هديه شاعر و نجات از جن - هديه شاعر و نجات از جن نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

هديه شاعر و نجات از جن - نسخه متنی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید


هديه شاعر و نجات از جن



مرحوم شيخ طوسى در كتاب خود، به نقل از امام هادى عليه السلام آورده است :


امام موسى كاظم عليه السلام حكايت نمود: روزى پدرم امام جعفر صادق عليه
السلام در بستر بيمارى خوابيده بود، و من كنار بالين آن حضرت نشسته بودم ، كه يكى
از شعرا به نام اشجع سلمى به ديدار پدرم آمد.


اشجع پس از آن كه وارد اتاق شد، كنار بستر پدرم نشست و در فكر و اندوه فرو
رفت ؛ پدرم امام صادق عليه السلام خطاب به او كرد و فرمود: اى أشجع ! به چه مى
انديشى ؛ و براى چه اين قدر غمگينى ، خواسته ات را بگو؟


أشجع در مدح و ثناى حضرت ، همچنين براى شفا و بهبودى آن بزرگوار دو بيت
شعر سرود، پس از آن پدرم به يكى از غلامان خود فرمود: چه مقدار پول باقى مانده است
؟


غلام گفت : چهارصد درهم .


حضرت فرمود: آن ها را به أشجع تحويل بده ، همين كه شاعر هديه حضرت را گرفت
، تشكّر كرد و رفت .


پدرم فرمود: او را باز گردانيد، وقتى أ شجع بازگشت ، گفت : اى سرور و
مولايم ! آنچه مى خواستم به من دادى و مرا بى نياز نمودى ، پس چرا مرا برگرداندى ؟


حضرت فرمود: پدرم از پدران بزرگوارش ، از پيغمبر خدا صلوات اللّه و سلامه
عليهم نقل فرمود: بهترين هديّه ، آن است كه ماندگار باشد؛ و آنچه را دادم ، ناچيز
بود؛ اين انگشتر را نيز بگير و موقع نياز آن را بفروش .


اشجع گفت : ياابن رسول اللّه ! مرا تامين و بى نياز نمودى ؛ ولى من مسافرت
هاى زياد و طولانى مى روم ؛ و در بعضى مواقع وحشت مرا فرا مى گيرد، چنانچه ممكن
باشد، دعائى را به من بياموز تا از بركت آن در امان باشم ؟


حضرت در همان حالتى كه قرار داشت ، فرمود: هرگاه وحشت كردى ، دست راست خود
را روى سر بگذار و با صداى بلند بخوان : أ فغير دين اللّه يبغون وله أسلم من فى
السّموات طوعا و كرها و إليه يرجعون (1)


سپس راوى از قول اشجع افزود، كه گفت : چون از حضرت خداحافظى كردم و به
سفرى كه در پيش داشتم ، رفتم ، در مسير راه به بيابانى ترسناك قرار گرفتم و صداى
وحشتناكى را شنيدم كه گفت : او را دست گير كنيد.


و من فورا آن دعاى حضرت را خواندم ، آن گاه صدائى را شنيدم كه گفت : چگونه
او را بگيريم ؛ و حال آن كه ناپديد گشته است ؛ و در نتيجه سالم و صحيح از آن
بيابان گذر كردم .(2)




1-جامع الاحاديث الشّيعة
: ج 7، ص 457، ح 36.


2-سوره آل عمران : آيه 83.





/ 1