كرامت و نصيحت در سفر زيارتى - كرامت و نصيحت در سفر زيارتى نسخه متنی

كرامت و نصيحت در سفر زيارتى

ابوجعفر محمّد هلالى - پير مردى 128 ساله - حكايت كند:

در آن سالى كه حضرت ابوعبداللّه ، امام صادق عليه السلام به شهر حيره
منتقل شده بود، جهت زيارت و ملاقات آن حضرت عازم آن ديار گشتم.

هنگامى كه وارد حيره شدم ، كثرت و انبوه جمعيّت كه براى ديدار حضرت آمده
بودند، مانع شد كه من خود را به حضرت برسانم و تا سه روز به درون منزل راه نيافتم
.

و چون روز چهارم شد مقدارى خلوت شد، جلو رفتم ، آن گاه حضرت مرا ديد و به
نزديك خود دعوت نمود.

پس از گذشت ساعتى به همراه حضرتش جهت زيارت قبر حضرت اميرالمؤ منين ، امام
علىّ عليه السلام عازم آن ديار شديم ، پس مقدارى از مسافت را كه پيموديم ، امام
صادق عليه السلام از جادّه كناره گرفت و در گوشه اى نشست و خاك زمين را نرم كرد؛ و
سپس در آن خاك نرم ادرار نمود، بعد از آن با آبى كه همراه داشت ، وضو ساخت و دو
ركعت نماز به جا آورد و دست به دعا بلند نمود.

و چون دعايش پايان يافت ، حركت كرديم و در مسير راه ، حضرت نكاتى چند مطرح
نمود:

دريا، همسايه شناس و همسايه پذير نيست ؛ پادشاه ، آشنا و دوست نمى شناسد؛
سلامتى و تندرستى قابل تخمين و قيمت نيست ، چه نعمت هاى مهمّ و ارزشمندى كه در
اختيار انسان ها است ؛ ولى قدر آن ها را نمى دانند.

همچنين امام عليه السلام در ادامه فرمايشات خود افزود: هميشه پنج چيز را
سرلوحه برنامه زندگى خود قرار دهيد تا سعاتمند و رستگار باشيد:

براى هر كارى استخاره كنيد، به وسيله شادمانى و شادابى جذب بركت و رحمت
نمائيد، خود را به وسيله بردبارى و صبر و استقامت آرايش دهيد، در هر حال از دروغ
پرهيز و دورى نمائيد؛ و در معاملات اجناس را به طور كامل دريافت و پرداخت كنيد.(1)

1-بحارالا نوار: ج 47، ص
94، ح 106، به نقل از نوادر علىّ بن اسباط.