ولادت ولي عصر ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ
اين مه فرخنده شعبان است، گوئي نيست هست
مولد مسعود مهدي، نور چشم عسگريست
اندر اين فصلي كه يك گل نيست در باغ و چمن
كيست اين فرخنده مولودي كه خلاق ازل
ماه باشد ني زحل ني مشتري ني شمس ني
احمدي سيما، علي صولت بتول عصمت بود
شجعتش مانا حسين و، زهد همچون عابدين
حلم موسي، خو رضا، جودش تقي،فرش نقيست
نقل آر و مشك ريز و گل بپاش و شاد باش
اي امام منتظر، اي چاره بيچارگان
هر كه حق گويد، بحكم فرقه بيگانگان
آنكه ظاهر ادعاي زهد سلمان ميكند
اي ولي عصر (صالح) را بمحشر دست گير
پاي تا سر غرق عصيان است، گوئي نيست هست
عرش و فرش اين مه چراغان است، گوئي نيست هست
ملك اماكن نور باران است، گوئي نيست هست
دامن نرجس گلستان است، گوئي نيست هست
در صفات او ثنا خوان است، گوئي نيست هست
ياوه كم گو نور يزدان است، گوئي نيست هست
مجتبي را زيب دامان است، گوئي نيست هست
باقر علم و جعفري شأن است، گوئي نيست هست
عسگري را سر و بوستان است، گوئي نيست هست
خصم دين سر در گريبان است، گوئي نيست هست
موسم ياري قرآن است، گوئي نيست هست
منزلش در كنج زندان است، گوئي نيست هست
باطنش استاد شيطان است، گوئي نيست هست
پاي تا سر غرق عصيان است، گوئي نيست هست
پاي تا سر غرق عصيان است، گوئي نيست هست