بزرگترين غار آذرين ايران در شهر بابك
گذرگاه ايوب پيامبر
حسن محرابي
شهرستان شهر بابك يكي از شهرستانهاي استان وسيع كرمان است كه به عنوان يك شهر صنعتي و معدني شناخته ميشود. در اين منطقه معادن بسياري مانند مس، سرب، روي، سيليس، سنگ آهك و امثال آن وجود دارد؛ اما معدن اصلي و پايان ناپذير اين منطقه، تواناييهاي بالقوه و بالفعل گردشگري آن است. شهر بابك داراي آثار تاريخي فراواني است ك از جمله آنها ميتوان به روستاي صخرهاي ميمند، عمارت موسيخاني، غار آذرين ايوب، قلعه مهرآباد، قلعه مرج، آتشكده آذربغ، مسجد و حسينيه شهر كهنه، قبرستان دوره ساساني، حمام صخرهاي كرم، گنبد ملاحيدر، آرامگاه خواجه حسن شكاري، درياچه نمك و دشت زيباي معدن سيليس (رنگ سفيد) در قسمت جنوبي شهر بابك، اشاره كرد. از ميان اين آثار جالب توجه، برخي واجد ويژگيهاي منحصر به فرد هستند. روستاي صخرهاي ميمند، نمونهاي از شاهكار خلاقيت و هنر معماران كهن ايران زمين به شمار ميآيد.
اين روستاي صخرهاي از كهنترين سكونتهاي بشري در ايران و جهان است كه قدمت آن را تا 12 هزار سال تخمين زدهاند. نقوش 10 هزار ساله و سفالهاي 6 هزار ساله از جمله اسناد به دست آمدهاي هستند كه بر قدمت باستاني روستاي صخرهاي ميمند گواهي ميدهند. منازل مسكوني اين روستاي صخرهاي، منازلي غار مانند هستند كه در انتهاي كيچهها (كوچهها) كه در دل شيبدار تپهها به عمق فرو رفتهاند، ايجاد شده است. مدرسه قديمي، حمام، حسينه، مسجد، آتشكده و معبد اوستا، همگي با تيشه عزم و همت اراده نيكانمان در دل اين صخرهها تراشيده شدهاند. اين روستا در 38 كيلومتري شهر بابك قرار داشته و جاده آسفالته اين روستا از مسيري داراي مناظر طبيعي زيبا و چشم نواز ميگذرد. در كنار اين روستا، فضاي اقامتي مناسب ساخته شده و بدين ترتيب گردشگران امكان توقف و اقامت شبانه را دارند. از ديگر ديدنيهاي جالب توجه شهر بابك غار ايوب است. اين غار بزرگترين غار آذين ايران محسوب ميشود و يكي از زيباترين ديدگاههاي طبيعت را در دل كوه ايوب ايجاد كرده است.
سالانه تعداد زيادي از گردشگران و پژوهشگران زمين شناسي، از اين غار ديدن ميكنند. همچنين افراد محلي و اهالي شهرهاي مجاور براساس اعتقادات مذهبي خود چون اين مكان را زمان گذرگاه ايوب پيامبر مي دانستهاند، نيز به تماشا و ديدار از محل ميروند. اين غار در نزديكي شهر دهج وايع شده و از جاده اصلي بندر عباس. تهران از دوراهي جوزم، جاده آن جدا ميشود. با طي حدود 35 كيلومتر از اين مكان ميتوان به غار ايوب رسيد. دانشمند ايراني معتقدند دليل تشكيل اين غار آب موجود در زير گدازههاي «داسيتي« است، كه بعد از به هم پيوستن و انفجار، چنين غار عظيمي را تشكيل دادهاند و بعد از تشكيل پيكره اصلي غار، عوامل طبيعي مانند رطوبت و آب وجود در غار و هواي سرد درون آن، باعث انقباض و انبساط شديد در آن شده و تكههاي سنگهاي بزرگ جدا شده و بدين ترتيب بر وسعت غار افزوده شده است. حالت لانه زنبوري داخل غار به دليل فرسايش در اثر باد كه با دانههاي ماسه بسرعت بر سنگ داسيت كوبيده شده، افزايش يافته است.
جام جم 7/8/83