در كسب استقلال بكوشيد - انتخاب همسر نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

انتخاب همسر - نسخه متنی

ابراهيم اميني

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید


در كسب استقلال بكوشيد

شما قبلاً وابسته بوديد و در ادارة زندگي تعهد و مسؤوليتي نداشتيد. پدر هزينه خانواده را تأمين مي‎كرد و مادر خانه را اداره مي‎نمود. اما بعد از ازدواج تصميم گرفته‎ايد كه مستقل و آزاد زندگي كنيد. و به همين جهت مسؤوليتهايي را پذيرفته‎ايد. دختر، زن شده بايد آمادة شوهر داري و خانه داري شود. بايد سعي كند خود را از وابستگي به خانواده آزاد سازد و خود مستقلاً امور خانه را اداره نمايد. كار خانه‎داري دشوار است ليكن بايد آن را تحمل نمود. اين درست نيست كه بعد از ازدواج هم از پدر و مادر انتظار داشته باشيد وظايفي را كه بر عهده‎اش نهاده شده انجام دهند.

البته مي‎تواند در امور مهم و دشوار كه به تنهايي قدرت حل آنها را ندارد از راهنماييها و كمكهاي پدر و مادر استفاده كند، ولي در اين موارد هم بايد سعي كند به حداقل قناعت نمايد.
پسر نيز بعد از ازدواج مرد شده و مسؤوليت سرپرستي و تأمين مخارج خانواده را پذيرفته است. بايد سعي كند از وابستگي به پدر و مادر آزاد شود و خود مستقلاً ادارة زندگي را بر عهده بگيرد. بايد براي زندگي برنامه‎ريزي كند و بطور جدي وارد عمل شود. البته چون از تجربة كافي برخوردار نيست بايد از اطلاعات پدر و مادر و ديگر خيرانديشان استفاده نمايد، ليكن سعي كند مسؤوليت عمل را خود بر عهده بگيرد، مگر در امور مهم و مشكلات زندگي تنهايي قدرت انجام آن را ندارد كه در اين موارد مي‎تواند از پدر و مادر و ديگران استمداد جويد. و در چنين مواردي خانوادة عروس و داماد وظيفه دارند به ياري خانواده جديد بشتابند.

در اينجا لازم است به موضوع محل سكونت خانواده جديد اشاره كنم. خانواده عروس غالباً ميل دارند كه عروس و داماد در خانة مستقل و جدا و بدون دخالت و مزاحمت مادر و خواهرشوهر عروسي و زندگي كنند. زيرا از دخالتهاي بي‎جا و ايراد و بهانه‎جويي‎ها و ناسازگاريهاي آنها در بيم و هراسند. بر عكس خانوادة داماد غالباً ميل دارند كه پسرشان را در منزل خودشان داماد نمايند و حداقل تا مدتي در زندگي شريك باشند. و بدين‎وسيله وابستگي و ارتباط او را همچنان حفظ كنند. داماد هم در اثر انس و علاقه‎اي كه به پدر و مادر دارد تحت تأثير عواطف قرار مي‎گيرد و ترجيح مي‎دهد كه در خانة پدر و در جوار آنها عروسي و زندگي كند. مخصوصاً با توجه به اينكه در آغاز زندگي امكان تهية منزل جدا و مستقل هم غالباً برايش فراهم نيست.

واقع مطلب اين است و من هم عقيده دارم كه اگر مشكلي وجود نداشت بهتر بود خانوادة جديد مدتي در خانة پدر و مادر داماد و در جوار آنها زندگي مي‎كردند و از راهنماييها و نظارتها و كمكهاي آنها بهره‎مند مي‎شدند. ليكن متأسّفانه اين زندگي قرين آسايش و آرامش چنداني نخواهد بود. ايراد و بهانه‎جويي‎ها و دخالتهاي بي‎جا و عيب‎جويي‎هاي مادر و خواهرشوهر به زودي شروع خواهد شد، عروس هم بالاخره به ستوه مي‎آيد و عكس‎العمل نشان مي‎دهد و در نتيجه عرصة زندگي به ميدان نزاع و كدورت و قهر و دعوا تبديل مي‎شود و آرامش و آسايش سلب مي‎گردد.

در اين ميان مرد در آغاز زندگي با مشكل بسيار بزرگي مواجه خواهد شد كه در حل آن ناتوان خواهد بود. اگر از مادر و خواهر حمايت كند با گريه‎ها و ناسازگاري‎ها و قهر و دعواهاي همسرش مواجه خواهد شد و زندگي آنها در معرض تلاشي قرار خواهد گرفت. و اگر از همسرش حمايت كند با آه و ناله و سرزنشهاي مادر و خواهر مواجه خواهد شد. و اگر در برابر هر دو جناح سكوت كند و تماشاگر صحنه‎هاي نزاع باشد كه در زندگي آسايش و آرامش نخواهد داشت. زيرا به سكوت او قناعت نمي‎كنند و هر دو طرف توقع حمايت و جانب‎داري دارند.

و همة اينها غالباً معلول حسادت، ناداني و بد اخلاقي‎هاي مادر و خواهرشوهرها است. البته گاهي هم عروس بي‎تقصير نيست ليكن غالباً مادر شوهرها تقصير دارند. در صورتي كه اگر مادر شوهر رفتار درستي با عروسش داشته باشد و همانند دختر خودش با او رفتار كند عروس هم همانند دختر بلكه بهتر و بيشتر از مادر شوهر احترام و جانب داري خواهد نمود. متأسّفانه غالباً اين چنين نيست. چه كنيم اين هم يكي از تربيتهاي غلط اجتماعي است.

با توجه به اين مشكل من ترجيح مي‎دهم كه پسر و دختر از همان آغاز زندگي مستقل و جدائي داشته باشند. در صورت امكان در منزل ملكي يا اجاره‎اي جدايي عروسي كنند، و در صورت ضرورت و عدم امكان در منزل پدر و مادر داماد عروسي كنند ولي از همان آغاز در زندگي كاملاً جدا و مستقل باشند و سعي كنند در اولين فرصت امكان به منزل ديگري منتقل شوند.

در اينجا لازم است به والدين پسر ياد آور شوم كه شما نمي‎توانيد پسر را براي هميشه وابسته به خودتان نگهداريد، بهرحال اين عروس و داماد از شما جدا خواهند شد، نهايت غالباً با كدورت و دلخوري، پس چه بهتر كه خودتان پيشقدم شويد و قبل از كدورت و دلخوري وسيلة مستقل زيستن آنها را فراهم سازيد و بدين وسيله احترام و دوستي آنها با نسبت به خودتان محفوظ بداريد. اگر مي‎توانيد منزل جدايي براي آنها تهيه كنيد كه در همان جا عروسي كنند و اگر قدرت مالي نداريد در منزل خودتان جايي برايشان فراهم سازيد ولي در زندگي كاملاً مستقل باشند. در كارشان دخالت نكنيد. بگذاريد آزادانه با هم زندگي و در مشكلات تفاهم نمايند. از ايراد و عيب‎جويي اجتناب كنيد، و همواره سعي نمائيد در بين آنها سازش و دوستي و الفت برقرار سازيد. و از فتنه‎انگيزي جداً بر حذر باشيد، فرشته صلح و صفا و آشتي باشيد نه ديو فتنه و آشوب و كشمكش و نزاع.

در اينجا لازم است به پسران نيز يادآور شوم كه صلاح شما در اين است كه حتيِ‎المقدور و در صورت امكان در منزل مستقل و جداي از پدر و مادر عروسي كنيد، ممكن است آنها از اين امر ناراحت باشند و اظهار عدم رضايت نمايند ولي مطمئن باشيد كه كدورت آنها به زودي بر طرف مي‎شود و اين امر بهتر است از اينكه با كدورت و دعوا از هم جدا شويد، و اگر ناچار شديد در منزل پدر عروسي كنيد اولاً زندگي شما حتماً جدا و مستقل باشد و ثانياً سعي كنيد در اولين فرصت منزلي ديگر تهيه نمائيد و از آن جا منتقل شويد. و بهرحال مواظب رفتار و گفتار مادر و خواهرتان باشيد مبادا در بين شما و همسرتان فتنه‎انگيزي نمايند و روابط شما را تيره سازند. و اگر احساس كرديد كه با گفتار و رفتارشان مزاحم همسر شما هستند و در بين شما فتنه‎انگيزي مي‎كنند قاطعانه در برابرشان بايستيد و بگوييد: خواهشمندم احترام همسر مرا نگه داريد و اسباب رنجش او را فراهم نسازيد، همسرم را دوست دارم و به شما اجازه نمي‎دهم كه او را ناراحت سازيد. اگر چنين برخورد قاطعي را از شما ديدند از مزاحمتهاي خود دست بر مي‎دارند و راحت مي‎شويد.

لازم است به عروس خانم نيز يادآور شوم كه وضع شوهرتان را هم در نظر داشته باشيد. او كه نمي‎تواند به خاطر شما يك مرتبه با همة خويشانش قطع رابطه كند. و چنين كاري صحيح هم نيست. بعلاوه به آنها نياز داريد. تو هم با آنها بساز و سخت گيري نكن. نسبت به خويشان شوهرت احترام كن تا آنها هم متقابلاً به تو احترام بگذارند. اگر هم گاهي با گفتار يا رفتارشان اسباب ناراحتي تو را فراهم مي‎سازند بردباري و گذشت داشته باش. و به اين نكته توجه داشته باش كه در عوض خوبي‎هايي هم دارند كه با ملايمت و رفت و آمد و گذشت و اظهار دوستي مي‎توانيد از خوبي‎هاي آنها استفاده نماييد. بهرحال انسانها اين چنينند. آدم حسود، كينه توز، موذي، بي تربيت، بد اخلاق، بد زبان، هم در بين آنها هست. انساني كه مي‎خواهد در اجتماع زندگي كند ناچار است با آنها بسازد. خويشان شوهر تو هم از همين اجتماعند. بديهاي آنها را هم مي‎توان تحمل كرد و سازش نمود.

اگر ناچار شده‎ايد بطور موقت در منزل پدر شوهر زندگي كنيد اظهار ناراحتي نكن. با ادب و احترام با آنها رفتار كن تا آنها هم نسبت به تو مهربان و با ادب باشند. و اگر هم گاهي بوسيلة زبان يا رفتارشان اسباب ناراحتي تو را فراهم مي‎سازند ناديده بگير و گذشت داشته باش تدريجاً بهتر مي‎شوند. انشاء الله با سعي و جديت خانة مستقلي تهيه مي‎كنيد و به آن جا منتقل خواهيد شد.

/ 71