أبو بصير - أبو بصیر نسخه متنی

أبو بصير

أبوبصير، عنوان مشترك دو تن از راويان شيعه و اصحاب امام باقر و صادق عليهماالسلام به نامهاي يحيي بن أبي القاسم اسدي و ليث بن بَخْتَري مرادي است.

در بسياري از روايات، نام أبوبصير بدون هيچ قيدي در سلسله اسناد قرار گرفته و تنها با كمك قراين خارجي مي توان هويت راوي را حدس زد. بسياري از دانشمندان علم رجال هر دو را ثقه و مورد اطمينان دانسته اند.

أبوبصير يحيي پسر أبوالقاسم أسدي از دانشمندان شيعي كوفه به سال 150 ه ق درگذشت. كنيه او أبو محمّد است. ممكن است از آن رو وي را أبوبصير خوانده اند كه چون از بينايي محروم بوده است.

أبوبصير أسدي از شاگردان امام باقر و امام صادق عليهماالسلام است و روايات اعتقادي و فقهي بسياري از او برجاي مانده است. وي به سان يكي از حاملان پر اندوخته حديث أهل بيت عليهم السلام در كوفه شناخته مي شد و به عنوان يكي از قطبهاي رهبري فكري شيعه به شمار مي رفت و در صحنه هاي مبارزه فكري با گروههاي مخالف چون مختاريه و زيديه حضور داشت.

أبوبصير أسدي در دو سال آخر عمر خود كه با امامت امام كاظم عليه السلام شروع شده بود، به طرفداري امام كاظم عليه السلام در مقابل فطحيه ايستادگي كرد و در ميان ياران امام كاظم عليه السلام از ويژگي ممتازي برخوردار بود.

أبوبصير از أصحاب اجماع است. و همه علماي شيعه وي را ستايش كرده اند.

أبوبصير أسدي روايتي را نقل مي كند كه به «حديث لوح» شهرت دارد و در آن اعتقاد به امامان دوازده گانه مطرح شده است.

وي از أبوحمزه ثمالي، صالح بن ميثم و راويان ديگر روايت كرده است و بسياري چون أبان بن عثمان و عاصم بن حميد و عبدالله بن حماد انصاري از او روايت نقل مي كنند.

سايت hadith.ne