لطفا منتظر باشید ...
زندگى حضرت على(ع) در خانه پيامبر(ص)
جعفر
سبحانى
هنگامى
که مادر حضرت على عليه السلام نوزاد را خدمت پيامبر آورد با علاقه شديد
آن حضرت نسبتبه کودک روبرو شد. حضرت محمد از وى خواست که گهواره حضرت على را در
کنار رختخواب او قرار دهد از اين جهت، زندگانى امام از روزهاى نخستبا لطف
خاص پيامبر توام شد. نه تنها پيامبر گهواره حضرت على را در موقع خواب
حرکت مىداد، بلکه در مواقعى از روز بدن او را مىشست وشير در کام او مىريخت،
ودر موقع بيدارى با او با کمال ملاطفتسخن مىگفت.گاهى او را به سينه
مىفشرد ومىگفت:
اين
کودک برادر من است ودر آينده ولى وياور ووصى وهمسر دختر من خواهد بود.
به
سبب علاقهاى که به حضرت على داشت هيچ گاه از او جدا نمىشد وهر موقع از مکه
براى عبادت به خارج شهر مىرفتحضرت على عليه السلام را همچون برادر کوچک يا
فرزند دلبندى همراه خود مىبرد. (1)
هدف
از اين مراقبتها اين بود که دومين ضلع مثلثشخصيتحضرت
على عليه السلام، که همان تربيت است، به وسيله او شکل گيرد
وهيچ کس جز پيامبر در اين شکل گيرى مؤثر نباشد.
امير
مؤمنان در سخنان خود خدمات ارزنده رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم را ياد
کرده، مىفرمايد:
و
قد علمتم موضعى من رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم بالقرابة القريبة
والمنزلة الخصيصة، وضعنى فى حجره و انا ولد يضمنى
الى صدره و يکنفنى فى فراشه و يمسنى جسده و يشمنى
عرفه و کان يمضغ الشىء ثم يلقمنيه. (2)
شمااى
ياران پيامبر، از خويشاوندى نزديک من با رسول خدا ومقام
(احترام)مخصوصى که نزد آن حضرت داشتم کاملا آگاه هستيد ومىدانيد که
من در آغوش پر مهر او بزرگ شدهام; هنگامى که نوزاد بودم مرا به سينه خود
مىگرفت ودر کنار بستر خود از من حمايت مىکرد ودستبر بدن من مىماليد،
ومن بوى خوش او را استشمام مىکردم، و او غذا در دهان من مىگذاشت.
پيامبر
اکرم صلى الله عليه و آله و سلم حضرت على (ع) را به خانه خود مىبرد از آنجا
که خدا مىخواهد ولى بزرگ دين او در خانه پيامبر بزرگ شود وتحت تربيت
رسول خدا قرار گيرد، توجه پيامبر را به اين کار معطوف مىدارد.
مورخان
اسلامى مىنويسند:
خشکسالى
عجيبى در مکه واقع شد.ابوطالب، عموى نبى اعظم، با عايله وهزينه
سنگينى روبرو بود. پيامبر با عموى ديگر خود، عباس، که ثروت
ومکنت مالى او بيش از ابوطالب بود به گفتگو پرداخت وهر دو توافق کردند که
هرکدام يکى از فرزندان ابوطالب را به خانه خود ببرد تا در روزهاى قحطى گشايشى
در کار ابوطالب پديد آيد. از اين جهت عباس، جعفر را وپيامبر
اکرم صلى الله عليه و آله و سلم حضرت على را به خانه خود بردند. (3)
اين
بار که امير مؤمنان به طور کامل در اختيار پيامبر قرار گرفت از
خرمن اخلاق وفضايل انسانى او بهرههاى بسيار برد وموفق شد تحت رهبرى پيامبر
به عاليترين مدارج کمال خود برسد. امام -عليه السلام در سخنان
خود به چنين ايام ومراقبت هاى خاص پيامبر اشاره کرده، مىفرمايد:
ولقد
کنت اتبعه اتباع الفصيل اثر امه يرفع لى کل يوم من اخلاقه
علما ويامرنى بالاقتداء به. (4)
من
به سان بچه ناقهاى که به دنبال مادر خود مىرود در پى پيامبر مىرفتم; هر
روز يکى از فضايل اخلاقى خود را به من تعليم مىکرد ودستور
مىداد که ازآن پيروى کنم.
1- کشف الغمة، ج1، ص90.
2- نهج البلاغه عبده، ج2، ص182، خطبه قاصعه.
3- سيره ابن هشام، ج1، ص236.
4- نهج البلاغه عبده، ج2، ص182.
منبع:فروغ ولايت ص17 تا 19
