شيوههاي ياري قائم آل محمد(ص)
شناسنامه کتاب
نويسنده : ميرزا محمد باقر فقيه ايمانيانتشارات: عطر عترت سال نشر:1381 ه ش
تعداد صفحات کتاب: 192 ص
مقدمه
الحمدلله رب العالمين، والصلوة والسلام علي رسوله الأمين، الذي ارسله بالهدي و دين الحق و لوكره المشركون، و علي آله الطاهرين و أهل بيته المعصومين المهديينخداوند در قرآن كريم ميفرمايد:«إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَ يُثَبِّتْ أَقْدامَكُمْ»[1]«اگر خدا را ياري كنيد، او نيز شما را ياري نموده، و در سلوك راه حق قدمهاي تان را ثابت و استوار نگه ميدارد.»ممكن است اين سؤال در ذهن كسي خطور كند كه خداوند تبارك و تعالي بينياز مطلق است و احتياج در مورد ذات مقدس او معقول نيست، پس چگونه چنين درخواستي از بندگان خود نمودهاست؟گفتني است كه آيات ديگري نيز هست كه خداوند از بندگانش درخواست ميكند، در سورة بقره آية 245 ميفرمايد:« مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً»«كيست كه به خدا قرضالحسنهاي دهد تا آن ر براي او چندين برابر كند؟»و پاسخ اين است كه: خداوند از جهت شدت محبت و علاقهاي كه به اولياءخود دارد، ياري آنها را ياري خود، ظلم به آنها را ظلم به خود، و احسان به آنها را احسان به خود فرض نموده است، و آنها را معيار و ملاك قرار داده تا بندگانش را امتحان كند، پس هركس ادعاي محبت پروردگار را دارد، بايد اولياء او را دوست بدارد، چنانكه در ضمن بسياري از زيارات معصومين ـ عليهم السلام ـ آمده است:«من أحبكم فقد أحب الله، و من أبغضكم فقد أبغض الله.»«كسي كه شما را دوست بدارد خدا را دوست داشته، و هركه با شما دشمني كند خدا را دشمن داشته است.»لذا اگر كسي بخواهد خدا را ياري كند تا مشمول عنايات پروردگار و امدادهاي غيبي او گردد، بايد اولياء او را ياري كند.بديهي است كه سر سلسلة اولياء الهي و محبوبترين افراد در درگاه ربوبي، خاتم انبياء حضرت محمد ـ صلي الله عليه و اله و سلم ـ و اهلبيت معصوم آن حضرت هستند، ايشان سرچشمة همة بركات و واسطة همة فيوضات الهي ميباشند، آنچه از طرف پروردگار به بندگانش احسان ميشود به آنهاست.و در اين زمان ولايت كليه الهيه و خلافت و وصايت نبويه به وجود مبارك حجة ابن الحسن اختصاص دارد، اوست كه واسطة بين خلق وخالق است، اوست كه:«بيمنه رزق الوري، و بوجده ثبتت الأرض و السماء.»«به بركت وجود نازنينش، به همة موجودات روزي داده ميشود، و به يمن وجودش زمين و آسمان استوار مانده است.»وظيفة ما در مقابل اين همه الطاف و عنايات كه از ناحية او به ما رسيده شكرگذاري است، و كمترين مرتبة شكر اين است كه نعمتهاي ولينعمت خود را در راه مخالفت با او به كار نبريم، بلكه به هر نحو ممكن موجبات خوشنودي او را فراهم آوريم، و او را به هرشكل ممكن ياري كنيم، كه اين ياري پروردگار است، و همان است كه خداوند تبارك و تعالي در عوض آن وعدة نصرت به بندگانش داده است.روشن است كه اداي اين وظيفه از عهدة اين حقير بر وجهي كه سزاوار باشد بر نميآيد، اما به مقتضاي كلام الهي «لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها» و نيز مضمون شريف «مالا يُدركْ كُلَّهُ لا يُتْرِكْ كُلَّهُ» لازم دانستم در حد توان خود كوششي نمايم.و از آنجائي كه زنده كردن امر امام زمان ـ عليه السلام ـ و دعوت و هدايت بندگان بهسوي ولايت ايشان، نصرت و ياري آن حضرت است، و اين منظور باتحرير و نشر فرمايشات اهلبيت ـ عليهم السلام ـ به دست ميآيد، در خاطر قاصر اين عبد ضعيف محمدباقر شريف «فقيه ايماني» چنين آمد كه در ضمن چند ورقه راههايي كه به واسطة آنها نصرت آن امام مظلوم تحقق پيدا ميكند را يادآوري كنم، و آن را « لواء الانتصار» ناميده و با ياري خداوند متعال شروع مينمايم.
[1] . سورة محمد ـ صلي الله عليه و اله و سلم ـ آيه 7.