پيامبران ، و منصب امامت - پيامبران، و منصب امامت نسخه متنی

پيامبران ، و منصب امامت

ابويوسف يعقوب اهوازى معروف به ابن سكيّت گويد:

روزى به محضر مبارك امام علىّ هادى عليه السلام وارد شدم و عرض كردم :
ياابن رسول اللّه ! چرا خداوند متعال ، حضرت عيسى مسيح عليه السلام را به همراه
لوازم و علوم طبّ و طبابت ، و حضرت محمّد مصطفى صلى الله عليه و آله را به همراه
فصاحت و بلاغت مبعوث نمود؟

امام هادى عليه السلام فرمود: در زمانى كه حضرت موسى عليه السلام مبعوث
گرديد بيشترين افراد آن زمان ، اهل سحر و جادو بودند و حضرت به مقتضاى همان زمان
آمد و سحر تمام ساحران را باطل نمود و حجّت خدا را بر ايشان ثابت كرد.

عليه السلام مردم مبتلا به امراض و ناراحتى هاى جسمى شده بودند كه از
درمان آن ها عاجز و ناتوان بودند، پس حضرت عيسى آمد و امراض صعب العلاجى را مانند
پيسى و جذام و نابينايى را - كه از درمان آن ها عاجز بودند - شفا داد و حتّى
مردگان را به اذن خداوند متعال ، زنده كرد.

ه مبعوث گرديد، مردم اديب و خطيب و شاعر بودند كه با تمام فصاحت و بلاغت
سخن مى گفتند و شعر مى سرودند، پس آن حضرت با كلامى بليغ و فصيح و رسا در قالب
موعظه و ارشاد، از طرف خداوند سبحان آمد كه سخنش سرآمد تمام سخن ها بود و حجّت
الهى را بر تمامى آن افراد تمام نمود.

ابن سكّيت گفت : به خدا قسم ! تاكنون شخصى مثل تو را، كه اين چنين پاسخ
روشن و كافى گفتى ، نديده بودم ؛ اكنون مى خواهم بدانم كه امروز حجّت خدا بر مردم
چگونه است ؟

امام هادى عليه السلام فرمود: عقل سالم كه به وسيله او بتوان صداقت و يا
دروغ گوئى و نفاق افراد را شناخت و در نتيجه اين كه از هركس و از هر سخنى تبعيّت
ننمايد.(1)

1- اصول كافى : ج 1، ص 24، ح 20.