و دشمنان را نابود مي‌سازد و به خاطر اين‌ها از آسمان نعمتش را بر بشريت ارزاني مي‌دارد.[3]

درباره سوره هود بايد گفت: اين سوره در اواخر سالهايي كه پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ در مكه بودند و ابوطالب و خديجه دو حامي بزرگ معنوي و مادي خويش را از دست داده بود و قريش جرأت بيش‌تري پيدا كرده بود، نازل شده است و براي همين از تعبيراتي كه در عين سازندگي جنبه دلداري و تسلي نسبت به پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ و مؤمنان دارد ديده مي شود.[4]

قسمت عمده آيات اين سوره را سرگذشت پيامبران مخصوصاً حضرت نوح كه با وجود نفرات كم بر دشمنان بسيار، پيروز شد، تشكيل مي‌دهد.[5] و اين سرگذشت‌ها هم وسيله آرامش خاطر پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ و مؤمنان در برابر انبوه دشمنان بود و هم درس عبرتي براي مخالفان كه باطل رفتني است و نويدي براي مؤمنان كه مأيوس نشوند که حق ماندگار است هر چند با پيروان ضيعف ولي با ايمان راسخ.[6]

اين سوره به روشني اين امر را بيان مي‌كند كه مسلمانان نبايد به خاطر قدرت دشمنان ميدان را خالي كرده و دست از آرمان‌هاي اسلامي بردارند بلكه بايد استقامت ورزيده و با راه‌ كار‌هاي منطقي منتظر پيروزي خويش باشند.

علاوه بر سرگذشت پيامبران الهي كه هر كدام درس استقامت و دين داري را به ما مي‌آموزد اين سوره در چهار محور اساسي بحث مي‌كند كه حتي سرگذشت انبياء از آن خارج نيست و فشرده اين چهار محور در اول سوره به اين شرح آمده است:

1. عبادت پرودگار و تطبيق امور زندگي با فرمان‌ها و قانون‌هاي الهي.[7]

2. بشارت به سعادت در صورت فهم پيام‌ها و عمل به آن و ترساندن از بدبختي در صورت مخالفت با دستورات.[8]

3. توبه و برگشت انسان‌ها به سوي خدا و اصلاح اعمال و باز سازي خويش كه سبب سعادت الهي است وگرنه عذاب خداوند را دارد.[9]

4. معاد و ديدن نتايج اعمال خويش.[10]

اين چهار محور در كلمات پيامبراني كه در اين سوره ذكرشان آمده، تكرار شده و جزء رسالت آنان نيز بوده است. كه محور اول در آيات 50، 61، 84 و محور دوم در آيات 12، 25، 69 و محور سوم در آيات 52، 90، 61، 41 و ... آمده است و بر اساس همين معارف والاست كه در خواص اين سوره روايات ارزشمندي وجود دارد كه به چند نمونه آنها اشاره مي‌كنيم:

امام باقر ـ عليه السّلام ـ مي‌فرمايد: كسي كه در هر جمعه سوره هود را بخواند، خداوند او را در زمره پيامبران محشور كرده و تمامي گناهانش را در آن روز مي‌بخشد.[11]

پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود: كسي كه سوره هود را بخواند خداوند ده برابر افرادي كه حضرت نوح، هود، صالح، شيعب، لوط، ابراهيم و موسي را تصديق و هم چنينن ده برابر افرادي كه اين‌ها را تكذيب كرده‌اند به او حسنه مي‌دهد و در روز قيامت از سعادت يافته‌گان است.[12]

پيامبر اسلام ـ صلي الله عليه و آله ـ مي‌فرمايند: كسي كه سوره هود را بخواند در روز قيامت به تعداد كساني كه هود را تصديق و يا تكذيب كرده‌اند اجر و ثواب مي‌برد و داراي مقام و مرتبه شهداء باشد و حسابش آسان شود.[13]

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:

1. تفسير نمونه؛ ناصر مكارم شيرازي، ج 9، ص 1، تهران، دارالكتب الاسلاميه، 1353 ـ 1366 هـ ش.

2. ترجمه تفسير الميزان، محمد حسين طباطبائي، ج 10، ص 199، ترجمه: محمد باقر موسوي همداني، قم، انتشارات اسلامي.

3. قرشي، سيد علي اکبر، تفسير احسن الحديث، ج5.

4. قرائتي، محسن، تفسير نور، ج5.

[1] . نوري، حسين، مستدرك الوسائل، قم، موسسه آل البيت، 1408 هـ ق، ج4، ص 264.

[2] . مجلسي، محمد باقر، بحار الانوار، بيروت، مؤسسه الوفاء، 1404 هـ ق، ج 89، ص 367، باب 135.

[3] . كليني، محمد، كافي، تهران، دارالكتب الاسلاميه، 1365 هـ ش، ج 2، ص 627.

[4] . هود/ 17 ـ 11.

[5] . هود/ 49 ـ 25.

[6] . اسراء/ 81.

[7] . هود/ 2.

[8] . هود/2.

[9] . هود/ 3.

[10] . هود/ 4.

[11] . حر عاملي، محمد، وسائل الشيعه، قم، مؤسسه آل البيت، 1409 هـ ق، ج 7، ص 40، روايت 976.

[12] . نوري، حسين، مستدرك الوسائل، قم، مؤسسه آل البيت، 1408 هـ ق، ج 4، ص 341، روايت 4843.

[13] . بروجردي، ابراهيم، تفسير جامع، تهران، انتشارات صدر، چاپ سوم، 1341 هـ ش، ج 2، ص 248.