جواني امام علي (علیهم السلام) نسخه متنی

1- تربيت بدست پيامبر_صلّي الله عليه و آله_

علي ـ عليه السّلام ـ در خانه رسول خدا رشد كرد و به آداب او مؤدب و به روش او تربيت شد. وقتي علي به دنيا آمد رسول خدا وي را بسيار دوست مي‌داشت و به مادرش مي‌گفت: گهواره علي را نزديك بستر من قرار ده و بيشتر به او رسيدگي مي‌كرد. و در وقت شستشوي علي، او را پاك مي‌كرد و وقتي علي شير مي‌خواست به او شير مي‌نوشانيد و وقتي علي مي‌خفت، پيامبر گهواره‌اش را تكان مي‌داد. وقتي علي بيدار مي‌شد با او خوش زباني مي‌‌كرد و او را به آغوش مي‌گرفت. وي علي را همواره با خود مي‌برد و در كوهها و دره‌ها و صحراهاي مكه گردش مي‌داد گويا محمد براي راحتي بخشيدن به علي اينكار را مي‌كرد. در طي چند سال، قحطي سختي در مكه رخ داد. ابوطالب عيال زياد و مال اندك داشت و پيغمبر و حمزه و عباس دور هم نشستند و گفتند: ابوطالب عيالوار است. بياييد اندكي او را سبك كنيم. ابوطالب به آنان گفت: عقيل را نزد من گذاريد و هر كس را كه مي‌خواهيد ببريد.

پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ علي را گرفت و حمزه جعفر را وعباس نيز طالب را گرفت و تنها عقيل به خاطر تمايل ابو طالب به او، در نزد پدرش ماند. احتمال دارد كه عقيل به خاطر ضعفي كه داشت نزد پدرش باقي ماند. پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ هر سال يك بار در غار حرا مسكن مي‌گزيد تا سالي آمد كه خداوند او را با رسالت تكريم كرد. پس از آن، پيامبر ماه رمضان را در حرا به سر مي‌برد و خانواده او يعني خديجه و علي‌بن ابيطالب و خادم ايشان نيز در معيت آن حضرت بودند. علي پيوسته با رسول خدا بود تا آنكه خداوند وي را به پيامبري برانگيخت. و علي نخستين كسي بود كه به پيامبر ايمان آورد و از او پيروي كرد و دعوت او را تصديق كرد.
از جمله نعمتهايي كه خداوند به علي ـ عليه السّلام ـ داد آن بود كه وي در دامن رسول خدا، پيش از اسلام پرورش يافت.[1]

[1] . سيره معصومان، امام علي ـ عليه السّلام ـ ، سيد محسن امين، ترجمه حجتي كرماني، ص186، 187.