تمام انسان‌هاي روي كره زمين فرزندان حضرت آدم ـ عليه السّلام ـ هستند و او پدر آنهاست - [چگونه انسان های روی زمین که فرزندان آدمند پس همه با هم خواهر وبرادرند ] نسخه متنی

تمام انسان‌هاي روي كره زمين فرزندان حضرت آدم ـ عليه السّلام ـ هستند و او پدر آنهاست

پس همه خواهر و برادر هستند هر چند فرزندان هابيل و قابيل باشند:

1. آيا تمام انسان‌هاي روي زمين فرزندان حضرت آدم هستند؟

2. آيا همه افراد بشر با هم خواهر و برادر محسوب مي‌شوند؟

پاسخ

درباره سؤال اول بايد گفت: همان طور كه مي‌دانيد بشر از نظر رنگ پوست به چهار دسته تقسيم مي‌شود:

1. سفيد پوستان كه جمعيت‌شان بيشتر از ديگران است و در سرزمين‌هاي معتدل آسيايي و اروپايي زندگي مي‌كنند.

2. سياه پوستان كه در آفريقاي جنوبي و مانند آن به سر مي‌برند.

3. زردپوستان كه اهالي چين و ژاپن از اين گروه هستند.

4. سرخ پوستان مانند مردم هند، و آمريكا.

برخي گفته‌اند كه نسل هر يكي از اين چهار دسته به يك مبدأ خاصي مربوط است،‌ يعني چون رنگ‌ها مختلف است به ناچار خون‌ها نيز اختلاف دارد، لذا بايد مبدأ پديد آمدن‌شان، لااقل از چهار نوع زوج بوده باشد.

امّا قرآن كريم تصريح مي‌كند كه همه نسل موجود بشر به يک مرد و زن كه پدر و مادر تمام افرادند مي‌رسد، پدر را خداوند در قرآن به نام آدم ياد كرده، امّا اسم زن او در قرآن نيامده است و در روايات به نام حوا ياد شده. قرآن در اين زمينه مي فرمايد: «و بث منهما رجالا کثيرا و نساء[1] يعني از آدم و حوا نسل بشر را گسترش داد از اين آيه فهميده مي شود كه نسل موجود بشر به آدم و همسرش باز مي‌گردد كه از خاك خلق شده است. بنابراين خلاصه پاسخ اول اين شد كه از نظر قرآن و روايات نسل موجود بشر كاملاً به حضرت آدم و حوا مربوط است و آن دو را خداوند از خاك آفريده است.[2]

امّا پاسخ سؤال دوم: ‌بنابر آنچه گفته شد همه افراد بشر از يك پدر و مادر به نام آدم و حوا به وجود آمده‌اند، لذا به اين معنا خواهر و برادر خواهند بود، ‌امّا بايد توجه داشت كه خواهر و برادري بدين معنا (كه همه از نسل آدم‌اند) موجب محرم بودن، نمي‌شود و حتي نزديك‌تر از آن مثلاً دختر عمو و پسرعمو كه به يك واسطه يعني به واسطه پدرش به پدربزرگشان مي‌رسند با هم محرم نيستند، چه رسد به اين كه به لحاظ نسل آدم بودن با هم محرم شوند.

منابع براي مطالعه بيشتر:

1. ناصر مكارم، تفسير نمونه، ج 3، ص 246، نشر دار الكتب الاسلاميه، تهران، چ 14، سال 1364 ش.

2. سبحاني، ‌جعفر، منشور جاويد، ج 11، ص 111، نشر مؤسسه امام صادق، قم، چ 1.

[1]. نساء/1.

[2] . طباطبايي، سيد محمد حسين، تفسير الميزان، بيروت، نشر مؤسسه الاعلمي للمطبوعات، 1403 ق، ج 4، ص 141.