اشتهاى خربزه و فرود به همراه گلابى - اشتهاى خربزه و فرود به همراه گلابى نسخه متنی

اشتهاى خربزه و فرود به همراه گلابى

حضرت سجّاد زين العابدين به نقل از پدر بزرگوارش - ابا عبداللّه الحسين
سلام اللّه عليهما - حكايت نمايد:

وزى برادرم حسن مجتبى صلوات اللّه عليه مريض شد؛ و چون ناراحتيش برطرف
گرديد، نزد جدّمان رسول خدا صلى الله عليه و آله - كه در مسجد نشسته بود - رفت و
خود را روى سينه آن بزرگوار انداخت و حضرت رسول او را در آغوش گرفت و فرمود: جدّت
، فدايت باد، چه چيز ميل دارى ؟

برادرم گفت : من خربزه مى خواهم .

د را زير بال جبرئيل عليه السلام نهاد و آن را به طرف سقف مسجد حركت داد؛
و جبرئيل عليه السلام پرواز كرد؛ و چون لحظاتى كوتاه سپرى شد بازگشت ، در حالى كه
يك گوشه از پيراهن خود را جمع كرده بود، وقتى نزد حضرت رسول صلى الله عليه و آله
رسيد، دامان خود را گشود و در آن دو خربزه و دو عدد اءنار و دو عدد گلابى و دو عدد
سيب وجود داشت .

پيامبر خدا با ديدن آن ميوه ها تبسّمى نمود و اظهار داشت :

الحمدللّه ، كه خداوند شما را همانند خوبان بنى اسرائيل قرار داد و
برايتان نعمت هاى الهى و ميوه هاى بهشتى فرستاده مى شود.

آن گاه جبرئيل عليه السلام ميوه ها را تحويل امام حسن مجتبى عليه السلام
داد و فرمود: اين ميوه ها را به منزل بِبَر؛ و با جدّت ، پدرت ، مادرت و برادرت
تناول نمائيد.

حضرت مجتبى سلام اللّه عليه ميوه ها را به منزل آورد؛ و هر روز مقدارى از
آن ها را تناول مى كرديم ولى تمام نمى شد تا آن كه رسول خدا رحلت نمود؛ و پس از
اين كه خربزه را ميل كرديم پايان يافت .

و چون حضرت فاطمه زهراء عليها السلام رحلت نمود، انار نيز به پايان رسيد؛
و همين كه اميرالمؤ منين علىّ عليه السلام رحلت نمود، گلابى هم تمام گرديد.

سپس امام حسين عليه السلام افزود:

و هنگامى كه برادرم روزهاى آخر عمرش را سپرى مى نمود، من بر بالين بستر
برادرم امام حسن مجتبى عليه السلام نشسته بودم كه يكى از آن دو سيب تمام شد؛ و در
نهايت يكى ديگر از سيب ها - كه آخرين ميوه بهشتى بود - براى من باقى ماند.(1)

1- مدينة المعاجز : ج 3،
ص 262، ح 882، الثّاقب فى المناقب : ص 53، ح 22.