علامت و نشانه ولادت
ابوبصير حكايت نمايد:
در آن روزى كه امام موسى كاظم عليه السلام در مسير راه مكّه به مدينه،
متولّد شد، من نيز همراه قافله حضرت صادق آل محمّد صلوات اللّه عليهم بودم .
حضرت ضمن فرمايشاتى اظهار نمود: هر يك از ائمّه اطهار عليهم السلام داراى علامت
و نشانه خاصّى است كه ديگر انسان ها محروم هستند.
و سپس افزود: در آن شبى كه مقدّر شده بود، نطفه من منعقد گردد، فرشته اى
از سوى خداوند نزد پدرم حضرت باقرالعلوم عليه السلام آمد و ظرف آبى را كه بسيار
گوارا، از شير سفيدتر و از عسل شيرين تر و از يخ سردتر بود تحويل پدرم داد و گفت :
آن را بياشام و سپس با همسر خود هم بستر شو، و در همان شب ، نطفه من با استفاده از
آن شراب بهشتى منعقد گرديد.
و آن گاه حضرت در ادامه فرمايشات خود افزود: چون نطفه امام و حجّت خدا
مدّت چهار ماه در رحم مادر تكامل يابد، فرشته اى بر بازوى راست آن طفل معصوم مى
نويسد:
وَتَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ صِدْقا وَ عَدْلا.(1)
و هنگامى كه طفل متولّد شود، سر به سوى آسمان بلند نمايد و شهادت به
وحدانيّت خداوند تبارك و تعالى دهد.
و در اين حالت فرشته اى ديگر از عرش الهى ، آن طفل معصوم را با نام خود و
نام پدرش مورد خطاب قرار مى دهد: تو برگزيده من هستى ، تو بهترين مخلوق و نگه
دارنده اسرار من مى باشى ؛ و همانا رحمت و بهشت من براى تو و دوستداران تو خواهد
بود.
و بعد از آن ، خداوند متعال تمام علوم اوّلين و آخرين را به او عطا مى
فرمايد و در شب هاى قدر، فرشته روح بر او وارد مى گردد.(2)
و در روايات بسيارى آمده است كه جدّ بزرگوارش ، حضرت رسول صلى الله عليه و
آله فرمود: هنگامى كه فرزند باقرالعلوم ، به نام جعفر متولّد شد، او را لقب صادق
دهيد.
و در روايات و تواريخ نزد عامّه و خاصّه ، آن حضرت عليه السلام به صادق آل
محمّد صلوات اللّه و سلامه عليهم اجمعين معروف و مشهور مى باشد.
1-سوره انعام : آيه 115.
2-بصائرالدّرجات : جزء نهم ، باب 12، ص 129، دلائل الا مامة : ص 303، ح 258، محاسن برقى : ص 314،
بحارالا نوار: ح 48، ص 2، ح 2 و 3 با تفاوت مختصر.