لطفا منتظر باشید ...
پاداش مخصوص عبادالرحمن
از آن جا كه بندگان ممتاز خدا با داشتن دوازده ويژگى، در صف مقدم مؤمنان قرار دارند، خداوند به مناسب، پاداش آنان را عالىترين درجه بهشتى قرار داده كه داده كه داراى امتيازت مهم است.نخست مىفرمايد: غرفه بهشت در اختيار آنان قرار مىگيرد.غرفه به معناى طبقات منازل است و در اين جا كنايه از قصر بى نظير بسيار ارجمند است كه بر قسمتهاى ديگر بهشت اشراف و بلندى دارد.چنان كه از آيه مذكور استفاده مىشود، اين قصر رفيع داراى سه ويژگى بسيار مهم است:1. عبادالرحمن در آن جا همواره مورد احترام خاص قرار مىگيرند، از سلام و تحيت الهى و فرشتگان و بهشتيان بهرهمند مىشوند و مقامات بالا همواره آنان را به حيات طيب، همراه با سلامتى و هرگونه رفاه ظاهرى و باطنى مژده مىدهند.2. آنان در جايگاهى هستند كه بسيار زيبا، با طراوت و با صفاست و از هرگونه درد و رنج و اندوح، دور مىباشند.3. آنان هميشه در آن جا خواهند بود، فنا و مرگ و نابودى در آنجا راه ندارد و هرگز نگران بيرون رفتن از آن جايگاه ارجمند نيستند.به راستى چه موهبتى از اين بالاتر كه انسان در قصرى جاويدان قرار گيرد و در آن از همه مواهب زندگى و زيبابىها و آسايشها برخوردار باشد، و هيچ گونه تشويق فنا و ساير عوامل اندوه در آن در ميان اين پاداشها، از همه بالاتر تحيت و سلام مستمر خدا و فرشتگان بر آنان است كه لذت آن قابل بيان و درك نيست.درباره سلام خدا و فرشتگان بر بهشتيان ممتاز، در آيات ديگر قرآن نيز سخن به ميان آمده است، آن جا كه مىفرمايد:سلام قولا من رب رحيم(179)؛بر آنها سلام الهى است كه سخنى است از سوى پروردگار مهربان به آنها.اهميت خلود و جاودانگى
يكى از مسائل مهم بحث معاد و بهشت و دوزخ، مساله خلود و جاودانگى است؛ يعنى عذاب دوزخ هميشگى و زوالناپذير است، چنان كه نعمتهاى بهشت جاودانه و پايدار است.قرآن در آيات متعددى سخن خلود به ميان آورده كه صراحت آن به قدرى است كه توجيه بردار نيست.خلود در اصل به معناى بقا و دوامى است كه زوال در آن را ندارد.در لسان العرب خلد به معناى دوام و بقا در سرايى كه انسان از آن خارج نمىشود، آمده و اضافه مىكند:از اين رو، به آخرت دارالخلد مىگويند كه مردم هميشه در آن مىمانند.همين معنا در مقاييس اللغه و صحاح اللغه نيز آمده است.گرچه بعضى از مفسران در معناى خلود، توجيهاتى مانند طولانى بودن و... نموده و احتمالاتى دادهاند، ولى اين توجيهها و احتمال در برابر صراحت آيات قرآن قابل قبول نيست و از سوى علماى اسلام و مفسران بزرگ مردود شناخته شده است.مفسران بزرگ مردود شناخته شده است.دليل ديگر بر اين كه خلود به معناى جاودانگى است اين كه در آيات متعدد قرآن تعبيرات ديگرى وجود دارد كه قابل اين گونه توجيهها و احتمالها نيست و صراحت در جاودانگى دارد، مثلا در آيه 23 سوره جن مىخوانيم:خالدين فيها ابدا؛گنهكاران به طور جاودانه و ابدى در دوزخ مىمانند.و يا در آيه 167 بقره مىفرمايد:
و ما هم بخارجين من النار؛آنها هرگز از آتش دوزخ خارج نخواهند شد.و در آيه 35 سوره رعد مىفرمايد:
اكلها دائم وظلها؛ميوهها و سايههاى بهشت هميشگى و زوالناپذير است.
