جواني امام علي (علیهم السلام) نسخه متنی

1- علي ـ عليه السّلام ـ برادر پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ

پس از ورود مهاجران به مدينه، براي نخستين بار، پيوند برادري ميان دو تيره از انصار، يعني اوس و خزرج، به دست پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ گره خورد. اين دو قبيله كه بوميان مدينه بودند وساليان درازي با يكديگر نبرد داشتند، در پرتو كوشش‌هاي رسول اكرم با يكديگر برادر شدند و تصميم گرفتند كه گذشته را فراموش كنند. براي بار دوم، پيامبرصلي دستور داد كه ياران او، اعم از مهاجر و انصار، با يكديگر برادر شوند و هر كدام براي خود برادري بگيرد.

چه بسا دو مهاجر با يكديگر و يا يكي از مهاجران با يكي از انصار عقد اخوت بستند و دست يكديگر را به عنوان برادري فشردند و از اين طريق يك نوع قدرت سياسي معنوي به سر آنان سايه افكند. روزي پيامبر اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ برخاست و خطاب به ياران خود فرمود: در راه خدا دو تا دوتا با هم برادر شويد.
رسول اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ براي هر يك از افرادي كه در مسجدالنبي حاضر بودند برادري تعيين كرد. علي ـ عليه السّلام ـ در آن ميان تنها ماند و براي او برادري تعيين نشد.

در اين هنگام علي ـ عليه السّلام ـ با ديدگان اشك آلود به حضور پيامبر رسيد و فرمود:

براي هر يك از ياران خويش برادري تعيين كردي ولي ميان من و كسي پيوند اخوت برقرار نفرمودي!

در اين هنگام پيامبر رو به علي كرد و فرمود:

تو برادر من در اين جهان و سراي ديگر هستي. به خدايي كه مرا به حق برانگيخته است، من كار برادري تو را به عقب انداختم كه تو را برادر خود انتخاب كنم، أخوتي كه دامنه آن هر دو جهان را فرا گيرد.[1]

[1] . مستدرك حاكم/3/14، استيعاب/ج3/35.