لطفا منتظر باشید ...
روش ذخيره سازي و رمز گذاري روي CD
1- اطلاعات چگونه ذخيره مي شود؟
در كتاب The Compact Disc Handbook از Ken pohlmann آمده است، رسانه هاي Write-once شبيه به ديسك هاي Play back-only ساخته مي شوند. همانند CD هاي معمولي، آنها از يك لايه بنيادين پلي كربنيك، يك لايه منعكس كننده و يك لايه محافظ استفاده مي كنند لايه ضبط كننده در بين لايه بنيادين و لايه منعكس كننده قرار دارد كه تركيبي از يك رنگ اصلي است... برخلاف CD هاي معمولي، يك تراك مارپيچي از قبل شيار دار شده، براي راهنمايي ليزر ضبط كننده در طول تراك مارپيچي استفاده مي شود، اين امر طراحي سخت افزاري recorder را آسان مي سازد و سازگاري ديسك را تضمين مي نمايد.
CD-R از بالا به پايين اينگونه لايه گذاري شده است:
اختياري برچسب
اختياري پوشش ضد خش و يا قابل چاپ
لاك الكل عاري از اشعه فرابنفش
لايه منعكس كننده
رنگ پليمري ساختماني
زير لايه پلي كربنيك
در CD هاي “ سبز” و ” طلايي” طلاي واقعي وجود دارد، اگر CD-R را رو به منبع نورنگاه داريد، باريكي آن آنقدر هست كه قابل رويت باشد. به خاطر داشته باشيد كه داده ها به سمت برچسب نزديكترند، تا سمتي كه پلاستيك شفاف قرار دارد و داده ها از آنجا خوانده مي شوند. اگر CD-R از پوشش فوقاني سختي برخوردار نباشد، همچون “Infoguard ” Kodak ، خراشيدن سطح فوقاني بسيار ساده است و CD-R را به صورت غيرقابل مصرف در مي آورد.
يك ليزر در CD recorder يكسري سوراخ به نام ” چاله” در لايه رنگي ديسك ايجاد مي كند. فضاي بين اين چاله ها ” زمين ” خوانده مي شود. الگوي چاله ها و زمين ها اطلاعات را بر روي CD رمزگذاري مي كند و به آنها اجازه مي دهد تا روي CD player كامپيوتر بازيابي شوند.
ديسك ها از داخل ديسك به خارج نوشته مي شوند، با نگاه كردن به ديسكي از داخل ديسك به خارج نوشته مي شوند. با نگاه كردن به ديسكي كه آن را Write كرده ايد، مي توانيد به صحت اين مسئله بر روي يك CD-R پي ببريد، همچنان كه به سمت خارج پيش مي رويد اين تراك مارپيچ 22188 چرخش دورتادور CD به همراه 600 چرخش تراك در هر ميليمتر ايجاد مي كند. اگر مارپيچ ها را باز كنيد. طول آن به 5/3 مايل مي رسد.
ساختار يك CD-RW متفاوت است:
اختياري برچسب
اختياري پوشش ضد خش و يا قابل چاپ
لاك الكل عاري از اشعه فرابنفش
لايه منعكس كننده
لايه عايق بالايي
لايه ضبط كننده
لايه عايق پاييني
زير لايه پلي كربنيك
2- چگونه مي توان فهميد كه ديسك در چه فرمتي است؟
معمولا با نگاه كردن به بسته بندي و با خود ديسك مي توان به فرمت آن پي برد:
• ديسك هاي CD-DA داراي يك لوگو “ Compact Disc Digital Audio “ هستند.
• ديسك هاي CD+G شامل كلمات ”CDGraphics ” مي باشند.
• ديسك هاي CD-I داراي لوگو ” Compact Disc Digital Video و يا كلمات ”Video CD ” مي باشند.
Video CD با CD-Video فرق مي كند. CD-V يك فرمت آنالوگ است مانند Laser Disc و ويدئو قابل ديدن با درايو CD-ROM نيست.
3-محافظت در برابر كپي گرفتن چگونه كار مي كند؟
راه هاي متعددي وجود دارد. يك تكنيك ساده و معمولي افزايش طول چند فايل روي CD است، بگونه اي كه آنها با صدها مگابايت طول ظاهر شوند. اگر طول فايل را بسيار بزرگتر از آنچه كه واقعا هست در تصوير ديسك قرار دهيد، اين كار عملي است. در واقع اين فايل با بسياري از فايل هاي ديگر منطبق مي شود. تا جايي كه برنامه كاربردي از طول فايل آگاه است، نرم افزار بخوبي كار مي كند. اگر كاربر سعي كند فايل ها را روي ديسك سخت خود كپي نمايد، يا يك كپي ديسك به ديسك را صورت دهد، تلاش با شكست مواجه خواهد شد، زيرا CD چند گيگابايت از داده ها را نگاه مي دارد . يك راه حل عملي كه كنترل كافي بر روي recorder و نرم افزار master كننده دارد، نوشتن داده هاي ناقص در بخش ECC از سكتور داده هاست. سخت افزار استاندارد CD-ROM به طور خودكار خطاها را تصحيح مي كند و مجموعه هاي مختلفي از داده ها را بر روي ديسك مقصد مي نويسد.
سپس reader ، كل سكتور را به عنوان داده هاي خام Load مي كند، بدون آنكه به تصحيح خطا بپردازد: حتي اگر نتواند داده هاي اصلي تصحيح نشده را بيابيد، اما مي داند كه يك نسخه تصحيح شده را مي خواند. در جايي كه مكانيزم درايو و ميان افزار بخوبي تعريف مي شوند، اين تنها چيز با دوام بر روي سيستم هاست، همچون كنسول هاي بازي.
يك روش نه چندان پيچيده ولي موثر فشرده سازي يك CD نقره ايي با داده هايي فراتر از آنچه كه يك CD ، 74 دقيقه اي مي تواند Write كند. بنابراين كپي كردن ديسك نياز به فضاهاي خالي خاصي دارد، براي جبران اين فضا، داده ها را جا به جا مي كند، ديسك را هك مي نمايد يا ديسك هاي نقره ايي را با داده هاي سرقت رفته فشرده سازي مي كند. اگر اين كار ادامه يابد ديسك روي برخي درايوها غيرقابل خواندن مي شود. يك فضاي خالي Overburn شده 80 دقيقه اي قادر به نگهداري هر مقدار اطلاعاتي است كه بتوانيد با اطمينان در يك ديسك بگنجانيد.
روش خانه هاي نرم افزاري PC ، از فاصله بين تراك هاي صوتي استفاده مي كند و علائم شاخص را در محل هاي غير منتظره باقي مي گذارد. اين ديسك ها قابل كپي گرفتن از طريق اكثر نرم افزارها نيستند و نسخه برداري از آنها روي درايوهايي كه از ضبط disc-at-once پشتيباني نمي كنند، ممكن است امكانپذير نباشد.
روش ديگر ،ديسك هاي غير استاندارد با تراك كوتاهتر از 4 ثانيه است. اكثر نرم افزارهاي ضبط كننده و در حقيقت برخي recorder ها، كپي ديسك با چنين تراكي را رد مي كنند، يا تلاش مي كنند آن را كپي نمايند ولي با شكست مواجه مي شوند. يك برنامه كاربردي محافظت شده وجود تراك مورد نظر و اندازه آن را كنترل مي كند. به هر حال برخي recorder ها ممكن است موفق شوند، بنابراين اين كار ساده ايي نيست. قرار دادن تراك هاي چندگانه داده ها در بين تراك هاي صوتي يك CD ، كپي كننده هاي ديسك را سر در گم خواهد كرد. گاهي اوقات كپي يك ديسك برچسب هاي Volume متفاوتي دارد. اين مسئله معمولا فقط در كپي هاي فايل به فايل روي مي دهد، نه كپي هاي تصوير ديسك، بنابراين كنترل نام ديسك به طور حاشيه اي مفيد است اما چندان موثر نيست، تغيير فهرست مطالب بگونه ايي كه ديسك بزرگتر از آنچه كه هست به نظر برسد، برخي از برنامه هاي كپي را متقاعد خواهد كرد كه ديسك منبع بسيار بزرگ است.
سيستم Laserlok از سايت http://www.diskxpress.com\ ادعا مي كند كه قادر است با كمترين هزينه از نسخه برداري غيرقانوني ديسك جلوگيري نمايد. Disk Guard ، يك ابتكار جديد است كه متعلق به TTR Technology مي باشد آنها ادعا مي كنند كه قادرند امضايي را بر روي CD هاي فشرده و CD-R ها است، اما بدون سخت افزار خاص قابل نسخه برداري نيست. يك برنامه مي تواند با كنترل كردن اين امضاء در جهت محافظت در برابر كپي گرفتن استفاده نمايد و در صورت عدم حضور امضاء از اجرا صرف نظر كند.
4- ديسك MultiSession چيست؟
يك Session ، يك سگمنت ضبط شده است كه ممكن است شامل يك يا چند تراك از هر نوعي باشد. الزامي وجود ندارد كه CD recorder كل Session را به يكباره Write كند، اما آخرين Session روي ديسك بايد بسته شود. قبل از آنكه يك CD صوتي استاندارد يا CD-ROM Player آن را تشخيص دهد. Session هاي اضافي مي توانند تا زماني كه * ديسك * بسته مي شود و يا اينكه فضاي خالي وجود نداشته باشد، اضافه گردند. MultiSession Writing ، اولين بار در ديسك هاي photo CD استفاده شد، كه اجازه مي داد تا تصويرهاي اضافي ضميمه گردند. امروزه، اغلب با ديسك هاي MultiSession پيوندي و گاهي اوقات هم براي ديسك هاي CD-Extra بكار مي رود. وقتي كه CD داده ها را در درايو CD-ROM خود قرار مي دهيد، سيستم عامل آخرين Session ديسك را مي يابد و دايركتوري را از آن مي خواند .
اگر CD از نوع فرمت ISO-9660 باشد- ورودي هاي دايركتوري مي تواند هر فايلي را روي CD هدف قرار دهد بدون توجه به نوع Session اي كه در قالب آن نوشته شده است. اكثر برنامه هاي معروف تكثير كننده CD به شما اجازه مي دهند تا يك يا چند Session اخير را به Session اي كه تازه نوشته شده پيوند دهيد. اين امر موجب مي شود كه فايل هاي Session هاي قبلي بدون اشغال فضاي اضافي بر روي CD در آخرين Session ظاهر شوند. همچنين مي توانيد با قرار دادن نسخه جديد در اخرين Session بدون افزودن پيوند به نسخه قديمي تر ، نسخه جديد را در آخرين Session قرار دهيد.
در عوض، زماني كه يك CD صوتي را در CD Player معمولي قرار دهيد، تنها به اولين Session توجه مي شود. به همين دليل Write هاي MultiSession در مورد CD هاي صوتي كار نمي كنند، اما در صورت روي دادن چنين اتفاقي اين محدوديت به يك مزيت تبديل مي شود. اين محدوديت بدين معني نيست كه شما بايد كل CD صوتي را به يكباره Write كنيد. توجه داشته باشيد كه تركيب Session هاي (CD-ROM ) MODE-1 و ( CD-ROM\XA ) MODE-2 روي يك ديسك منفرد جايز نيست. شما مي توانيد چنين چيزي را ايجاد كنيد. اما تشخيص آن براي درايوهاي CD-ROM دشوار خواهد بود.
5- كانال هاي زيركد چه هستند؟
8 كانال زيركد وجود دارد ( P,Q,R,S,T,U,V,W ) روش دقيق رمزگذاري فراتر از گنجايش اين مقاله است، اما متذكر مي شويم كه داده ها به طور يكسان در سرتاسر CD توزيع مي شوند و هر كانال مي تواند حدود 4MB را نگاه دارد.
كانال زير كد Q را مي توان با recorder هاي JVC\Pinnacle كنترل كرد، اما ظاهرا زياد كاربرد ندارند. كانال زيركد Q ، شامل اطلاعات مفيدي است كه در اكثر recorder ها قابل خواندن و نوشتن هستند. منطقه داده هاي كاربر شامل 3 نوع داده زير كد- Q است: اطلاعات موقعيتي، عدد كاتالوگ رسانه ها و كد ISRC . فرم هاي ديگري براي فعال ساختن MultiSession بكار مي روند و TOC را شرح مي دهند. CD Player هاي صوتي از اطلاعات موقعيتي براي نشان دادن زمان جاري استفاده مي كنند و داراي اطلاعاتي در مورد شاخص و يا تراك هستند. زماني كه ضبط Disc-At-Once انجام مي دهيد، اين اطلاعات قابل كنترل هستند.
ISRC كه توسط صنعت ضبط استفاده مي شود، كشور مبدا ، مالك، سال انتشار و عدد سريال تراك ها را بيان مي كند و ممكن است در هر تراكي متفاوت باشد. ISRC اختياري است و بسياري از CD ها از آن استفاده نمي كنند. عدد كاتالوگ رسانه ها شبيه به ISRC است، اما در هر ديسك ثابت مي باشد. توجه داشته باشيد كه اينها با كدهاي UPC فرق مي كنند. كانال هاي زير كد R-W ، براي متن و گرافيك در برنامه هاي كاربردي خاص همچون CD+G ( W\graphics CD كه توسط Sega CD پشتيباني مي شوند) استفاده مي شوند. Philips كاربرد جديدي به نام ITTS را تدبير كرده است، اين كاربرد Player هاي كاملا مجهز را قادر مي سازد تا متن و گرافيك را روي ديسك هاي صوتي Red Book نمايش دهند. اخير ترين نتيجه اين تكنولوژي “ CD-Text ” است كه راهي را براي گنجاندن داده هاي ديسك و تراك بر روي يك CD صوتي استاندارد، فراهم مي سازد.
6- آيا فيلدهاي CD Identifier ( شناسه CD ) كاربرد وسيعي دارند؟
هم اكنون، تعداد سازندگاني كه از اين فيلدها استفاده مي كنند چندان زياد نيست و اينكه تمام دستگاه ها قادر به خواندن تمام فيلدها نيستند. برنامه هايي كه CD هاي صوتي را شناسايي مي كنند، به طور خودكار يك ID را بر مبناي كميت و طول تراك هاي صوتي محاسبه مي كنند.
7- سوزاندن يك CD-R چقدر طول مي كشد؟
اين زمان بستگي به آن دارد كه شما چه مقدار داده را مي خواهيد بسوزانيد و اينكه سرعت درايو شما چقدر است. سوزاندن 650MB داده حدود 74 دقيقه در 1X ، 37 دقيقه در 2X و 19 دقيقه در 4X ، زمان مي برد،اما شما بايد براي “Finalize ”كردن ديسك ، يك يا دو دقيقه اي را بيافزاييد. بخاطر داشته باشيد كه براي تك سرعته 150kb\ ، دو سرعته ثانيه 300kb\ و به همين ترتيب است. اگر شما نصف اين داده ها را داريد، سوزاندن در نصف اين زمان تمام خواهد شد.
8- تفاوت بين disc-at-once و Track-at-Once در چيست؟
دو روش اساسي براي Write كردن يك CD-R وجود دارد.(DAO ) Disc-At-Once ، كل CD را در يك مرحله و احتمالا تراك هاي چندگانه را Write مي كند. تمام سوزاندن بايد بدون وقفه كامل شود و امكان اضافه كردن اطلاعات بيشتر وجود ندارد. Track-At-Once ( TAO ) موجب مي شود تا Write كردن در جند مرحله صورت بگيرد. براي هر ديسك، يك حداقل طول تراك 300 بلاك و يك حداكثر 99 تراك و همچنين كمي سربار اضافي در رابطه با توقف و آغاز ليزر وجود دارد. از آنجايي كه براي هر تراك ليزر خاموش و روشن مي شود، reader چند بلاك به نام بلاك هاي run-out و run-in در بين تراك ها باقي مي گذارد اگر كار به درستي صورت بگيرد، بلاك ها خاموش و معمولا غيرقابل توجه خواهند بود. CD ها و تراك هايي كه با يكديگر اجرا مي شوند ” توقف”قابل توجهي را خواهند داشت. برخي از تركيبات نرم افزار و سخت افزار ممكن است در اين فاصله چيزهاي زائدي را بر جاي بگذارند، كه موجب كليك آزار دهنده در بين تراك ها مي گردد.
برخي درايوها و يا بسته هاي نرم افزاري ممكن است به شما اجازه ندهد تا اندازه فاصله بين تراك هاي صوتي را هنگام ضبط كردن در مد Track-At-Once كنترل كنيد، بنابراين 2 ثانيه فاصله براي شما برجاي مي گذارد. برخي از recorder ها همچون philips CDD 2000 ، ضبط ” Session-at-once ” را مي پذيرند. اين امر كنترل disc-at-once بر روي فاصله هاي بين تراك ها را براي شما فراهم مي سازد و اجازه Write كردن در بيش از يك Session را به شما مي دهد. و اين در زماني كه ديسك هاي CD Extra را Write مي كنيد، مي تواند مفيد واقع شود. مواردي وجود دارد كه ضبط disc-at-once ضروري است. براي مثال، گاهي اوقات ممكن است بدون استفاده از مد disc-at-once ، ساختن كپي هاي پشتيبان يكسان از برخي از ديسك ها، مشكل يا غير ممكن باشد. همچنين برخي از دستگاه هاي master كننده CD ممكن است ديسك هايي كه در مد Track-at-once ضبط شده اند، را نپذيرد، زيرا فاصله بين تراك ها به صورت خطا به نمايش در خواهند آمد.
ضبط disc-at-once كنترل بيشتري را بر روي ايجاد ديسك، بخصوص CD هاي صوتي دارد، اما هميشه مناسب يا ضروري نيست. ايده خوبي است كه recorder اي بگيريد كه هم از ضبط disc-at-once هم از ضبط Track-at-once پشتيباني كند.
9- تفاوت هاي بين ضبط كردن از يك تصوير و on-the-fly ؟
بسياري از CD-R هايي كه بسته هاي نرم افزاري ايجاد مي كنند، امكان انتخاب بين ايجاد يك تصوير كامل از CD بر روي ديسك و انجام آنچه كه نوشتن به صورت “on-the-fly ” نام دارد، را به شما مي دهد. هر روش مزاياي مختص خود را دارد.
فايل هاي تصوير CD گاهي اوقات CD هاي مجازي يا VCD خوانده مي شوند. اينها كپي هاي كاملي از داده ها هستند، به طوري كه روي CD ظاهر خواهند شد و بنابراين لازم است كه درايو سخت شما فضاي كافي براي نگاه داشتن اين CD كامل را داشته باشد. زماني كه از فضاي خالي 74 دقيقه اي استفاده مي كنيد، اين مقدار مي تواند به اندازه 650MB براي CD-ROM يا MB 747 براي ديسك صوتي باشد. اگر شما داراي هر دو تراك صوتي و داده ها بر روي CD خود هستيد، يك تصوير فايل سيستم ISO-9660 براي تراك داده ها و يك يا چند تصوير 16-bit 44.1KHz با صداي استريو براي تراك هاي صوتي وجود دارد.
ضبط on-the-fly اغلب از يك ” تصوير مجازي ” استفاده مي كند كه در آن كليه فايلها آزمايش شده و Lead-out مي شوند، اما تنها مشخصات فايل ذخيره مي گردد نه داده ها . زماني كه Write,CD مي شود، محتواي فايل ها خوانده مي شوند. اين روش به فضاي كمتر درايو سخت نياز دارد و ممكن است در زمان صرفه جويي كند، اما خطر buffer underrun را افزايش مي دهد. با وجود نرم افزارهاي متعدد، انعطاف پذيري اين روش نيز بيشتر مي شود، بنابراين افزودن، حذف كردن و بهم آميختن فايل ها در يك تصوير مجازي آسانتر از يك تصوير طبيعي است. CD اي كه از يك فايل تصوير ايجاد مي شود با CD اي كه با ضبط on-the-fly ايجاد شده، يكسان است با اين فرض كه هر دو فايل هاي مشابه را در مكان هاي مشابهي قرار دهند. انتخاب بين اين دو به تمايل كاربر و ظرفيت سخت افزار بستگي دارد.
10- يك CD Player چگونه مي داند كه از تراك هاي داده ها جهش كند؟
براي هر تراك فلگ ها زير كد وجود دارد.
داده ها: اگر Set شود، تراك شامل داده ها مي گردد. در غير اين صورت تراك شامل audio است.
مجاز به كپي ديجيتال: كه توسط SCMS بكار مي رود.
4Audio كاناله: استاندارد 4audio,Red Book كاناله را مجاز مي داند، گرچه تعداد ديسك هايي كه از آن استفاده مي كنند بسيار اندك هستند.
Pre-Emphasis : در صورتي set مي شود كه audio با pre-emphasis ضبط شده باشد.
دو مورد آخر بندرت استفاده مي شوند.
11- چگونه CD-RW با CD-R مقايسه مي شود؟
CD-RW مخفف CD-ReWritable است. CD-RW به طور معمول CD-Erasable ( CD-E ) خوانده مي شود. تفاوت بين CD-RW و CD-R اينست كه ديسك هاي CD-RW را مي توان Erase كرد و دوباره Write نمود، در حالي كه ديسك هاي CD-R تنها يكبار Write مي شوند. غير از اين تفاوت ديسك هاي CD-RW از تكنولوژي تغيير فاز استفاده مي شوند. درايوهاي CD-RW درست مانند ديسك هاي CD-R استفاده مي شوند. درايوهاي CD-RW از تكنولوژي تغيير فاز استفاده مي كنند. بجاي ايجاد“ حباب ها” و تغيير شكل در لايه رنگ recording ، حالت مواد در لايه ضبط كننده ار فرم شفاف به فرم غيرشفاف تغيير مي كند. حالت هاي متفاوت داراي شاخص هاي انكساري متفاوت هستند و بنابراين به طور نوري قابل تشخيص اند.
اين ديسك ها نه تنها از طريق درايوهاي استاندارد CD-R ، قابل Write شدن نيستند، بلكه قابل خواندن از طريق اكثر CD reader ها قديمي تر هم نمي باشند. تمام درايوهاي CD-RW مي توانند در CD-R ها Write شوند و انتظار مي رود اكثر درايوهاي جديد CD-ROM از CD-RW پشتيباني كنند. CD Player هاي كمي قديمي تر و اكثر CD Player هاي جديد مي توانند ديسك هاي CD-RW را اداره كنند. اگر بخواهيد بر روي رسانه ها CD,CD-RW هاي صوتي ايجاد كنيد، مطمئن باشيد كه Player شما از عهده آنها بر خواهد آمد. براي يك درايو DVD ، خواندن ديسك هاي CD-RW بسيار گرانتر از CD-R هستند. اين مسئله در تصميم گيري هاي تجاري، خود يك عامل محسوب مي شود. در تعداد دفعاتي كه ديسك مي تواند Write شود، محدوديت وجود دارد ، اما تعدا اين دفعات نسبتا بالاست.
12- Finalizing ( پايان بخش) چه كاري انجام مي دهد؟
ديسكي كه شما مي توانيد داده ها را به آن بيافزاييد باز است. تمام داده ها در Session جاري نوشته مي شوند. زماني كه عمل Write كردن به پايان مي رسد، شما Session را مي بنديد. اگر بخواهيد يك ديسك MultiSession بسازيد، همزمان Session جديدي را باز مي كنيد. اگر Sessoin جديد را باز نكنيد، بعدا ديگر نمي توانيد Session اي را باز نماييد، بدين معني كه اضافه كردن داده هاي بيشتر به CD-R غيرممكن است. كل ديسك بسته مي شود. فرآيند تغيير يك Session از باز به بسته “Finalizing ” ، “ fixating ” يا فقط بستن Session خوانده مي شود. زماني كه آخرين Session را مي بنديد، شما ديسك را fixate,finalize و يا بسته ايد.
يك ديسك تك Ssession اي داراي 3 ناحيه اصلي است: Lead-in ، كه شامل فهرست مطالب (Table of contexts ) يا TOC است، ناحيه برنامه، به همراه تراك هاي صوتي و يا داده ها، و Lead-out ، كه هيچ چيز معناداري در خود ندارد. ناحيه Lead-in و Lead-out يك ديسك باز هنوز نوشته نشده است. اگر داده ها را در يك ديسك Write مي كنيد و Session را باز مي گذاريد- TOC كه محل تراك ها را به CD Player يا درايو CD-ROM مي گويد- در يك ناحيه مجزا به نام Program Memory Area يا PMA نوشته مي شود. CD recorder ها تنها وسايلي هستند كه PMA را مشاهده مي كنند، به همين دليل است كه شما نمي توانيد داده هاي خود را در يك Session باز بر روي دستگاه استاندارد Playback ببينيد. CD Player ها چگونه تراك صوتي را نخواهند يافت و درايوهاي CD-ROM تراك داده را نخواهند ديد. وقتي كه Session پايان يافت، TOC در ناحيه Lead-in نوشته مي شود و موجب مي گردد دستگاه هاي ديگر ديسك را تشخيص دهند.
اگر Session جاري را ببنديد و Session جديدي را باز كنيد، Lead-in,Session بسته شده شامل پيوندي به Session, Lead-in بعدي خواهد بود. CD Player سيستم استريو يا ماشين شما درباره پيوند يك Lead-in بعدي چيزي نمي داند، بنابراين تنها مي تواند تراك ها را در اولين Session ببيند. درايو CD-ROM شما ديسك هاي Multi Session را بسته به ظرفيتش وآنچه سيستم عامل مي گويد مي شناسد مگر آنكه شكسته يا خيلي قديمي باشد و به راحتي اولين Session و آخرين Session هاي ما بين آنها را باز مي گرداند. برخي درايوها CD-ROM ، بخصوص مدل هاي خاص NEC ، Session هاي باز هستند و زماني كه سعي مي كنند تا Lead-in را از Session اي كه هنوز باز است بخوانند، اشكال تراشي مي كنند. آنها در هر Session ، زنجيره پيوندها را در Lead-in ها دنبال مي كنند، اما زماني كه به آخرين Session مي رسند، نمي توانند يك TOC معتبر بيابد و دچار سردرگمي مي شوند. اگرچه اين درايوها از Multi-Session پشتيباني مي كنند، اما قبل از آنكه آنها ديسك را با موفقيت بخوانند، لازم است آخرين Session بسته باشد. خوشبختانه اكثر درايوها به اين صورت رفتار نمي كنند.
اگر از ضبط disc-at-once استفاده مي كنيد، Lead-in در آغاز اين فرايند نوشته مي شود، زيرا محتويات TOC زودتر شناحته مي شوند. با وجود اكثر recorder ها، هيچ راهي براي تشخيص اينكه آيا نياز به افزودن Session اضافي هست يا خير وجود ندارد، بنابراين ايجاد يك ديسك MultiSession با ضبط DAO معمولا امكان پذير نيست. اگر از ويندوز 95 و يا NT استفاده مي كنيد، ويژگي (AIN ) CD-R.Auto Insert Notification را به محض اينكه TOC نوشته شد، مي يابد. اين امر معمولا فرآيند Write كردن را با شكست مواجه مي كند. اكثر بسته هاي نرم افزارهاي ضبط CD به همين دليل به طور خودكار AIN را غيرفعال مي كنند. در مد Track-at-once ، فرايند Write كردن در هنگام پايان يافتن با شكست مواجه مي شود. در مد disk-at-once ، اين فرايند در ابتداي فرايند Write كردن دچار مشكل مي شود. در هر دو مورد آزمون Write كردن موفقيت اميز است، زيرا TOC در مرحله آزمايشي نوشته نمي شود.
ديسك هاي Packet-Written از همين قوانين با توجه به باز و بسته بودن Session ها پيروي مي كنند، به همين دليل قبل از آنكه روي يك درايو CD-ROM خوانده شوند بايد پايان بپذيرند.
13-MultiRead به چه معناست؟
لوگر MultiRead نشان مي دهد كه يك CD يا Player DVD مي تواند تمام فرمت هاي موجود CD را شامل CD-ROM ، CD-DA و CD-RW بخواند. وجود اين لوگر در يك درايو CD به اين معني نيست كه درايو مي تواند DVD را بخواند.
14- اگر عمل ضبط كردن با شكست مواجه شد،آيا ديسك قابل استفاده است؟
اين مسئله به آنچه كه ضبط شده و چگونگي ضبط شدن آن بستگي دارد. اگر اين خرابي در هنگام Write كردن Lead-in باشد، يعني قبل از آنكه هيچ داده ايي نوشته شود، احتمالا ديسك قابل استفاده نيست. درايوهاي Sony داراي امكان ترميم ديسك هستند كه Session جاري را مي بندند و اين اجازه را به شما مي دهند تا داده هاي اضافي تماس با ديسكي كه بخشي از آن نوشته شده سرباز مي زنند.
اگر خرابي ها در هنگام پايان يافتن ديسك روي دهند، ممكن است فايل تصحيح باشند. گاهي اوقات TOC قبل از خراب شدن نوشته مي شود و ديسك مي تواند همان گونه كه هست استفاده شود. گاهي اوقات مي توانيد از امكان Finalize disc از منوي برنامه استفاده كنيد كه اين ترفند را انجام مي دهد. مواقع ديگر recorder از مواجه شدن با ديسكي كه بخشي از آن پايان يافته سرباز مي زند و شما دچار مشكل مي شويد . خرابي هايي كه در اواسط Write كردن يك CD-ROM رخ مي دهند احتمالا ارزش اظمينان كردن ندارند. بخشي از داده ها آنجا خواهند بود و بخشي ديگر خير. دايركتوري ديسك ممكن فايل هاي بيشتري از آنچه كه واقعا وجود دارند را نشان دهد و شما تا زماني كه آنها را نخوانيد، نخواهبد فهميد كه كداميك از انها واقعا وجود دارند.
CD هاي صوتي كه در مد disk-at-once ضبط شده اند، موارد خاصي هستند. از آنجايي كه TOC از قسمت جلو نوشته مي شود، ديسك در يك CD Player استاندارد قابل خواندن است، حتي اگر فرآيند Write كردن تمام نشده باشد. شما مي توانيد Track ها را تا جايي كه ضبط كردن دچار مشكل مي شود، اجرا كنيد.
15-چرا recorder ها در ابتداي تراك هاي صوتي بايت هاي 00 را قرار مي دهند؟
اين پديده براي كاربراني كه سعي مي كنند صورت ديجيتالي را از يك CD-R استخراج كنند،آشناست. با وجود چند صد بايت 0 كه در جلو قرار گرفته شده، نيتجه كپي گرفتن از يك CD صوتي اغلب يك كپي دقيق از داده هاي صوتي اصلي است. از انجايي كه اين نشان دهنده افزايش شايد 1/100 ام ثانيه سكوت در آغاز ديسك است، اما در واقع قابل توجه نيست.
عدد واقعي بايت ها به آرامي از ديسكي به ديسك ديگر درج مي شود، اما يك recorder به طور معمول تقريبا همان عدد را درج مي كند. اين عدد معمولا كمتر از يك سكتور است. طبق اظهارات يك مهندس از Yamaha ، علت اين مشكل، عدم همگام سازي بين داده هاي صوتي وكانال هاي زيركد مي باشد. مشكلاتي نظير جريان داده ها كه يافتن آغاز يك بلاك را در هنگام خواندن دشوار مي سازد، نوشتن داده ها و شناسايي اطلاعات را نيز در همگام سازي دشوار مي سازد. طبق گفته اين مهندس، عدم تغيير ميان افزار يا درايو الكترونيكي مي تواند در حل مشكل موثر باشد. ايجاد كپي از كپي هاي CD هاي صوتي، در يك فاصله بتدريج بزرگتر صورت مي گيرد، اما احتمالا حتي پس از چندين نسل غير قابل توجه مي باشد.
16- چه تعداد تراك و چه تعداد فايل مي توان داشت؟
شما مي توانيد بالاتر از 99 تراك داشته باشيد. زيرا عدد تراك به صورت يك عدد دو رقمي اعشاري كه با “01 ” آغاز مي شود ذخيره مي گردد و تجاوز از آن هم امكان پذير نيست.
ماكزيمم تعداد فايل ها بستگي به فايل سيستمي دارد كه شما استفاده مي كنيد. در ISO-9660 شما محدوديت تعداد فايل نخواهيد داشت. در عمل DOS و ويندوز با ديسك به عنوان يك فايل سيستم FAT16 رفتار خواهند كرد، بنابراين تعداد فايل ها به حدود 65000 فايل محدود مي شود.
17- آيا SCMS مانع از كپي گرفتن مي شود؟
SCMS همان Serial Copy Management System است. هدف اين است كه به مشتريان اجازه داده شود تا بتوانند يكي كپي از روي اصل بگيرند، اما نه يك كپي از روي كپي ديگر. رسانه هاي ضبط آنالوگ همچون كاست هاي صوتي و نوار ويدئويي VHS ، با هر كپي تنزل كيفيتي پيدا مي كنند. رسانه هاي ديجيتالي نيز تا حدودي از اين خسارت نسلي رنج مي برند، بنابراين صنعت ضبط ويژگي را مي افزايد كه داراي تاثير شبكه اي اين چنيني باشد.
در صورتي كه از تجهيزات صوتي در حد مصرف كننده استفاده مي كنيد،SCMS شما را تحت تاثير قرار خواهد داد. تجهيزات و recorder هاي حرفه اي كه به كامپيوتر شما وصل هستند، محدود نمي شوند. سيستم با رمزگذاري كار مي كنيد، بدون توجه به اينكه آيا موارد محافظت مي شوند يا نه اينكه آيا ديسك مورد نظر ديسك اصلي است يا خير. رمزگذاري تنها با يك بيت خاموش و يا روشن و يا اينكه با متناوب ساختن هر 5 قاب صورت مي گيرد.
مقدار به صورت زير كنترل مي شود:
• مواد محافظت نشده: اجازه كپي گرفتن وجود دارد. داده هاي نوشته شده نيز بدون محافظت شدن علامت گذاري مي شوند.
• مواد محافظت شده،ديسك اصلي: اجازه كپي گرفتن وجود دارد. داده هاي نوشته شده به عنوان يك كپي شناخته مي شوند.
• مواد محافظت شده ،دو نسخه اي: اجازه كپي گرفتن وجود ندارد.
سخت افزارهاي ” SCMS Stripper ” ابتدا در ارتباط با بسته DAT استفاده مي شد كه بيت هاي SCMS را از يك ارتباط S\PDIF بيرون مي آورد. مي توان با تبديل صوت به فرمت آنالوگ يا خارج كردن آن از اين فرمت،آن را پاك كرد ولي باز هم كيفيت كاهش خواهد يافت. اگر از يك CD recorder صوتي مصرف كننده استفاده مي كنيد، SCMS مانع از اين مي شود كه از كپي هاي مواد محافظت شده كپي تهيه كنيد. ولي مانع از آن نمي شود كه از ديسك اصلي كه خريداري نموده ايد و يا از ديسك هاي محافظت نشده،يك كپي بگيريد.
18- آيا عدد سريال روي ديسك توسط recorder ثبت مي شود؟
به طور معمول،خير. اما ظاهرا برخي CD recorder هاي صوتي جديدتر يك عدد سريال را مي نويسند.
19- چگونه Filename هاي طولاني را به روي يك ديسك بياوريم؟
روش هاي مختلفي براي اين كار وجود دارد كه اكثر آنها تنها با برخي سيستم عامل ها كار مي كنند براي جزئيات بيشتر به سايت http://www.adaptec.com\tools\compatibility\cdercfilenamel مراجعه كنيد. آوردن نام فايلهايي با حروف تركيب بزرگ و كوچك بر روي يك ديسك نيز مشكلي مشابه است. سوزاندن يك ديسك ISO-9660 با نام فايلهايي با حروف كوچك پيشنهاد نمي شود،زيرا برخي سيستم ها قادر به دستيابي به اين فايل ها نيستند حتي اگر اين فايل ها در Listing دايركتوري آمده باشند. ”mkhybrid ” و نسخه هاي اخير ”mkisofs ” به ترتيب قادرند CD هايي ايجاد كنيد كه هر دو پسوند Joliet و Rock Ridge را شامل مي شوند.
1-19- ISO-9660
Levell ISO-9660 نام هايي را تعريف مي كند، كه با قرارداد 3+8 رعايت كنند،نام هايي كه كاربران MS-DOS سال هاست ازآن رنج مي برند: 8 كاراكتر براي نام، يك نقطه، به همراه 3 كاراكتر براي نوع فايل كه همگي با حروف بزرگ مي آيند. تنها كاراكترهاي مجاز Z تا A ،9 تا 0 ، ،.، و ،-، مي باشند. يك عدد نسخه فايل نيز وجود دارد كه با ،؛، از نام فايل جدا مي گردد و معمولا هم ناديده گرفته مي شود. فايل ها بايد محدوده پيوسته اي از سكتورها را اشغال كنند. اين موجب مي شود تا فايل با يك بلاك آغازين و يك شماره مشخص گردد . ماكزيمم عمق دايركتوري 8 است.
ISO-9660 2 Level موجب انعطاف پذيري بيشتري در نام فايل ها مي شود، اما در برخي سيستم ها قابل استفاده نيست،بخصوص MS-DOS .
Level 3 ISO-9660 فايل هاي ناپيوسته را مجاز مي داند و در صورتي كه فايل در بسته هاي چندگانه با نرم افزار Packet writing نوشته شده باشد، مفيد واقع مي شود. برخي برنامه هاي ايجاد CD به شما اجازه مي دهند تا انتخاب كنيد كه CD شما چقدر مطابق با استاندارد ISO-9660 باشد. براي مثال Easy-CD-Pro95 مي تواند نام فايل هايي كه مطابق با ISO-9660 هستند محدود كند يا مجموعه كامل نام فايل هاي معتبر MS-DOS را بپذيرد. مجموع مشخصات ISO-9660 لازم مي داند كه تمام فايل ها در ابتدا با دايركتوري به ترتيب حروف الفبا نمايش داده شوند، بدون توجه به اينكه چگونه در CD-ROM ضبط شده اند. شما نمي توانيد فايل ها را بر روي ديسك مرتب كنيد، زيرا ISO-9660 reader آنها را قبل از نمايش مرتب مي كند.
2-19 – Rock Ridge
پسوندهاي Rock Ridge در ISO-9660 ، روشي را براي نام فايل هاي تركيبي طولاني همچون UNIX و پيوندهاي سمبليك تعريف مي كنند تا پشتيباني شوند.
از آنجايي كه اين هنوز يك فايل سيستم ISO-9660 است، فايل ها مي توانند توسط ماشين هايي كه از Rock Ridge پشتيباني نمي كنند نيز خوانده شوند، آنها فقط فرم طولاني نام ها را نمي بينند. سيستم هاي UNIX و Rock Ridge پشتيباني مي كنند. Windows,DOS و Mac تاكنون از ان پشتيباني نمي كردند. كپي هاي استاندارد Rock Ridge و System Use Sharing Protocol را مي توان در سايت ftp:\\ftp.ymi.com\pub\rockridge\ يافت.
3-19- HFS
HFS همان Hierarchical File System است كه توسط مكينتاش بكار مي رود. HFS بجاي فايل سيستم ISO-9660 بكار مي رود و ديسك را در سيستم هايي كه از HFS پشتيباني نمي كنند، قابل استفاده مي سازد.
هم اكنون، سيستم هايي كه مي توانند CD-ROM هاي HFS را بخوانند از اين قرارند: مكينتاش،Amiga كامپيوترهاي شخصي كه Linux يا OS\2 را اجرا مي كنند، Apple llgs و ماشين هاي SGL كه Irix را اجرا مي كنند . مولفان بسته هاي نرم افزاري مكينتاش و ويندوز اجازه مي دهند تا ايجاد CD هاي هيبريد به همراه هر دو فايل سيستم ISO-9660 و HFS باشند. Apple برخي از پسوندهاي ISO-9660 را تعريف كرده است كه به فايل هاي مكينتاش اجازه مي دهند تا با انواع فايلها و Creator ها در CD-ROM هاي ISO-9660 وجود داشته باشند.
4-19- Joliet
مايكروسافت استاندارد خود را با نام joliet ايجاد كرده است. Joliet هم اكنون از جانب ويندوز 95 و ويندوز NT پشتيباني مي شود. زماني كه از ويندوز 95 بر روي يك CD-R پشتيبان تهيه مي كنيد، اين استاندارد مفيد واقع مي شود. چرا كه ديسك هنوز به صورت ISO-960 قابل خواندن است اما نام فايلهاي طولاني را تحت ويندوز 95 نشان مي دهد. حدود نام فايلهاي 64,JOLIET كاراكتر است.
مجموعه مشخصات را مي توانيد در سايت: http://www.ms4music.com\devl\dvjolietl بيابيد. نسخه هاي اخير Linux از پشتيباني Joliet برخوردارند. نسخه هاي قديمي تر به patch نياز دارند، براي اطلاع از جزييات بيشتر به سايت زير مراجعه كنيد:
http://www-plateau.cs.berkeley.edu\people\chaffee\jolietl براي Patch كردن پشتيباني Joliet در OS\2 به سايت زير برويد:
http://service.software.ibm.com\os2ddpak\html\miscellb\os2warp\updatedc\indexl برخي درايوهاي Creative CD-ROM با CD-ROM هايي كه داراي نام فايلهاي Jolit هستند مشكل دارند. بنابراين ممكن است شما به يك كپي روز شده Sbided95.exe نياز داشته باشيد كه در سايت http://www.ctlsg.creaf.com\wwwnew\tech\ftp\ftp-cdl موجود است.
5-19- Romeo
نرم افزار Easy-CD Pro متعلق به Adaptec ، اجازه مي دهد ديسك ها در فرمت Romeo ايجاد شوند. اين مسئله به واقع هرگز درك نشد.
6-19- ISO\IEC 13346, ISO\IEC 13490
اينها استانداردهاي جديد هستند كه مي خواهند جايگزين ISO-9660 شوند. مجموعه مشخصات فايل سيستم UDF براساس ISO\IEC است.
20- چگونه مي توان ديسك CD-I را در يك كامپيوتر شخصي به كار برد؟
پاسخ كوتاه اينكه: شما قادر به انجام اين كار نيستيد مگر انكه يك برد افزودني CD-I داشته باشيد، حتي اگر يك CD-reader سازگار با استانداردCD-I داشته باشيد، هنوز در راه شما چند مانع وجود دارد. فايل سيستم بكار رفته ISO-9660 نيست، و Cdi-Player ها بر مبناي يك 680*0 CPU هستند و داراي سخت افزار خاصي براي ويدئو و audio مي باشند.
پاسخ بلند اينكه: اين بستگي به نوع ديسك و منظور شما از استفاده دارد. ديسك هاي Photo CD و Video CD ، ديسك هاي “ Bridge Formal ” CD-ROM\XA هستند كه در CD-I player ها همانند كامپيوترها و player هاي اختصاصي اجرا مي شوند. اينها از سيستم فايل ISO-9660 استفاده مي كنند و قابل خواندن با نرم افزار photo CD موجود و player هاي MPEG-1 مي باشند.
ديسك هاي Digital Video از philips كه قبل از ژوئن 1994 ساخته شده اند در فرمت CD-I هستند، نه فرمت Video CD . اگر درايو CD-ROM شما از خواندن هاي سكتور خام 2352 بيتي پشتيباني مي كند، اين امكان وجود دارد تا تراك ها را از يك ديسك با فرمت Green Book بيرون بكشيد و داده هاي صوتي يا MPEG ويدئو را استخراج نماييد. VCD Power Player از CyberLink ( http://www.cyberlink.com.tw\ ) مي تواند فيلم هاي CD-I را مستقيما خارج از يك ديسك Green Book اجرا نمايد.
21- چگونه مي توان عناوين ديسك و تراك را از يك CD صوتي استخراج كرد؟
CD هاي معمولي Red Book شامل اين اطلاعات نيستند. CD Player هاي صوتي نرم افزاري نظير آنهايي كه توسط Adaptec يا مايكروسافت عرضه شده، شما را ملزم مي سازد تا اين اطلاعات را تايپ كنيد كه بعد اين اطلاعات در يك بانك اطلاعاتي روي درايو سخت شما ذخيره مي شود. اين ديسك ها از طريق محاسبه امضايي كه بر مبناي افست هاي تراك و ديگر فيلدهاست شناخته مي شوند. http://www.cddb.com\ به عنوان بانك اطلاعاتي اينترنتي اطلاعات CD عمل مي كند.
فرمت هاي جديدتر همچون CD Extra ، لازم مي دانند كه اين اطلاعات به CD اضافه گردد. برخي CD Player هاي جديد با عنوان ”CD-Text Ready ”تبليغ مي شوند. اين CD Player ها از داده هاي CD-Text Ready ” تبليغ مي شوند. اين CD Player ها از داده هاي CD-Text كه در كانال هاي زيركد P-W نهفته شده اند براي نشان دادن داده هاي عنوان ديسك و تراك استفاده مي كنند.
22- چگونه مي توان بيش از 74 دقيقه Audio يا MB 650 از داده ها را Writ كرد؟
CD-R ها يك تراك مارپيچ از پيش فرم يافته دارند و آدرس هاي سكتور در رسانه هاي CD-R ، hard-coded شده اند، بنابراين هيچگونه انعطاف پذيري وجود ندارد. هر ديسك يك مقدار از پيش تعيين شده از داده ها را نگاه مي دارد.
اكثر ديسك ها كمي بيشتر از 74 دقيقه را نگاه مي دارند. اين مقدار بستگي به مارك ديسك ، نوع ديسك و شايد حتي recorder مورد استفاده دارد. در برخي موقعيت ها مي توانيد از ظرفيت ذكر شده ديسك تجاوز كنيد. از آنجايي كه CD ها در يك مارپيچ Write مي شوند،مقدرا داده هايي كه مي توانيد به ديسك بدهيد به اين بستگي دارد كه اين شيارها چقدر نزديك بهم در فضا جاي گرفته اند. يك CD دارد كه اين شيارها چقدر نزديك بهم در فضا جاي گرفته اند.
يك CD صوتي استاندارد Red Book يا CD-ROM Yellow Book طوري طراحي شده كه حداكثر 74 دقيقه از داده ها را Write مي كند. با استفاده از patch تنگ تر تراك روي شيار مارپيچ در glassmaster ،سازندگان مي توانند داده هاي بيشتري را روي ديسك قرار دهند. از نظر تئوري اين كار مي تواند استفاده از اين ديسك ها را براي برخي CD reader ها دشوارتر سازد. CD-R 80 دقيقه اي نيز وجود دارد، اما داراي قيمت بالايي هستند و ممكن است در تمام سيستم ها كار نكنند. برخي منابع مي گويند كه طولاني ترين CD-R ممكن به دليل روش رمزگذاري آخرين زمان آغاز Lead-out ، 79 دقيقه و 59 ثانيه با طول بلاك 74 مي باشد، اما برخي recorder ها ممكن است حتي مقادير بزرگتري را بپذيرند.
امتحان كردن، ساده ترين روش براي جاي دادن اطلاعات بيشتر بر روي CD نيست. در مورد CD هاي صوتي شما مي توانيد يك يا دو تراك را كه خيلي مورد توجه شما نيستند،حذف كنيد. در مورد CD داده ها ممكن است بتوانيد برخي تصاوير و يا داده هاي تكراري را حذف نماييد.
با استفاده از عملكرد”Speed ” از Sound Forge يا Cool Edit مي توان سرعت استخراج فايل هاي WAV را تا 3 % بالا برد. احتمالا نتيجه اين كار بهتر است و عمل Write كردن در 77 دقيقه صورت مي گيرد. اگر داراي يك ضبط mono هستيد، مي توانيد با ضبط كردن نصب صدا روي تراك چپ و نصف ديگر روي تراك راست، طول CD را دو برابر كنيد. صدا به صورت دو فايل mono ضبط خواهد شد و سپس در يك فايل استريو مجزا با يك ويراستار صدا شبيه Cool Edit ادغام مي شود (با 96 Cool Edite : اولين تك فايل را Load كنيد. از ”Convert Semple Type ” براي تبديل به Stereo استفاده نماييد. تراك راست و Delete Seletion را انتخاب نماييد و از Mix paste براي Load كردن تراك راست از دومين فايل استفاده كنيد يا فقط دومين كپي از Cool Edit را با تراك ديگر اجرا نماييد و از فرمان هاي Copy و Paste استفاده كنيد.) شخصي كه CD را اجرا مي كند نياز دارد تا براي انتخاب تراك چپ يا راست از يك “ توازن” استفاده نمايد. مسئله اي كه در رابطه با اين روش وجود دارد اينست كه ماركرهاي تراك براي هر دو تراك بكار مي روند، بنابراين ايجاد دستيابي تصادفي به بخش هاي خاص نياز به مهارت دارد.
23- آيا CD-R 80 دقيقه اي كارايي خوبي دارند؟
در كل اينكه آنها خوب كار مي كنند. گزارشات حاصله از افرادي كه از CD-ROM هاي 80 دقيقه اي استفاده كرده اند، نشان مي دهد كه سازگاري آن با درايوهاي مختلف CD-ROM بسيار خوب است. به هر حال گفته هاي زير را كه از جانب نمايندگي TDK است بخاطر بسپاريد:
“ CD-R80 يك محصول خاص است كه توسط TDK توليد شده تا نيازهاي برنامه كاربردي توليدكنندگان نرم افزار و استوديوهاي موسيقي را بر آورده سازد. براي رسيدن به 80 دقيقه زمان ضبط آن، Pitch تراك و ميزان تغيير سرعت اسكن كردن بايد به حداقل برسد، تا حاشيه خطا بين درايو و رسانه كاهش يابد. اين به معني سازگاري محدود بين برخي CD-Recorder ها و CD-ROM Recorder هاست. اگر قصد استفاده از اين مدت زمان ضبط را داريد، لطفا با سازنده سخت افزار خود اين موضوع را كنترل نماييد. استفاده از CD-R80 ، خطري است كه از جانب خود فرو پذيرفته مي شود و هيچ ضمانتي از جانب TDK وجود ندارد.” اينكه استفاده از ديسك هاي 80 دقيقه اي بهتر است يا ” Overburn ” كردن، اين موضوعي است كه بحث هاي بسياري را برانگيخته است. هر دوي اينها در درايوهاي مختلف CD-ROM مشكلاتي را به همراه دارند و تمام recorder ها قادر به اجراي يكي و يا ديگري نيستند. اگر از درايو سخت خود پشتيبان تهيه مي كنيد يا داده هاي با ارزش را Write مي نماييد. از هيچيك از انها اتفاده نكنيد. به سراغ همان CD-R 74 دقيقه اي برويد و تا آنجايي كه مجاز هستيد ضبط كنيد.
24- چگونه مي توان ظرفيت ديسك را افزايش داد (Overburn كردن) ؟
ظرفيت يك ديسك طوري برآورده مي شود كه فضاي كافي براي نگاه داشتن حداقل 74 دقيقه از داده هاي صوتي Red Book و 90 ثانيه خاموشي ديجيتالي را داشته باشد. اين منطقه خاموشي “Lead-out ” نام دارد و به گونه اي افزوده مي شود كه يك CD Player مي فهمد كه به انتهاي ديسك رسيده است بخصوص زماني كه به سرعت جلو مي رود. وقتي كه يك برنامه ضبط،ظرفيت دقيق ديسك را به شما مي گويد، اين شامل منطقه اي كه براي Lead-out رزرو شده نمي شود. با نصب درست و البته پذيرفتن خرابي هاي Write كردن مي توانيد داده هايي را در اين منطقه رزرو شده و احتمالا در چند بلوك پس از انتهاي ان قرار دهيد. اين اغلب به “ Overburn ” كردن يك ديسك باز مي گردد. برخي مارك ها به اندازه 78 دقيقه از داده ها را نگاه مي دارند، اما اين اندازه از نوعي ديگر متفاوت است.
البته شما به يك recorder درست و يك نرم افزار مناسب نيز نيازمنديد. Teac CD-R55S ،Plextor PX-R412C ، Yamaha 4xx\4xxx و Memorex\Dysan CRW-1622 براي Write كردن موفق ديسك هاي صوتي بسيار طولاني بكار برده مي شوند.
به نظر نمي رسد دستگاه هاي اخير HP,Philips و Ricoh تمايلي به انجام اين كار داشته باشند. در مورد Panasonic هم مطمئن نيستم. بازبيني ميان افزار ممكن است حائز اهميت باشد. Recorder اي كه قادر به انجام اين نوع Write كردن نيست، صفحه راهنما را رد مي كند. براي Write كردن چنين ديسكي،لازم است از برنامه اي استفاده نماييد كه ظرفيت مجاز ديسك را كنترل نمي نمايد. Easy CD Creator ، براي جلوگيري از اشتباه شما اجازه نمي دهد تا بيش از آنچه كه مجاز هستيد، Write كنيد. CDRWIN به شما هشدار مي دهد كه Write كردن ممكن است با شكست مواجه شود، اما به هر حال به شما اجازه مي دهد تا به كار ادامه دهيد. Nero ( Expert Features ) مزيتي دارد به نام ” enable oversize ” كه اجازه Write كردن طولاني تر را مي دهد. مجموعه بزرگي از تراك هاي صويت را جمع آوري مي كند و Write كردن را آغاز مي نمايد. بتدريج recorder سعي مي كند پس از انتهاي ديسك را Write كند و فرآيند Write كردن با شكست مواجه خواهد شد. حال ديسك را نشان مي دهد، اجرا نماييد. زماني كه موسيقي پايان مي يابد، زمان را يادداشت كنيد. اين ظرفيت مطلق ديسك است.
اكثر و يا تمام CD Player زمان كامل ديسك را زماني كه ابتدا ديسك را در آنها قرار مي دهيد، نشان مي دهند، اين مقدار مشخص مي كند كه شما چقدر مجاز به Write كردن هستيد، نه اينكه در واقع چقدر Write شده است. يك راه مطمئن براي تعيين ” ظرفيت فراتر” بدون Write كردن ديسك وجود دارد، اما منطقي است كه بپذيريم كه ظرفيت يك ديسك در يك جعبه 10 تايي، نماينده بقيه است. بايد امكان Write كردن يك CD-ROM به همان روش Write كردن يك CD صوتي وجود داشته باشد، اما فضا بايد به گونه ايي محاسبه شود كه خرابي در Write كردن زماني رخ دهد كه Write-Lead-out شده باشند، در غير اين صورت، فايل هايي كه بايد بر روي ديسك باشند، به واقع وجود نخواهند داشت.
ضبط كردن در مد DAO ممكن است براي اطمينان از اينكه Write-Lead-out شده است، مفيد باشد. بدون فهرست مطالب، ديسك بلا استفاده است. به هر حال احتمال دارد كه شما بتوانيد ديسك را حتي بعد از خرابي در Write كردن، پايان دهيد. بسته به ديسك و Player شما ممكن است دريافتن تراك هايي كه نزديك به پايان ديسك هستند، دچار مشكل شويد. همچنين CD Player شما وقتي كه به انتهاي ديسك مي رسد، ممكن است رفتار عجيب و غريبي داشته باشد. آن بخش از سطح ديسك كه پس از انتهاي منطقه رزرو شده براي Lead out است احتمالا قابل اطمينان نيست. تلاش براي استفاده بيش از 90 ثانيه فراتر از ظرفيت ديسك مي تواند مشكل ساز باشد.
