« چهل حديث از از حضرت فاطمه زهراء سلام الله عليها » - «چهل حديث از از حضرت فاطمه زهراء سلام الله عليها» نسخه متنی

« چهل حديث از از حضرت فاطمه زهراء سلام الله عليها »

1.
ره آورد خلوص در عبادت

قالت
فاطمة الزهراء سلام الله عليها: من أصعد إلى الله خالص عبادته، أهبط
الله عزوجل إليه أفضل مصلحته.

فرمود:
کسى که عبادت خالص خود را به خداوند متعال تقديم مى کند (و فقط
براى رضاى او عمل مى کند﴾ خداوند نيز بهترين
مصلحت خود را بر او نازل مى كند.

تحف العقول ص۹۶ى

2.
مرگ محبان شهادت است

عَنْ
فَاطِمَةُ بِنْتَ مذوسَى بْن ر جَعْفَر (ع)... عَنْ فَاطِمَةَ بِنْت ِرَسُول
ِاللّهِ صَلَّى اللّه عَلَيه ِوَ آلِهِ وِ سَلَّمَ ، قالَتْ (سلام الله عليها):

قَالَ
رَسُولُ اللّه ِصَلَّى اللّه ِعَلَيه ِوَ آلِه ِوَ سَلَّمَ : «ألا مَنْ ماتَ
عَلى حُبِّ آل ِمُحَمَّد ماتَ شَهِيداً.

فاطمه
معصومه(س)،از دختر امام صادق (ع) روايتى نقل مى کند که سلسله سندش به
حضرت فاطمه زهرا (س) مى‌رسد که آن حضرت مى‌فرمايد: حضرت رسول اکرم (ص)
فرمود: «آگاه باشيد! هرکس با محبّت آل محمّد ازدنيا برود شهيد
از دنيا رفته است.»

عوالم العلوم، ج ٢١، ص
٣٥٣

3.
دوستدار على (ع﴾ سعادتمند است

 قالَتْ
(سلام الله عليها): ان السعيد، کل السعيد، حق السعيد من
أحب عليا فى حياته و بعد موته.

فرمود:
همانا سعادتمند(به معناي) کامل و حقيقى کسى است که امام
علي(ع) را در دوران زندگى و پس از مرگش دوست داشته باشد.

شرح نهج البلاغه ج 2، ص 449 مجمع الزّوائد:
ج 9، ص 132

4.
معرفى خاندان پيامبر (ص)

قالَتْ
(سلام الله عليها): نحن وسيلته فى خلقه و نحن خاصته و محل قدسه
و نحن حجته فى غيبه و نحن ورثه أنبيائه

فرمود:
ما اهل بيت رسول خدا(ص) وسيله ارتباط خدا با مخلوقاتيم ما
برگزيدگان خداييم و جايگاه نيکى ها، ما
دليل‌هاى روشن خداييم و وارث پيامران الهى.  

(شرح‌ نهج‌ البلاغه‌  ج‌ 16 ، ص‌ 211)

5.
ثواب قرائت سوره‌هاى قرآن حديث

قالَتْ
(سلام الله عليها): قاريءُ الحديد، و اذا وقعت، و الرحمن،
يدعى فى السموات و الارض، ساکن الفردوس

فرمود:
تلاوت کننده سوره حديد و واقعه و الرحمن در آسمانها و زمين اهل بهشت
خوانده مى شوند.

(کنزالعمال ، ج‌ 1 ، ص582)

6.
بهترين و ارزشمندترين کسان

قالَتْ
(سلام الله عليها): خيارکم الينکم مناکبة و اکرمهم لنسائهم

فرمود:
بهترين شما کسى است که در برخورد با مردم نرم‌تر و مهربان‌تر باشد و
ارزشمندترين مردم کسانى هستند که با همسرانشان مهربان و بخشنده اند.

(دلال الامامه ص76 و کنزالعمال ، ج‌ 7،
ص225)

7.
خداوند در دنيا براى مؤمنين سه چيز پسنديد

قالَتْ
(سلام الله عليها): حبب الى من دنياکم ثلاث: تلاوة کتاب الله و
النظر فى وجه رسول و الانفاق فى سبيل الله

فرمود:
از دنياى شما سه چيز محبوب من است:

1-
تلاوت قرآن

2-
نگاه به چهره رسول خدا

3-
انفاق در راه خدا .

(وقايع الايام
خيابانى، جلد صيام، ص295)

8
. ره آورد‌هاى اطاعت و امامت اهل بيت (ع﴾

قالَتْ
(سلام الله عليها): فجعل الله...اطاعتنا نظاما للملة و امامتنا أمانا للفرقة

فرمود:
خدا اطاعت و پيروى از ما اهل بيت را سبب برقرارى نظم
اجتماعى در امت اسلامى و امامت و رهبرى ما را عامل وحدت و در
امان ماندن از تفرقه‌ها قرار داده است.

(بحار الانوار، ج 43، ص 158)

9.
ره آورده‌هاى ايمان و نماز

قالَتْ
(سلام الله عليها): فجعل الله الايمان تطهيرا لكم من الشرك ، و
الصلاة تنزيها لكم عن الكبر .

فرمود:
خداى تعالى ايمان را براى پاکيزگى از شرک
قرار داد ، و نماز را براى دورى از تکبر و خودخواهى.

(احتجاج طبرسى،ج1،ص258)

10. امام مانند کعبه است

قالَتْ
(سلام الله عليها): مَثَلُ الإمام مَثل الكَعبة إذ تُؤتى وَ لا تَأتى

از
حضرت فاطمه زهرا (عليها السلام) روايت شده که رسول خدا فرمودند: امام
همچون کعبه است که بايد به سويش روند، نه آنکه (منتظر باشند تا) او به
سوى آنها بيايد.                                  

(بحار الانوار ، ج 36 ، ص 353)

11.
ره آوردهاى جهاد و صبر

قالَتْ
(سلام الله عليها): جعل الله ... الجهاد عز للإسلام، و الصبر معونة على
استيجاب الأجر

فرمود:
خداوند جهاد را موجب عزت و هيبت اسلام، و صبر را وسيله استحقاق و
شايستگى پاداش حق تعالى قرار داد.

(احتجاج طبرسى، ج 1، ص 258)

12.
ره آوردهاى ايمان و عدل

قالَتْ
(سلام الله عليها): فَفَرَضَ اللّه‏ُ الايمانَ تَطهيرا مِنَ
الشِّركِ... وَ العَدلَ تَسكينا لِلقُلوبِ .

فرمود:
خداوند ايمان را براى پاکى از شرک... و عدل و داد را براى آرامش دل‏ها واجب
نمود.                               

(من لايحضره الفقيه، ج 3، ص
568)

13.
داور فرشتگان

عن
عَبْدُ اللّهِ بْنِ مَسْعُود، فالَ: أتَيتُ فاطِمَةَ صَلَواتُ اللّهِ عَلَيها،
فَقُلْتُ: أينَ بَعْلُكِ؟ فَقالَتْ (عليها السلام): عَرَجَ بِهِ
جِبْرئيلُ إلَى السَّماءِ، فَقُلْتُ: فيما ذا؟ فَقالَتْ: إنَّ نَفَراً
مِنَ الْمَلائِكَةِ تَشاجَرُوا فى شَيىء، فَسَألُوا حَكَماً مِنَ الاْدَمِيينَ،
فَأَوْحىَ اللّهُ إلَيهِمْ أنْ تَتَخَيرُوا، فَاخْتارُوا عَلى
بْنِ أبى طالِب (عليه السلام).

عبد
اللّه بن مسعود گويد: روزى بر فاطمه زهراء(عليها السلام)وارد شدم و
عرضه داشتم: همسرت کجا است؟ فرمود: همراه جبرائيل به آسمان عروج نموده است،
گفتم: براى چه موضوعى؟ فرمود: بين عدّه اى از ملائکه الهى مشاجره اى شده
است؛ و تقاضا کرده اند يک نفر از آدم‌ها بين ايشان حکم و قضاوت
نمايد؛ و خداوند به ملائکه وحى فرستاد: خودتان يک نفر را انتخاب
نمائيد؛ و آن‌ها هم حضرت علىّ بن ابى طالب (عليه السلام) را
برگزيدند.

اختصاص شيخ مفيد: ص 213، س 7،
بحارالأنوار: ج 37، ص 150، ح 15.

14.
معرفى امام على عليه السلام

قالَتْ
(عليها السلام): وَهُوَ الإمامُ الرَبّانى، وَالْهَيكَلُ النُّورانى،
قُطْبُ الأقْطابِ، وَسُلالَةُ الاْطْيابِ، النّاطِقُ بِالصَّوابِ، نُقْطَةُ
دائِرَةِ الإمامَةِ.

فرمود:
حضرت فاطمه زهرا (سلام الله عليها) در تعريف امام علىّ (عليه
السلام) فرمود: او پيشوائى الهى و ربّانى است، تجسّم نور و روشنائى است،
مرکز توجّه تمامى موجودات و عارفان است، فرزندى پاک از خانواده پاکان مى باشد،
گوينده اى حقّ گو و هدايتگر است، او مرکز و محور امامت و رهبريت
است.                                 رياحين
الشّريعة: ج 1، ص 93.

15.
محمد(ص) و علي(ع) پدران امت

فرمود:
قالَتْ (عليها السلام): أبَوا هِذِهِ الاْمَّةِ مُحَمَّدٌ وَ عَلىٌّ، يقْيمانِ
أَودَّهُمْ، وَ ينْقِذانِ مِنَ الْعَذابِ الدّائِمِ إنْ أطاعُوهُما، وَ يبيحانِهِمُ
النَّعيمَ الدّائم إنْ واقَفُوهُما.

فرمود:
حضرت محمّد (صلى الله عليه وآله) و علىّ (عليه السلام)،
والِدَين اين امّت هستند، چنانچه از آن دو پيروى کنند آن‌ها را
از انحرافات دنيوى و عذاب هميشگى آخرت نجات مى دهند؛ و از نعمت‌هاى
متنوّع و وافر بهشتى بهره مندشان مى سازند.

تفسير الإمام العسکرى (عليه
السلام): ص 330، ح 191،

16.دعاى
حضرت در حق شيعيان

قالَتْ
(سلام الله عليها): إلهى وَ سَيدى، أسْئَلُكَ بِالَّذينَ
اصْطَفَيتَهُمْ، وَ بِبُكاءِ وَلَدَى فى مُفارِقَتى أَنْ تَغْفِرَ
لِعُصاةِ شيعَتى، وَشيعَةِ ذُرّيتَى.

فرمود:
خداوندا، به حقّ اولياء و مقرّبانى که آن‌ها را برگزيده اى، و به
گريه فرزندانم پس از مرگ و جدائى من با ايشان، از تو مى خواهم گناه
خطاکاران شيعيان و پيروان ما را ببخشى. (کوکب الدّرىّ: ج 1، ص 254.)

17.شيعه
کيست؟

قالَتْ
(سلام الله عليها): شيعَتُنا مِنْ خِيارِ أهْلِ الْجَنَّةِ
وَكُلُّ مُحِبّينا وَ مَوالى اَوْليائِنا وَ مُعادى أعْدائِنا وَ
الْمُسْلِمُ بِقَلْبِهِ وَ لِسانِهِ لَنا.

فرمود:
شيعيان و پيروان ما، و همچنين دوستداران اولياء ما
و آنان که دشمن دشمنان ما باشند، نيز آن‌هائى که با قلب و زبان تسليم
ما هستند بهترين افراد بهشتيان خواهند بود.

بحارالأنوار: ج 68، ص 155، س 20، ضمن ح 11.

18.
اگر بيگناهان مبتلا نمى شدند نفرين مى کردم

قالَتْ
(سلام الله عليها): وَاللّهِ يابْنَ الْخَطّابِ لَوْلا أنّى أكْرَهُ
أنْ يصيبَ الْبَلاءُ مَنْ لا ذَنْبَ لَهُ، لَعَلِمْتَ أنّى سَأُقْسِمُ
عَلَى اللّهِ ثُمَّ أجِدُهُ سَريعَ الاْجابَةِ.

فرمود:
اى پسر خطّاب! سوگند به خداوند، اگر ناپسند نمى داشتم که عذاب الهى بر
بى گناهى، نازل گردد؛ متوجّه مى شدى که خدا را قسم مى دادم و نفرين مى کردم.
و مى ديدى چگونه دعايم سريع مستجاب مى گرديد.

اصول کافى: ج 1، ص 460، بيت الأحزان:
ص 104، بحارالأنوار: ج 28، ص 250، ح 30

19.
هرگز با تو سخن نخواهم گفت

قالَتْ
(سلام الله عليها): وَاللّهِ! لا كَلَّمْتُكَ أبَداً، وَاللّهِ!
لاَدْعُوَنَّ اللّهَ عَلَيكَ فى كُلِّ صَلوة.

فرمود:
پس از ماجراى هجوم به خانه حضرت، خطاب به ابوبکر کرد و فرمود: به خدا سوگند،
ديگر با تو سخن نخواهم گفت، سوگند به خدا، در هر نمازى تو را نفرين
خواهم کرد.

صحيح مسلم: ج 2، ص 72، صحيح
بخارى: ج 6، ص 176.

20. 
بعد از يادآورى حديث من اسخط فاطمة فقد اسخطنى فرمود

قالَتْ
(سلام الله عليها): إنّى أُشْهِدُ اللّهَ وَ مَلائِكَتَهُ، أنَّكُما
اَسْخَطْتُمانى، وَ ما رَضيتُمانى، وَ لَئِنْ لَقيتُ النَبِى
لأشْكُوَنَّكُما إلَيهِ.

فرمود:
هنگامى که ابوبکر و عمر به ملاقات حضرت آمدند فرمود: خدا و ملائکه را گواه مى
گيرم که شما مرا خشمناک کرده و آزرده ايد، و مرا راضى نکرديد، و
چنانچه رسول خدا را ملاقات کنم شکايت شما دو نفر را خواهم کرد.

بحارالأنوار: ج 28، ص 303، صحيح
مسلم: ج 2، ص 72، بخارى: ج 5، ص 5.

21.
عهدشکنان برمن نماز نگزارند

قالَتْ
(سلام الله عليها): لا تُصَلّى عَلَى اُمَّةٌ نَقَضَتْ عَهْدَ اللّهِ
وَ عَهْدَ أبى رَسُولِ اللّهِ فى أمير الْمُؤمنينَ عَلى، وَ
ظَلَمُوا لى حَقىّ، وَ أخَذُوا إرْثى، وَ خَرقُوا صَحيفَتى اللّتى كَتَبها
لى أبى بِمُلْكِ فَدَك.

فرمود:
افرادى که عهد خدا و پيامبر خدا را درباره اميرالمؤمنين علىّ
(عليه السلام) شکستند، و در حقّ من ظلم کرده و ارثيه ام را گرفتند و
نامه پدرم را نسبت به فدک پاره کردند، نبايد بر جنازه من نماز بگذارند.

بيت الأحزان: ص 113، کشف الغمّة: ج
2، ص 494.

22.
بعد از غدير عذرى نمانده است

قالَتْ
(سلام الله عليها): إلَيكُمْ عَنّى، فَلا عُذْرَ بَعْدَ غَديرِكُمْ،
وَ الاَْمْرُ بعد تقْصيركُمْ، هَلْ تَرَكَ أبى يوْمَ غَديرِ
خُمّ لاِحَد عُذْراٌ.

فرمود:
خطاب به مهاجرين و انصار کرد و فرمود: از من دور شويد و مرا به حال
خود رها کنيد، با آن همه بى تفاوتى و سهل انگارى‌هايتان، عذرى براى
شما باقى نمانده است. آيا پدرم در روز غدير خم براى کسى جاى عذرى باقى
گذاشت؟

خصال: ج 1، ص 173، احتجاج: ج 1، ص 146.

23.
ره آورد‌هاى ايمان و نماز و زکات و صيام و حج

قالَتْ
(سلام الله عليها): جَعَلَ اللّهُ الاْيمانَ تَطْهيراً لَكُمْ
مِنَ الشّـِرْكِ، وَ الصَّلاةَ تَنْزيهاً لَكُمْ مِنَ الْكِبْرِ، وَ
الزَّكاةَ تَزْكِيةً لِلنَّفْسِ، وَ نِماءً فِى الرِّزقِ، وَ الصِّيامَ
تَثْبيتاً لِلاْخْلاصِ، وَ الْحَّجَ تَشْييداً لِلدّينِ .

فرمود:
خداوند سبحان، ايمان و اعتقاد را براى طهارت از شرک و نجات از گمراهى‌ها و
شقاوت‌ها قرار داد. و نماز را براى خضوع و فروتنى و پاکى از هر نوع تکبر، مقرّر
نمود. و زکات (و خمس) را براى تزکيه نفس و توسعه روزى تعيين
نمود. و روزه را براى استقامت و اخلاص در اراده، لازم دانست. و حجّ را براى
استحکام أساس شريعت و بناء دين اسلام واجب نمود.

رياحين
الشّريعة: ج 1، ص 312، فاطمة الزّهراء (س) ص 360، خطبه آنحضرت. احتجاج
طبرسى، ج 1.

24.
من اولين کسى هستم که به پدرم رسول الله (ص) ملحق مى شوم

قالَتْ
(سلام الله عليها): يا أبَا الْحَسَنِ! إنَّ رَسُولَ اللّهِ (صلى الله
عليه وآله وسلم) عَهِدَ إلَىَّ وَ حَدَّثَنى أنّى اَوَّلُ أهْلِهِ لُحُوقاً
بِهِ وَ لا بُدَّ مِنْهُ، فَاصْبِرْ لاِمْرِاللّهِ تَعالى وَ ارْضَ بِقَضائِهِ.

فرمود:
اى ابا الحسن! (همسرم ) ، همانا رسول خدا با من عهد بست و اظهار نمود: من اوّل کسى
هستم از اهل بيتش که به او ملحق مى شوم و چاره اى از آن نيست، پس تو
صبر نما و به قضا و مقدّرات الهى خوشنود باش.

بحارالأنوار: ج 43، ص 200، ح 30.

25.
ره آورد سه روز سلام بر آنحضرت و پدر بزرگوارش (ص)

قالَتْ
(سلام الله عليها): مَنْ سَلَّمَ عَلَيهِ اَوْ عَلَى ثَلاثَةَ أيام
أوْجَبَ اللّهُ لَهُ الجَنَّةَ، قُلْتُ لَها: فى حَياتِهِ وَ حَياتِكِ؟
قالَتْ: نعَمْ وَ بَعْدَ مَوْتِنا.

فرمود:
هر که بر پدرم ـ رسول خدا ـ و بر من به مدّت سه روز سلام کند خداوند بهشت را براى
او واجب مى گرداند. راوى گويد: عرضه داشتم: آيا در زمان حيات و
زنده بودن؟ فرمود: چه در زمان حيات ما باشد؛ و يا پس از مرگ.

بحارالأنوار: ج 43، ص 185، ح 17.

26.
على عليه السلام به وظيفه الهى عمل کرد

قالَتْ
(سلام الله عليها): ما صَنَعَ أبُو الْحَسَنِ إلاّ ما كانَ ينْبَغى
لَهُ، وَ لَقَدْ صَنَعُوا ما اللّهُ حَسيبُهُمْ وَ طالِبُهُمْ.

فرمود:
آنچه را امام علىّ (عليه السلام) ـ نسبت به دفن رسول خدا و جريان
بيعت ـ انجام داد، وظيفه الهى او بوده است، و آنچه را ديگران
انجام دادند خداوند آن‌ها را محاسبه و مجازات مى نمايد.

الإمامة والسّياسة: ص 30،
بحارالأنوار: ج 28، ص 355، ح 69.

27.
جه چيزى براى بانوان بهتر است

قالَتْ
(سلام الله عليها): خَيرٌ لِلِنّساءِ أنْ لا يرَينَ
الرِّجالَ وَ لا يراهُنَّ الرِّجالُ.

فرمود:
بهترين چيز براى حفظ شخصيت زن آن است که مردى را نبيند و
نيز مورد مشاهده مردان قرار نگيرد.

بحارالأنوار: ج 43، ص 54، ح 48.

28.
ياعلى مرا فراموش مکن

قالَتْ
(سلام الله عليها): أوُصيكَ يا أبَا الْحَسنِ أنْ لا تَنْسانى،
وَ تَزُورَنى بَعْدَ مَماتى.

فرمود:
ضمن وصيتى به همسرش اظهار داشت: مرا پس از مرگم فراموش نکن؛ و به
زيارت و ديدار من ـ بر سر قبرم ـ بيا.

زهرة الرّياض ـ کوکب الدّرى: ج 1، ص
253.

29.
برجستگى اندام زنان حتى در حين تشييع جنازه
نبايد ديده شود

قالَتْ
(سلام الله عليها): إنّى قَدِاسْتَقْبَحْتُ ما يصْنَعُ بِالنِّساءِ،
إنّهُ يطْرَحُ عَلىَ الْمَرْئَةِ الثَّوبَ فَيصِفُها لِمَنْ رَأى،
فَلا تَحْمِلينى عَلى سَرير ظاهِر، اُسْتُرينى، سَتَرَكِ اللّهُ
مِنَ النّارِ.

فرمود:
در آخرين روزهاى عمر پر برکتش ضمن وصيتى به اسماء فرمود: من
بسيار زشت و زننده مى دانم که جنازه زنان را پس از مرگ با انداختن پارچه اى
روى بدنش تشييع مى کنند. و افرادى اندام و حجم بدن او را مشاهده کرده
و براى ديگران تعريف مى نمايند. مرا بر تخت ـ و بلانکاردى ـ که
اطرافش پوشيده نيست و مانع مشاهده ديگران نباشد قرار مده ـ بلکه
مرا با پوشش کامل تشييع کن ـ ، خداوند تو را از آتش جهنّم مستور و
محفوظ نمايد.

تهذيب الأحکام: ج1، ص 429، کشف
الغمّه: ج 2، ص 67، بحار:ج 43، ص 189،ح 19.

30.
حجاب حتى در برابر مرد نابينا

قالَتْ
(سلام الله عليها): ... إنْ لَمْ يكُنْ يرانى فَإنّى أراهُ، وَ
هُوَ يشُمُّ الريح.

فرمود:
مرد نابينائى وارد منزل شد و حضرت زهراء (عليها السلام)پنهان گشت،
وقتى رسول خدا (صلى الله عليه وآله وسلم) علّت آن را جويا شد؟ در پاسخ
پدر اظهار داشت: اگر آن نابينا مرا نمى بيند، من او را مى بينم،
ديگر آن که مرد، حسّاس است و بوى زن را استشمام مى کند.

بحارالأنوار: ج 43، ص 91، ح 16، إحقاق
الحقّ: ج 10، ص 258.

31.
ترک دنيا و مخالفت با غاصبان و...

قالَتْ
(سلام الله عليها): أصْبَحْتُ وَ اللهِ! عاتِقَةً لِدُنْياكُمْ، قالِيةً
لِرِجالِكُمْ.

فرمود:
بعد از جريان غصب فدک و احتجاج حضرت، بعضى از زنان مهاجر و انصار به منزل
حضرت آمدند و احوال وى را جويا شدند، حضرت در پاسخ فرمود: به خداوند سوگند،
دنيا را آزاد کردم و هيچ علاقه اى به آن ندارم، همچنين دشمن و
مخالف مردان شما خواهم بود.

دلائل الإمامة: ص 128، ح 38، معانى
الأخبار: ص 355، ح 2.

32.
شيعه اهل بيت کيست؟

قالَتْ
(سلام الله عليها): إنْ كُنْتَ تَعْمَلُ بِما أمَرْناكَ وَ تَنْتَهى عَمّا
زَجَرْناكَ عَنْهُ، قَأنْتَ مِنْ شيعَتِنا، وَ إلاّ فَلا.

فرمود:
اگر آنچه را که ما (اهل بيت عصمت و طهارت) دستور داده ايم عمل کنى و
از آنچه نهى کرده ايم خوددارى نمائى، تو از شيعيان ما هستى
وگرنه، خير.

تفسير الإمام العسکرى (عليه
السلام): ص 320، ح 191.

33.
وصيت به على در مورد ازدواج مجدد

قالَتْ
(سلام الله عليها): أُوصيكَ اَوّلاً أنْ تَتَزَوَّجَ بَعْدى بِإبْنَةِ
اُخْتى أمامَةَ، فَإنَّها تَكُونُ لِوُلْدى مِثْلى، فَإنَّ الرِّجالَ لابُدَّ
لَهُمْ مِنَ النِّساءِ.

فرمود:
در آخرين لحظات عمرش به همسر خود چنين سفارش نمود: پس از من با دختر
خواهرم أمامه ازدواج نما، چون که او نسبت به فرزندانم مانند خودم دلسوز و
متدين است. همانا مردان در هر حال، نيازمند به زن مى باشند.

بحارالأنوار: ج 43، ص 192، ح 20،
أعيان الشّيعة: ج 1، ص 321.

34.
خدمت به مادر و ره آورد آن

قالَتْ
(سلام الله عليها): الْزَمْ عجْلَها فَإنَّ الْجَنَّةَ تَحْتَ أقْدامِها و
الْزَمْ رِجْلَها فَثَمَّ الْجَنَّةَ.

فرمود:
هميشه در خدمت مادر و پاى‌بند او باش، چون بهشت زير پاى مادران است؛ و
نتيجه آن نعمت‌هاى بهشتى خواهد بود.

کنزل العمّال: ج 16، ص 462، ح 45443.

35.
روزه چگونه بايد باشد؟

قالَتْ
(سلام الله عليها): ما يصَنَعُ الصّائِمُ بِصِيامِهِ إذا لَمْ يصُنْ
لِسانَهُ وَ سَمْعَهُ وَ بَصَرَهُ وَ جَوارِحَهُ.

فرمود:
روزه دارى که زبان و گوش و چشم و ديگر اعضاء و جوارح خود را کنترل
ننمايد هيچ سودى از روزه خود نمى برد.

مستدرک الوسائل: ج 7، ص 336، ح 2،
بحارالأنوار: ج 93، ص 294، ح 25.

36.
خوشرويى و ره آورد آن

قالَتْ
(سلام الله عليها): اَلْبُشْرى فى وَجْهِ الْمُؤْمِنِ يوجِبُ
لِصاحِبهِ الْجَنَّةَ، وَ بُشْرى فى وَجْهِ الْمُعانِدِ يقى صاحِبَهُ عَذابَ
النّارِ.

فرمود:
تبسّم و شادمانى در برابر مؤمن موجب دخول در بهشت خواهد گشت، و نتيجه تبسّم
در مقابل دشمنان و مخالفان سبب ايمنى از عذاب خواهد بود.

تفسير الإمام
العسکرى (ع) ص 354، ح 243، مستدرک الوسائل: ج 12، ص 262، بحار: ج 72، ص 401، ح 43.

37.
دست شستن بعد از غذا

قالَتْ
(سلام الله عليها): لا يلُومَنَّ امْرُءٌ إلاّ نَفْسَهُ، يبيتُ
وَ فى يدِهِ ريحُ غَمَر.

فرمود:
کسى که بعد از خوردن غذا، دست‌هاى خود را نشويد دست‌هايش آلوده باشد،
ـ چنانچه ناراحتى برايش بوجود آيد ـ کسى جز خودش را سرزنش نکند.

کنزل العمّال: ج 15، ص 242، ح 40759.

38.
بهترين موقع دعا در روز جمعه

قالَتْ
(سلام الله عليها): اصْعَدْ عَلَى السَّطْحِ، فَإنْ رَأيتَ نِصْفَ عَينِ
الشَّمْسِ قَدْ تَدَلّى لِلْغُرُوبِ فَأعْلِمْنى حَتّى أدْعُو.

فرمود:
روز جمعه نزديک غروب آفتاب به غلام خود مى فرمود: بالاى پشت بام برو، هر
موقع نصف خورشيد غروب کرد مرا خبر کن تا براى خود ـ و ديگران ـ دعا
کنم.

دلائل الإمامة: ص 71، س 16، معانى الأخبار:
ص 399، ضمن ح 9.

39.
خداوند گناهان را مى بخشد(جز شرک و حق مردم)

قالَتْ
(سلام الله عليها): إنَّ اللّهَ يغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً
وَلايبالى.

فرمود:
همانا خداوند متعال تمامى گناهان بندگانش را مى آمرزد و از کسى باکى نخواهد داشت.

تفسير التّبيان: ج 9، ص 37، س
16.

40.
حق مرد بر مرکب و منزل 

قالَتْ
(سلام الله عليها): الرَّجُلُ اُحَقُّ بِصَدْرِ دابَّتِهِ، وَ صَدْرِ
فِراشِهِ، وَالصَّلاةِ فى مَنْزِلِهِ إلاَّ الاْمامَ يجْتَمِعُ النّاسُ عَلَيهِ.

فرمود:
هر شخصى نسبت به مرکب سوارى، و فرش منزل خود و برگزارى نماز در آن از ديگرى
در أُلويت است، مگر آن که ديگرى امام جماعت باشد و مردم بخواهند با او
نماز جماعت را إقامه نمايند.

مجمع الزّوائد: ج 8 ، ص 108 ، مسند فاطمه:
ص 33 و 52.

41.
نگرانى از وضع مردم در روز قيامت

قالَتْ
(سلام الله عليها): يا أبَة، ذَكَرْتُ الْمَحْشَرَ وَوُقُوفَ النّاسِ
عُراةً يوْمَ الْقيامَةِ، وا سَوْأتاهُ يوْمَئِذ مِنَ اللّهِ
عَزَّوَجَلَّ.

فرمود:
اظهار داشت: اى پدر، من به ياد روز قيامت افتادم که مردم چگونه در
پيشگاه خداوند با حالت برهنه خواهند ايستاد ـ و فرياد رسى
ندارد، جز اعمال و علاقه نسبت به اهل بيت (عليهم السلام) .

کشف الغمّة: ج 2، ص 57، بحار الأنوار: ج 8
، ص 53، ح 62.

42.
شفاعت از گنهکاران امت

قالَتْ
(سلام الله عليها): إذا حُشِرْتُ يوْمَ الْقِيامَةِ، أشْفَعُ
عُصاةَ أُمَّةِ النَّبىَّ

فرمود:
هنگامى که در روز قيامت برانگيخته و محشور شوم، خطاکاران امّت
پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم)، را شفاعت مى نمايم.

إحقاق الحقّ: ج 19، ص 129.

43.
تلاوت قرآن و دعا براى ميت

قالَتْ
(سلام الله عليها): فَأكْثِرْ مِنْ تِلاوَةِ الْقُرآنِ، وَالدُّعاءِ،
فَإنَّها ساعَةٌ يحْتاجُ الْمَيتُ فيها إلى أُنْسِ الاْحْياءِ.

فرمود:
ضمن وصيتى به امام علىّ (عليه السلام) اظهار نمود: پس از آن که مرا
دفن کردى، برايم قرآن را بسيار تلاوت نما، و برايم دعا کن، چون
که ميت در چنان موقعيتى بيش از هر چيز نيازمند به
اُنس با زندگان مى باشد.

بحارالأنوار: ج 79، ص 27، ضمن ح 13.

44.
زنان نبايد مردان را به مشقت وادارند

قالَتْ
(سلام الله عليها): يا أبَا الحَسَن، إنّى لأسْتَحى مِنْ إلهى أنْ
أكَلِّفَ نَفْسَكَ ما لا تَقْدِرُ عَلَيهِ.

فرمود:
خطاب به همسرش اميرالمؤمنين علىّ (عليه السلام) کرد و اظهار
نمود: من از خداى خود شرم دارم که از تو چيزى را در خواست نمايم و تو
توان تهيه آنرا نداشته باشى.

أمالى شيخ طوسى : ج 2، ص 228.

45.
عاقبت قاتلان فرزندان پيامبر (ص)

قالَتْ
(سلام الله عليها): خابَتْ أُمَّةٌ قَتَلَتْ إبْنَ بِنْتِ نَبِيها.

فرمود:
رستگار و سعادتمند نخواهند شد آن گروهى که فرزند پيامبر خود را به قتل
رسانند.

مدينة المعاجز: ج 3، ص 430.

46.
ره آورد‌هاى اجتناب از گناهان کبيره

قالَتْ
(سلام الله عليها): ... وَ النَّهْىَ عَنْ شُرْبِ الْخَمْرِ تَنْزيهاً
عَنِ الرِّجْسِ، وَاجْتِنابَ الْقَذْفِ حِجاباً عَنِ اللَّعْنَةِ، وَ تَرْكَ
السِّرْقَةِ ايجاباً لِلْعِّفَةِ.

فرمود:
خداوند متعال منع و نهى از شرابخوارى را جهت پاکى جامعه از زشتى‌ها و جنايت‌ها؛
و دورى از تهمت‌ها و نسبت‌هاى ناروا را مانع از غضب و نفرين قرار داد؛ و
دزدى نکردن، موجب پاکى جامعه و پاکدامنى افراد مى گردد.

رياحين
الشّريعة: ج 1، ص 312، فاطمة الزهراء (س﴾ ص 360، خطبه معروف. احتجاج
طبرسى ج1.

47.
علل حرمت شرک

قالَتْ(عليها
السلام): وَ حَرَّمَ - اللّه - الشِّرْكَ إخْلاصاً لَهُ بِالرُّبُوبِيةِ،
فَاتَّقُوا اللّه حَقَّ تُقاتِهِ، وَ لا تَمُوتُّنَ إلاّ وَ أنْتُمْ مُسْلِمُونَ،
وَ أطيعُوا اللّه فيما أمَرَكُمْ بِهِ، وَ نَهاكُمْ عَنْهُ، فَاِنّهُ،
إنَّما يخْشَى اللّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءِ.

فرمود:
خداوند سبحان شرک را (در امور مختلف) حرام گرداند تا آن که همگان تن به
ربوبيت او در دهند و به سعادت نائل آيند؛ پس آن طورى که شايسته
است بايد تقواى الهى داشته باشيد و کارى کنيد تا با اعتقاد به
دين اسلام از دنيا برويد. بنابر اين بايد اطاعت و
پيروى کنيد از خداوند متعال در آنچه شما را به آن دستور داده يا
از آن نهى کرده است، زيرا که تنها علماء و دانشمندان (اهل معرفت) از خداى
سبحان خوف و وحشت خواهند داشت.

رياحين
الشّريعة: ج 1، ص 312، فاطمة الزهراء (س﴾ ص 360، خطبه معروف. احتجاج
طبرسى ج1.

48.
ره آوردهاى فرمانبردارى از عترت نبى (ص)

قالَتْ
(سلام الله عليها): أمّا وَاللّهِ، لَوْ تَرَكُوا الْحَقَّ عَلى أهْلِهِ وَ
اتَّبَعُوا عِتْرَةَ نَبيه، لَمّا اخْتَلَفَ فِى اللّهِ اثْنانِ، وَ
لَوَرِثَها سَلَفٌ عَنْ سَلَف، وَ خَلْفٌ بَعْدَ خَلَف، حَتّى يقُومَ
قائِمُنا، التّاسِعُ مِنْ وُلْدِ الْحُسَينِ(عليه السلام).

فرمود:
به خدا سوگند، اگر حقّ ـ يعنى خلافت و امامت ـ را به اهلش سپرده بودند؛ و از
عترت و اهل بيت پيامبر صلوات اللّه عليهم پيروى و متابعت
کرده بودند حتّى دو نفر هم با يکديگر درباره خدا ـ و دين ـ
اختلاف نمى کردند. و مقام خلافت و امامت توسط افراد شايسته يکى پس از
ديگرى منتقل مى گرديد و در نهايت تحويل قائم آل محمّد (
عجّل اللّه فرجه الشّريف ، و صلوات اللّه عليهم اجمعين) مى
گرديد که او نهمين فرزند از حسين (عليه السلام) مى باشد.

الإمامة والتبصرة: ص 1، بحارالأنوار: ج 36،
ص 352، ح 224.

49.
آداب دوازده‌گانه سفره

قالَتْ
(سلام الله عليها): فى المائدة اثنتا عشرة خصلة يجب على
کل مسلم ان يعرفھا اربع فيھا فرض؛ و اربع فيھا سُنَّة و اربع
فيھا تأديب: فامّا الفرض فالمعرفة و الرضا والتسمية و الشکر؛ و
اما السنة فالوضو ء قبل الطعام و الجلوس على الجانب الايسر و الاکل بثلاث
اصابع و لعق الاصابع؛ فامّا التأديب فاکل بما يليک و
تصغير اللقمہ و المضغ الشديد وقلة النظر فى وجوہ الناس.

فرمود:
آداب سفره دوازده چيز است که واجب است هر مسلمانى آن را بداند.
چهار چيز آن واجب است؛ چهار چيز مستحب است و چهار چيز نشانه
مراعات ادب است: اما واجبات سفره عبارتند از: معرفت خدا، رضاى الهى،
شکر پروردگار و قرائت بسم الله الرحمن الرحيم قبل از شروع غذا۔
مستحبات سفره عبارتند از وضوء قبل از غذا، نشستن بر طرف چپ (و گذاشتن
سنگينى بدن بر سمت چپ)، لقمه با سه انگشت برداشتن و
ليسيدن انگشتان، و اما چهار چيزى که رعايت ادب
مقتضى آن است عبارتند از: آنچه در برابرت گذاشته شود بخور، لقمه‌هاى
کوچک بردار، غذا را خوب بجو و به چهره ديگران (هم سفره‌ها) کمتر نگاه کن (و
به آنها خيره نشو).