نقش استخاره در انتخاب همسر - انتخاب همسر نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

انتخاب همسر - نسخه متنی

ابراهيم اميني

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید


نقش استخاره در انتخاب همسر

بسياري از خانواده‎ها براي ازدواج پسر و دخترشان متوسل به استخاره مي‎شوند. اگر خواستگاري براي دخترشان آمد يا براي پسرشان خواستند از دختري خواستگاري كنند استخاره مي‎نمايند. بنابراين بد نيست مقداري هم دربارة استخاره بحث كنيم.

قبلاً بايد اين مطلب را ياد آور شوم كه جاي استخاره بعد از مرحله تحقيق و بعد از مشاوره است. دختر و پسر و خانواده آنها براي شناخت همسر بايد به تحقيق و كنجكاوي بپردازند و اگر باز هم ترديد دارند با يك نفر يا چند نفر افراد مطلع و مورد اعتماد مشورت نمايند. اگر به نتيجه رسيدند اقدام نمايند. استخاره جائي است كه از راه تحقيق و مشورت بجايي نرسيدند و هنوز هم متحيرند، در چنين موردي مي‎توانند به استخاره متوسل شوند.

در احاديث به دو نوع استخاره اشاره شده است. نوع اول اينكه انسان در هنگام تصميم‎گيري دربارة كارهاي مهم دو ركعت نماز بخواند و بعد از نماز دست به دعا بردارد و از خداوند متعال بخواهد كه آنچه خير و مصلحت اوست پيش بياورد و وسيله‎اش را فراهم سازد. اين نوع استخاره در واقع نوعي دعاست و در همه‎حال حتي بعد از تحقيق و مشورت هم مطلوب مي‎باشد. مخصوصاً در امر ازدواج كه امري مهم و سرنوشت‎ساز است در هرحال خوب است انسان از خداوند متعال طلب خير كند.

در احاديث چنين آمده كه امير المؤمنين ـ عليه السلام ـ براي استخاره دو ركعت نماز مي‎خواند و در تعقيب نماز صد مرتبه مي‎گفت: أسْتَخيرُ الله. بعد از آن اين دعا را مي‎خواند: «اللّهُمَّ اِنّي قد هَمَمْتُ بأمرٍ قد علمته فان كنتَ تعلم انَّهُ خير لي في ديني و دنياي و آخرتي فيسِّرْهُ لي و اِنْ كنتَ تعلم انَّهُ شرٌّ لي في ديني و دنياي و آخرتي فاصرفه عني، كرهتْ نفسي ذالك اَمْ أحبَّتْ، فاِنَّكَ تعلم و لا اعلم و انت علّامُ الغيوب». بعد از آن تصميم ميگرفت و وارد عمل مي‎شد.[1]

يعني: خدايا مي‎خواهم فلان كار را انجام دهم كه تو مي‎داني، اگر صلاح دين و دنيا و آخرت مرا در اين كار مي‎داني وسيله‎اش را برايم فراهم ساز. و اگر مي‎داني كه براي دين و دنيا و آخرت من بد است مرا از آن باز بدار، چه كراهت داشته باشم چه علاقه. زيرا تو مصالح واقعي را مي‎داني ولي من نمي‎دانم و تو علام‎الغيوب هستي.

نوع دوم استخاره‎اي است كه تعيين تكليف مي‎كند. در اينجا به دو نوع آن اشاره مي‎شود:

اول استخاره ذات‎الرقاع. حضرت صادق ـ عليه السلام ـ فرمود: وقتي خواستي كاري را انجام دهي شش قطعه كاغذ تهيه كن. در سه عدد آنها بنويس: بسم الله الرحمن الرحيم خيرةٌ مِنَ الله العزير الحكيم. لفلان بن فلانة. «و به جاي فلان بن فلانه نام استخاره كننده و مادرش را بنويس» و بعد از آن بنويس: افعل. و در سه عدد ديگر بنويس بسم الله الرحمن الرحيم خيرةٌ مِنَ الله العزير الحكيم لفلان بن فلانه «و به جاي فلان بن فلانه نام استخاره كننده و مادرش را بنويس» و روي همان كاغذها بنويس: لاتفعل. آنگاه اين شش قطعه كاغذ را بگذار زير سجاده‎ات.

بعد از آن دو ركعت نماز بخوان و بعد از فراغ به سجده برو و در حال سجده صد مرتبه بگو: أسْتَخْيرُ الله برحمتهِ خيرةٌ في عافيةٍ ـ بعد از آن بنشين و بگو: اللهمَّ خيرلي في جميع اموري في يُسْرٍ مِنكَ و عافيةٍ. آنگاه كاغذها را بر هم بزن و يك يك بيرون بياور پس اگر سه كاغذ پشت سر هم افعل آمد آن كار را انجام بده كه خوب است. و اگر سه كاغذ پشت سر هم لاتفعل آمد، آن كار را ترك كن. و اگر يكي از كاغذها افعل بود و كاغذ ديگر لاتفعل، تا پنج كاغذ بيرون بياور اگر افعل بيشتر بود آن را انجام بده و اگر لاتفعل بيشتر بود آن را ترك كن. ديگر احتياجي به كاغذ ششم نداري.[2]

نوع دوم استخاره با قرآن. راوي مي‎گويد به حضرت صادق ـ عليه السلام ـ عرض كردم گاهي قصد دارم كاري را انجام دهم و از خدا هم طلب خير نموده‎ام ليكن چيزي به نظرم نمي‎رسد، در اين‎صورت آيا اين كار را انجام دهم يا ترك نمايم؟ فرمود: شيطان در حال نماز از همه حالات به انسان دورتر مي‎باشد، هنگامي كه در حال نماز هستي هر چه به ذهنت آمد انجام بده. قرآن را بگشاي و در اولين آيه‎اي كه چشمت به آن رسيد توجه كن و آنچه را كه به قلبت القا شد انجام بده.[3]

بهرحال استخاره چنانكه از نامش پيداست يك نوع دعا و طلب خير است. انسان در حال تحير و بلاتكليفي دست به دعا بر مي‎دارد و از قادر متعال مسألت مي‎كند كه آنچه را كه به صلاح دين و دنيا و آخرت اوست پيش بياورد و وسيله‎اش را فراهم سازد. آنگاه با توكل به خدا و اميد استجابت دعا خودش را از بلا تكليفي نجات مي‎دهد و وارد عمل مي‎شود. در چنين حالي بايد مطمئن باشد كه آنچه به صلاح واقعي دنيا و آخرت اوست پيش خواهد آمد.

در خاتمه باز هم يادآور مي‎شوم كه تحقيق و مشورت طبعاً بر استخاره تقدم دارد، اگر نتيجة تحقيقات شما خوب بود وارد عمل شويد و لازم نيست استخاره كنيد. بعضي مردم عادت دارند در هر كاري به استخاره توسل جويند، در صورتي كه گاهي استخاره‎هاي بي‎مورد باعث سرگرداني و مانع عمل مي‎شود.


[1] . مكارم الاخلاق، ص 369.

[2] . همان مأخذ، ص 371.

[3] . همان مأخذ، ص 374.


/ 71