لطفا منتظر باشید ...
در اين داستان سه نكته مهم قابل توجه است:اول، اينكه رسول خدا در مورد تعيين مهر با كمال صفا و صميميت و خيرانديشي با دامادش برخورد نمود. شتر و شمشير را چون براي آن جناب ضروري دانست برايش باقي گذاشت و زره تنها را به عنوان مهر قبول كرد.دوم، جهاز حضرت زهرا را از همين مهر تهيه كرد.سوم، در خريد جهاز با كمال سادگي رفتار نمود و همينها را كه ملاحظه فرموديد خريداري كرد.پيغمبر اكرم ميتوانست به هر طور شده و لو با قرض كردن، جهاز آبرومندي، مطابق معمول روز براي يگانه دختر عزيزش تهيه كند و بگويد: من پيغمبر خدا هستم و دامادم نيز دومين شخصيّت اسلام است، بايد مراعات شؤون خودم را بنمايم و براي دختر و دامادم جهاز آبرومندي تهيه كنم. اما پيغمبر اسلام مفاسد مسابقة در ازدياد مهر و جهاز را ميدانست و خبر داشت كه اگر مسلمين به اين بليه گرفتار شوند با صدها مشكل اجتماعي و انفرادي مواجه خواهند شد. و به همين جهت ازدواج دخترش زهرا و دامادش حضرت علي را با اين سادگي انجام داد تا براي مسلمين سرمشق باشد، باز هم تكرار ميكنم كه همين جهاز مختصر حضرت زهرا هم با مهر خودش خريداري شد. و اين نكتهاي است بسيار قابل توجه. كاش مسلمين از عمل رسول خدا درس ميگرفتند و اين قدر اسباب گرفتاري و دردسر خودشان را فراهم نميساختند.
عروسي
رسم است كه قبل از شب عروسي جهاز دختر را به خانة داماد ميبرند، و بوسيلة خويشان نزديك عروس، حجله را ميآرايند. و همچنين عروس را آرايش ميكنند. و لباس نو ميپوشانند، و داماد نيز خودش را تميز ميكند و لباس نو ميپوشد. آنگاه شب عروسي گروهي از خويشان عروس و داماد، با شادي و سر و صدا، و با انجام تشريفات ويژهاي كه در بين طوايف و ملل مرسوم است، عروس را به خانة شوهر ميبرند. اسلام نيز نهتنها با اين تشريفات مخالف نيست بلكه اگر كار غير مشروعي در آن انجام نگيرد، آن را تأييد ميكند.هنگام عروسي حضرت زهرا، رسول خدا به همسرانش فرمود:«فاطمه را آرايش كنيد و خوشبويش سازيد و اتاقش را فرش كنيد تا او را به خانة شوهر بفرستيم[1]».رسول خدا ـ صلّي الله عليه و آله ـ شب عروسي زهرا به دختران عبدالمطلب و زنان مهاجر و انصار فرمود: «فاطمه را تا خانة شوهر همراهي كنيد، شعر بخوانيد و شادماني نماييد ليكن مواظب باشيد چيزي نگوييد كه خدا بدان راضي نباشد[2]».در صورتي كه داماد تمكن مالي دارد خوب است مجلس شام يا ناهاري ترتيب بدهد و جمعي از خويشان و دوستان و همسايگان را دعوت و پذيرايي كند. و از فقرا و مستمندان نيز حتماً تعدادي را دعوت نمايد. وليمه دادن در عروسي مستحب است و دربارة آن تأكيد شده است. رسول خدا به هنگام عروسي زهرا به حضرت علي ـ عليهما السلام ـ فرمود:
«يا علي! در عروسي بايد وليمهاي داده شود»[3].
بهرحال در صورتي كه داماد امكان مالي دارد خوب است مجلس عروسي را آبرومند برگزار كند. داماد و عروس از عروسي آبرومند احساس شخصيّت ميكنند و در بين دوستان و خويشان سرافراز ميگردند و با تشكيل مجلس جشن آغاز زندگي جديد را اعلام ميدارند. مخصوصاً خانمها نسبت به چنين مراسمي بيشتر تقيد دارند و آن را دليل محبت ميدانند، و ترك آن را يك نوع بيعلاقهگي و توهين ميشمارند. ممكن است عقدهاي پيدا كنند كه تا آخر عمر آثارش باقي بماند. و گاه و بيگاه به شوهر بگويند: مرا مانند بيوه زنان به خانه آوردي.
