آثار و عواقب گناه در دنيا و آخرت - [درس هایی از قرآن] : آثار و عواقب گناه در دنيا و آخرت نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

[درس هایی از قرآن] : آثار و عواقب گناه در دنيا و آخرت - نسخه متنی

محسن قرائتی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

آثار و عواقب گناه در دنيا و آخرت

تاريخ پخش: 07/07/87

بسم الله الرحمن الرحيم

الهي انطقني بالهدي و الهمني التقوي

بينندگان عزيز بحث را روز 27 ماه رمضان پاي تلويزيون مي‌بينند. براي شما عزيزاني كه پاي تلويزيون هستيد، به هر حال ماه رمضان روزهاي آخرش را مي‌گذراند، در ماه رمضان انسان به طور طبيعي از خيلي از خلاف‌ها دست برمي‌دارد چون ماه خداست، ماه قرآن است، ماه دين و روزه است. ولي حالا چند جلسه‌اي هم من مي‌خواهم راجع به بعد از ماه رمضان كه ما به هر حال... چون قالي بافتن، چند ماه طول مي‌كشد، اما حفظ قالي سال‌ها! در ازدواج يك مدتي طول مي‌كشد كه تا همسر پيدا كند، اما وقتي ازدواج كرد، هسمرداري‌اش ده‌ها سال طول مي‌كشد. در زاييدن آدم 9 ماه حامله است، اما وقتي زاييد و بچه‌دار شد، ده‌ها سال بايد بچه‌داري كند. يعني هميشه حفظ يك چيز از توليدش، طولاني‌تر و سخت‌تر است. گناه يك آثاري دارد، در اين جلسه مي‌خواهم آثار گناه را بگويم.

آثار گناه را بلد هستيد، برويم و دعاي كميل را بگيريم.

بسم الله الرحمن الرحيم.

«اللّهُمَ اغْفِر لِيَ الذُّنُوبَ الَّتي تَهّتِكُ العِصَم»

خدايا بيامرز گناهاني كه پرده را پاره مي‌كند. يعني آدم را بي‌حيا مي‌كند. يكي از آثار گناه بي‌حيا شدن است.

بسم الله الرحمن الرحيم.

موضوع بحث: آثار گناه!

1- بي‌حيايي و بي‌پروايي در اثر تكرار گناه

1- بي‌پروا شدن! چون در سيگار اول آدم سرفه مي‌كند، بعد وقتي پشت سر هم سيگار كشيد، اصلاً ديگر معتاد مي‌شود و ديگر باكي ندارد. من سفارش مي‌كنم به پدر و مادرها كه ازدواج بچه‌ها را عجله كنند. چون اگر بچه‌شان خداي ناكرده آلوده شد، دفعه‌ي اول كه آلوده شد غصه مي‌خورد. بعد ديگر غصه نمي‌خورد. اصلاً كم‌كم غصه‌اش برطرف مي‌شود و معتاد مي‌شود و بعداً كيف مي‌كند و بعداً اگر يك روز به گناه نرسد، مي‌گويد: امروز چيزي گيرمان نيامد. ‏يعني ديگر فكر مي‌كند كه مثلاً امروز باخته است. «تَهّتِكُ العِصَم»! «العِصَم» عصمت برداشته مي‌شود. يك تروريست 18 نفر را ترور كرده بود، قاضي‌اش به من مي‌گفت: از او پرسيدم در دادگاه تو چطور 18 نفر را ترور كردي؟ دلت نلرزيد؟ گفت: چرا اولي را كه زدم و افتاد، دلم لرزيد. ديگر بعداً عادي شد. نگذاريم گناه عادي شود.

قساوت قلب! «اللّهُمَ اغْفِر لِيَ الذُّنُوبَ الَّتي...»‌ يكي ديگر! حالا دعاي كميل را آن مقداري كه يادم هست... «اللّهُمَ اغْفِر لِيَ الذُّنُوبَ الَّتي تُغَيِّرُ النِعَمْ» ‏نعمت‌ها عوض مي‌شود. يعني خدا يك نعمتي را مي‌دهد، به خاطر گناه نعمت را مي‌گيرد. «اللّهُمَ اغْفِر لِيَ الذُّنُوبَ الَّتي تَحْبِسُ الدُّعَاء» به خاطر گناه دعا مستجاب نمي‌شود. اينها آثار گناه است. اينكه مي‌گويند: دعاها را ساده نگيريد، در دعاها خيلي چيزي است. در دعاها خيلي چيزي است. وقتي انسان دعا را مي‌خواند انگار يك كتاب معارف مي‌خواند. همين ماه رمضان يك دعايي هست سحرها مي‌خوانند، دعاي ابوحمزه ثمالي! يك سطرش را من در يكي از كشورهاي غربي – كانادا – در يك ظهر صحبت كردم، يكي از پروفسورهايي كه سه روز آمريكا درس مي‌دهد، سه روز كانادا، ايراني بود. ايراني الاصل! آمد و گفت كه اين دعا چه بود؟ گفتم: دعاي ابوحمزه! گفت: خيلي مهم بود. مثلاً عوامل سقوط يك جامعه را در يك سطر دعا امام بيان كرده است.

2- فساد و فحشاء از عوامل سقوط جامعه

يك سؤال: اگر به اساتيد دانشگاه‌ها، به دانشجوها گفتند يك پروژه‌ي تحقيقاتي!

«چطور يك جامعه سقوط مي‌كند؟» عوامل سقوط يك جامعه چيست؟

شش ماه برويد و تحقيق كنيد، بعد از شش ماه مي‌آيند و مي‌گويند:

عوامل سقوط جامعه

1- مردم ترسو باشند، جامعه سقوط مي‌كند. فقر جامعه را سقوط مي‌دهد. فحشاء و منكر و لاابالي‌گري جامعه را سقوط مي‌دهد. سنگدلي كه به همديگر رحم نمي‌كنند، جامعه را سقوط مي‌دهد. تن‌پروري جامعه را سقوط مي‌دهد. همه‌ي عوامل را بنويسيم. بعد مي‌بينيم تمام عواملي كه رساله‌هاي دانشگاهي و پژوهش‌ها و تحقيقات‌ها جمع كرده است، عصاره‌اش در يك سطر دعاي ابوحمزه است. «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِك‏...» خدايا پناه مي‌برم به تو! از چه؟ «مِنَ الْكَسَل‏» «كَسَل» يعني كسالت و بي‌حالي! «وَ الْفَشَل وَ الْهَمِّ وَ الْغمِّ وَ الجَهلِ»‌ جَهل هم مي‌دانيد يعني چه! «وَ الْجُبْنِ وَ الْغَفْلَةِ» غفلت! «وَ الْقَسْوَةِ» قساوت! «والشَّهوةِ وَ الْفَقْرِ وَ الْفَاقَةِ» يك «اللَّهُمَّ» گذاشته است، آدم فكر مي‌كند كه امام دعا مي‌خواند. دعا نيست و «اللَّهُمَّ»اش دعاست. باقي‌اش مي‌خواهد بگويد كه جامعه‌اي اگر اهل غفلت بود، اهل شهوت بود، بي‌رحم و سنگدل بود، بي‌سواد بود، غافل بود، بي‌حال بود، اين جامعه سقوط مي‌كند. عوامل سقوط را امام سجاد يك اللَّهُمَّ جلويش گذاشته است. ما نگاه كه مي‌كنيم، نگاه دعا است، اما واقعش عوامل سقوط است. دعاها را خيلي عنايت داشته باشيم. اول دعاي كميل مي‌گويد كه گناه چه كار با آدم مي‌كند. «تَحْبِسُ الدُّعَاء» دعا مستجاب نمي‌شود. «تُغَيِّرُ النِّعَمَ»، «تَهْتِكُ الْعِصَم‏»، «تُنْزِلُ الْبَلَاء» بلا نازل مي‌شود.

3- شيوه‌هاي متفاوت در برخورد با گناه

منتها حالا بعضي وقت‌ها شما ممكن است كه بگويي خيلي آدم‌ها از ما گناهانشان بيش‌تر است، چرا بلا به آن‌ها نازل نمي‌شود؟ هر چه سنگ است براي پاي لنگ است؟ هر چه بلاست سر من مي‌آيد؟ آدم‌هايي هستند كه صد برابر من جنايت مي‌كنند، خوش‌ِ خوش هم هستند. خدا آن‌ها را گذاشته است براي آخر سال! شما... اگر يك قطره چاي به عمامه من يا به لباس من بچكد، زود مي‌شويم. اما اگر به قالي بچكد، كاري به آن ندارم. مي‌گذارم براي آخر سال كه بشوريم. يعني بنا نيست كه... اگر شيشه عينك من آلوده شد، فوراً دستمال كاغذي در مي‌آورم و پاك مي‌كنم. اگر شيشه عينك بود، فوري آن را پاك مي‌كنم، اما اگر قالي بود، كاري به آن ندارم و مي‌گوييم خوب باشد براي آخر سال ديگر! خيلي‌ها را خدا براي آخر سال گذاشته است.

نگو قالي چركش از عينك بيش‌تر است، چرا كاري به آن نداري؟ عينك را چون بلوري است، فوري پاك مي‌كنم، قالي چون از بلوري‌اش گذشته است... منتها اگر عينك را با دستمال كاغذي پاكش مي‌كنم، قالي را با دسته بيل به سراغش مي‌روم. شب عيد كه مي‌خواهم قالي را بشويم، دمر مي‌كنم ولگد مي‌زنم، و با دسته بيل مي‌شويم. يعني اگر به قيامت بخورد ديگر خدا با دستمال كاغذي برخورد نمي‌كند. هر چه عقب بيفتد، كيفرش بيش‌تر است. و خيلي‌ها مي‌پرسند كه آقا اگر ما گناه كرديم، چنين مي‌شود. خوب فلان كشور كه گناهش از ما بيش‌تر است؟ بله! خدا گذاشته است براي آخر سال! ممكن است كه اگر بنده يك سيگار بكشم، يا اگر بنده يك خلاف جزئي بكنم، ممكن است به من اطلاع بدهند كه آقاي قرائتي! ما از شما توقع نداشتيم. ولي ممكن است يك افرادي خطرهاي اضافه هم بكنند، منتها اينها را تعقيب و مراقبت مي‌گذارند، براي اينكه ببينند سر نخ كجاست! بگذاريم تا آخر پيمانه‌اش پر بشود، بعد يك مرتبه به حسابش مي‌رسيم.

4- كفر و قساوت قلب، از آثار اصرار بر گناه

قساوت قلب! «مَا قَسَتِ الْقُلُوبُ إِلَّا لِكَثْرَةِ الذُّنُوبِ» (وسائل‌الشيعه/ج16/ص45)

اينكه انسان سنگدل مي‌شود به خاطر گناهان پي‌درپي است.

گناه آدم را بي‌رحم مي‌كند. اِ... فقط مي‌گويد: اِ... عجب! مرد؟

گناه باعث كفر مي‌شود. قرآن بخوانم: «ثُمَّ كانَ عاقِبَةَ الَّذينَ أَساؤُا السُّواى»‏

عاقبت كساني كه مرتب گناه، گناه، گناه، گناه!

اين است كه: «أَنْ كَذَّبُوا بِآياتِ اللَّه‏» (روم/10) تكذيب مي‌كنند.

اين آدم را يك ذره يك ذره به انكار مي‌كشاند.

«فَإِنَّ الْمَعَاصِيَ تَسْتَوْلِي الْخِذْلَانَ عَلَى صَاحِبِهَا» گناه، گمراهي را بر صاحبش حاكم مي‌كند. تا آنجايي كه ولايت وصي خدا را رد مي‌كند. اول امامت را رد مي‌كند. بعد از امامت نبوت را رد مي‌كند، بعد كم كم خدا را رد مي‌كند. «حَتَّى تُوقِعَهُ فِي دَفْعِ تَوْحِيدِ الل....

/ 1